خراسان/ پسری دارم 26 ساله. می‌خواهد ازدواج کند و من هم آرزویم این است که او را در لباس دامادی ببینم. اما نمی‌توانم از او دل بکنم. این‌که او یک روز از پیشم برود، برایم سخت است. راهنمایی کنید.
پاسخ مشاوره
مخاطب گرامی، یکی از آسیب‌های جدی در رابطه بین مادر و پسر، وابستگی شدید مادر به پسر است. زنی که ارتباط عاطفی راضی کننده با شوهر خود ندارد، یا جدا شده و ... می‌تواند یک پیوند وابسته با تک پسر، پسر اول یا در مواردی با یکی از پسرهای خود برقرار کند. وقتی مادر، پسر را در چنین رابطه‌ای نگه دارد، عواقب متعددی برای پسر به بار می‌آید. اول این‌که هرگز احساس استقلال و خودمختاری به او دست نمی‌دهد و دارای هویتی کم‌رنگ با اعتمادبه‌نفس و نقش اجتماعی ضعیف می‌شود. در این مواقع چون مادر مسلط و کنترل‌کننده است و نقش پدر کم‌رنگ شده، پسر نمی‌تواند به درستی با پدر همانندسازی کند و خصلت‌های جنس مذکر مانند ثبات قدم، ابراز وجود، جاه‌طلبی‌های متعارف اجتماعی، میل به پیشرفت و ... در او به درستی شکل نمی‌گیرد و در واقع پسر با مادر و جنسیت زن همانندسازی می‌کند و خصلت‌های زنانه در او بارز می‌شود.
قرار نیست رابطه‌ پسرتان با شما قطع شود
به هر حال رابطه شما با پسرتان به هر شکلی که در گذشته بوده، قابل درک است که علاقه و احساس مادرانه اثر خود را می‌گذارد. شما 26 سال او را در کنار خود داشته‌اید و لحظه لحظه نظاره گر رشد و شکوفایی او بوده‌اید. فکر نبودن او و از جمع خانواده جدا شدنش برای شما سخت است. اما از طرف دیگر باید واقع بین بود. او قرار نیست تا ابد در خانه پدری‌اش سکونت داشته باشد. این را بدانید که اگر ازدواج هم بکند، قرار نیست رابطه‌اش با شما قطع شود. با همسرش به شما سر می‌زند.
برای خودتان سرگرمی ایجاد کنید
حتما به‌عنوان یک مادر، خوشبختی و شادی پسرتان در اولویت شما قرار دارد اما باید هم کاملا پذیرش این را داشته باشید که روابطش با شما مانند دوران مجردی‌اش نخواهد بود. می توانید برای خودتان به عنوان یک زن، سرگرمی‌های تازه ایجاد کنید مانند کتاب‌خواندن، رفتن به فرهنگ‌سراها، شرکت در کارهای دسته جمعی مانند خیریه، کلاس ورزش، سرگرمی‌های سالم و مفید، ارتباط بیشتر با دوستان و اقوام و ... . این طوری با ازدواج فرزندتان آسیب خیلی کمتری خواهید دید.

نویسنده : فریبا البرز | ‌ کارشناس‌ارشد مشاوره ‌خانواده