متن این غزل با عنوان «کبوتر» در پی می‌آید:

«شبیه مدرسه‌ام یا کمی فراتر؟ آه!
کلاس اول و در جستجوی خواهر، آه

کتاب و کیف مرا می‌کشید از دستم
کسی که آمد و شد بهترین برادر، آه!

مداد قرمز و مشکی، تبسم پرگار
به روی صفحه بی های و هوی دفتر، آه

سرود صبح و طنین تلاوت قرآن
نگاه آینه با آسمان برابر، آه

پریدم از قفس درس؛ ناگهان بیرون
خوش است حالت شیدایی کبوتر، آه!

نه زنگ جبر، نه جغرافیا مراقب باش
که دشمن از تب نفرت کشیده لشگر  آه

به داغ عشق شهیدان چکیده لاله شعر
به خاک و خیمه خمپاره‌های بی‌سر، آه

لباس حادثه زیباست بر تن مهتاب
به لطف دامنه آتش منور، آه

چقدر آه کشیدم، چقدر - تنهایی -
سرودم از تو و این زخم سرخ خنجر، آه

مرا به خط مقدم ببر به مهمانی
به خاکریز و مهمات و مین و سنگر ، آه»