روزنامه سازندگی/متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

شهادت سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان گویا جنس هجمه مخالفان رئیس‌جمهور را از حالتی به حالتی دیگر تبدیل کرده است. پایداری‌ها و حامیان جلیلی ترور سیدحسن نصرالله را هم گردن پزشکیان می‌اندازند و حال به او فشار می‌آورند که جنگ را آغاز کند. نکته کلیدی اینجاست که این تحولات درست با آغاز ‌به ‌کار مسعود پزشکیان و دولت جدید همراه شده است. از این‌رو میزان تاثیر تبعات هرگونه اقدام تهران می‌تواند بر عملکرد دولت چهاردهم اثرگذار باشد.

در دو روز گذشته برخی اظهارات عجیب از سوی کسانی که به جریان‌های مختلف وابسته هستند درباره‌ نوع واکنش ایران به حوادث منطقه مطرح شده است، کسانی که بر طبل جنگ می‌کوبند و ترجیح می‌دهند که هر تصمیم خارج از خردی از سوی دولت جدید باشد. ازجمله یاسر جبرائیلی، رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی دبیرخانه مجمع تشخیص که با انتشار عکس یک هواپیمای مسافربری نوشته است: «هر هواپیمایی که مقصدش رژیم صهیونیستی است باید یک هدف برای سرنگونی باشد!» یا امیرحسین ثابتی، مجری سابق و نماینده مجلس دوازدهم که گویا ماموریتش برهم زدن آرامش و آشوب به پا کردن است در توئیتی می‌نویسد که «در پیام‌های تسلیت عباس عراقچی، جواد ظریف، علی‌اکبر صالحی و محمد خاتمی برای شهید سیدحسن نصرالله حتی یک جمله به نقش آمریکا و نقش این کشور از جنایت‌های اسرائیل اشاره نشده است». ثابتی حتی یک بحث توئیتری هم با علی مطهری به راه انداخت و وقتی که مطهری توئیتی کرد:‌ «تعلل ایران در پاسخ به ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران، درحالی که دنیا منتظر پاسخ ایران بود، باعث شد رژیم صهیونی جرأت پیدا کند که سیدحسن نصرالله را هم ترور کند. ما فریب آمریکا را خوردیم که پی‌درپی پیام فرستاد که نزنید، هفته دیگر آتش‌بس را برقرار می‌کنیم».
ثابتی واکنش نشان داد و طبق روال همیشه با متلک به دولت نوشت: «ضمن تشکر از موضع خوب آقای مطهری از ایشان می‌خواهم تا دقیقاً اعلام کنند چه کسی فریب آمریکا را خورد و با سرپیچی از دستور رهبر معظم انقلاب و متوقف کردن عملیات انتقام شهید هنیه، باعث ترور سیدحسن نصرالله شد؟ چرا تاوان ساده‌لوحی عده‌ای خاص را باید ۸۰ میلیون ایرانی و جبهه مقاومت بدهد؟» البته ثابتی تنها کسی نبود که از این توئیت بهره‌برداری سیاسی کرد بلکه علی‌اکبر رائفی‌پور هم به جمع آنها پیوست. در بخشی از توئیت او چنین آمده است: «چه کسانی با اعتماد به آمریکا و وعده‌های دروغین‌اش در انجام امر ولی جامعه تعلل کردند؟»

در ادامه ابوالفضل ظهره‌وند، نماینده نردیک به جبهه پایداری مجلس هم در سخنانی بی‌ربط در بخشی از گفت‌وگوی تلویزیونی گفت: «اگر آقای جلیلی رئیس‌جمهور بود و اگر باشد شاید اسرائیل به راحتی به خود جرأت نمی‌داد که چنین کارهایی کند. آقای جلیلی منسجم‌تر بود و بدنه مدیریتی‌اش هم منسجم بود. حسن نصرالله هم بدنه یکپارچه‌تری داشت». حمید رسایی، نماینده پایداری مجلس که سخنان بی‌منطقش نیازی به معرفی ندارد نیز در توئیتی نوشت: «آیا سیاست تله تنش و در تله نمی‌افتیم تیم وزارتخانه ظریف با حکم جهاد امام خامنه‌ای سازگار است؟»

