یک گروه تحقیقاتی از بریتانیا و چین موفق به ساخت ربات‌های نانومقیاسی شدند که قادر به جلوگیری از خونریزی ناشی از آنوریسم است.

این روش می‌تواند امکان درمان دقیق و کم خطر آنوریسم مغزی را فراهم کند، وضعیتی که سالانه باعث مرگ حدود ۵۰۰ هزار نفر در سراسر جهان می‌شود. آنوریسم مغزی یک برآمدگی پر از خون در شریان است که می‌تواند پاره شود و منجر به خونریزی شدید، سکته مغزی یا معلولیت شود.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که ربات‌های نانومقیاس می‌توانند از راه دور برای انجام وظایف پیچیده در بدن انسان، مانند تحویل هدفمند دارو و ترمیم اعضای بدن، به روشی کم تهاجمی هدایت شوند.

این تیم که شامل محققانی از دانشگاه ادینبورگ بود است، نانوربات‌های مغناطیسی به اندازه یک بیستم گلبول قرمز انسان ساختند. این نانوربات‌ها داروهای لخته‌کننده خون را درون یک پوشش محافظ حمل می‌کنند که در دماهای خاص ذوب می‌شود.

در مطالعات آزمایشگاهی، صدها میلیارد از این نانوربات‌ها به داخل یک سرخرگ تزریق شدند و با استفاده از آهن‌ربا و تصویربرداری پزشکی به محل آنوریسم هدایت شدند. هنگامی که این ربات‌ها در داخل آنوریسم قرار گرفتند، منابع مغناطیسی خارجی باعث شدند ربات‌ها به صورت خوشه‌ای قرار بگیرند و تا نقطه ذوب خود گرم شوند و  پروتئین انعقاد کننده خون را آزاد کنند. این پروتئین به طور موثری آنوریسم را مسدود می‌کند و از خونریزی مغزی جلوگیری کرده یا آن را متوقف می‌کند.

این تیم چندملیتی نانوربات‌های خود را با موفقیت در مدل‌های آزمایشگاهی مبتلا به آنوریسم و ​​تعداد محدودی خرگوش آزمایش کردند.

به گفته محققان، این نانوربات‌ها پتانسیل این را دارند که دارو را مستقیم به مناطق مورد نظر بدن بدون نشت در جریان خون تحویل داده و رهاسازی کنند. این مطالعه می‌تواند راه را برای پیشرفت‌های آینده، از جمله آزمایش‌های بالقوه انسانی هموار کند.

یافته‌های آنها می‌تواند درمان‌های فعلی آنوریسم‌های مغزی را بهبود بخشد که معمولاً شامل عبور دادن یک میکروکاتتر از طریق رگ‌های خونی برای وارد کردن قطعه فلزی است که جریان خون را مسدود می‌کند. محققان بر این باورند که این روش جدید می‌تواند خطر پس زدن مواد کاشته شده توسط بدن را کاهش دهد و اتکا به داروهای ضد انعقاد را به حداقل برساند که می‌تواند منجر به خونریزی و عوارض گوارشی شود.

این روش همچنین نیاز جراحان را برای هدایت دستی میکروکاتتر از طریق شبکه پیچیده رگ‌های خونی ریز مغز، از بین می‌برد، فرآیندی زمان‌بر که می‌تواند ساعت‌ها در جراحی طول بکشد. آنوریسم‌های بزرگ‌تر مغز، که درمان سریع و ایمن آنها با کویل‌های فلزی یا استنت‌ها چالش‌برانگیز است، ممکن است بتوانند از این روش سود ببرند.

به نقل از ستاد نانو، نتایج این کار در قالب مقاله‌ای در نشریه Small به چاپ رسیده است.