رحمت‌ا‌‌لله بیگدلی، فعال سیاسی در واکنش به این قبیل هجمه‌ها، توئیتی مستقیم و خطاب به امیرحسین ثابتی نوشت: «امیرحسین ثابتی به عراقچی، ظریف، صالحی و خاتمی تاخته که چرا در پیام تسلیت‌شان درباره شهادت سیدحسن نصرالله به نقش آمریکا اشاره نشده، درحالی که پیام آنان دقیقاً شبیه پیام آیت‌الله خامنه‌ای است!‌» محمدعلی ابطحی گفت: در برابر اظهارنظرهای تند و افراطی افراطیون انقلابی‌نما که جنگ‌طلبی می‌کنند یا سخنان منفعلانه‌ای که دشمنان از آن احساس ضعف برداشت کنند، بهترین کار پای‌بندی به نظرات رهبری انقلاب است که نشان داده هم رهبر انقلابی است و هم در اوج هوشمندی، مراقب مصالح مردم ایران است. در طول جنگ اسرائیل و غزه این درایت را تجربه کرده‌ایم. عبدالرضا داوری هم جنین توئیت کرد: «خط ارتباط با اسرائیل به یهود در میان حامیان سعید جلیلی بسیار پررنگ است». او در جایی دیگر نوشت: «انتخاب پزشکیان خارج از محاسبات صهیونیست‌ها بود».
این درحالی است که رئیس‌جمهور پزشکیان که برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک سفر کرده است در نشستی با خبرنگاران رسانه‌های آمریکایی نسبت به پیامدهای «غیرقابل بازگشت» وقوع چنین جنگی در منطقه هشدار داد. مسعود پزشکیان افزود که ایران نمی‌خواهد، عامل «ناامنی» در منطقه باشد. وی در بخشی از سخنانش گفت: «اسرائیل هر روز جنگ را در منطقه بیشتر گسترش می‌دهد، بعد ما عامل ایجاد ناامنی هستیم؟ ما با چه زبانی باید بگوییم نمی‌خواهیم بجنگیم؟ ما هم می‌خواهیم در این دنیا آرام زندگی کنیم. ما اگر درحال ساخت سلاح هستیم برای این است که از خودمان دفاع کنیم. ما آماج ترورهای اسرائیل بودیم. بیشتر از همه کشورها، دانشمندان ما را، رؤسای‌جمهور ما را و مردم ما را ترور کردند. ما به چه زبانی باید بگوییم، نمی‌خواهیم دعوا کنیم». پزشکیان با این حال تاکید کرد که ایران به ترور اسماعیل هنیه، رهبر حماس و مهمان مراسم تحلیف او در تهران واکنش نشان خواهد داد. رئیس دولت چهاردهم اظهار کرد: «به ما می‌گفتند که ما داریم گفت‌وگو می‌کنیم. شما دست نگه دارید، ما می‌خواهیم صلح کنیم. ما دست نگه داشتیم اما صلح نکردند. به ما قول دادند که یک هفته‌ای صلح می‌شود. اما آن هفته هرگز فرا نرسید و در عوض اسرائیل حملات خود را گسترش داد».

به هر حال این مسیر ادامه دارد و برخی از بهارستانی‌ها به جای اینکه از تریبون پارلمان دغدغه‌های مردم حوزه انتخابیه‌شان را بیان کنند، تسویه‌حساب سیاسی می‌کنند یا توئیت می‌زنند آن هم در فضایی که خودشان با فیلتر کردن آن موافق هستند. یک‌سری دیگر هم از جریان وابسته پایداری و رفقای جلیلی‌ها که در مجلس نیستند از هر فرصتی برای حمله به پزشکیان و کابینه‌اش استفاده می‌کنند. هرچند چندان واکنش آنها دیگر جای تعجب ندارد. آن هم کسانی که سابقه پخش شب‌نامه در روز رای اعتماد وزرای دولت چهاردهم و هجمه در روزهای قبل و بعد از آن به رئیس‌جمهور و کابینه‌اش را دارند.
به هر حال بهتر است این هجمه‌ها را جزء لاینفک تندروها و جریان شکست خورده انتخابات اخیر بدانیم که حتی به رهنمودهای رهبری هم وقعی نمی‌نهند و تنها مسیر تخریب را می‌شناسند. اینان همان افرادی هستند که حتی چشم بر فسادهای دولت سیزدهم هم بستند زیرا منفعت‌شان در آن بود. حتی در انتخابات مجلس دوازدهم هم با تاکید بالای رهبری مبنی بر مشارکت بالا، نه پایداری‌ها و اصولگرایان تندرو بلکه این اصلاح‌طلبان و میانه‌روها بودند که با کمترین امکانات سیاسی، بیشترین فعالیت را برای مشارکت حداکثری مردم کردند. درحالی که ردصلاحیت‌های پی‌درپی نشان تمایل جناح مقابل بر حداقل مشارکت داشت زیرا ثابت شده که هر چقدر مشارکت جامعه کمتر باشد، شانس پیروزی آنها بیشتر است. آن انتخابات نشان داد که اصولگرایان اختلافات بسیاری دارند. به ‌طوری که امروزه هم هجمه‌ها از تعداد اندکی از آنها شنیده می‌شود. اسفند ماه سال گذشته کاندیدا‌های انتخابات مجلس با حضور در فهرست‌های انتخاباتی مختلف در برابر یکدیگر صف‌آرایی کرده‌اند اما تعدد فهرست‌های انتخاباتی به‌ویژه در اردوگاه اصولگرایان باعث شد که علیه هم اعتراض یا حتی افشاگری کنند.