خراسان/ متقاعد کردن کودک برای خوردن برخی غذاها و خوراکی‌ها می‌تواند چالشی بزرگ باشد؛ اما به گزارش «سی‌ان‌ان»، پدر و مادرهایی که هنوز نتوانسته‌اند فرزندشان را به خوردن خوراکی‌های سالم و غیرخوشمزه مثل بروکلی ترغیب کنند، خیلی هم ناراحت نباشند، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که این بدغذایی بیشتر از آن‌که حاصل محیط یا نتیجه به‌اصطلاح کم‌کاری آن‌ها باشد، تا حد زیادی به ژن‌ بستگی دارد. نتایج مطالعه جدید دانشگاه کالج لندن نشان می‌‌دهد که انتخاب‌های غذایی کودکان «یک ویژگی‌ عمدتا ژنتیکی» است و عوامل دیگری مانند نوع غذاهایی که در خانه مصرف می‌شوند و مکان صرف غذا، فقط در سنین بین یک تا سه‌سالگی کودک اهمیت دارند. محققان در پژوهش جدید، دوهزار دوقلوی همسان و غیرهمسان را که سال ۲۰۰۷ در بریتانیا به دنیا آمده بودند و آن جا زندگی می‌کردند، بررسی کردند. نتایج نشان داد که دوقلوهای غیرهمسان در مقایسه با جفت‌های همسان، از نظر بدغذایی شباهت کمتری داشتند؛ آن چه می‌تواند تایید کند ژنتیک بر تمایل کودک به امتحان کردن غذاهای جدید تاثیر زیادی دارد. این تحقیق همچنین دریافت که بدغذایی در هفت سالگی به اوج می‌رسد و معمولا با ورود به دوره نوجوانی کمی کاهش می‌یابد. بدغذایی معمولا استرس زیادی برای کودکان و خانواده‌هایشان ایجاد می‌کند. موریتز هرل، محقق  کینگز کالج لندن و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، تاکید می‌کند: «تحقیقات ما نشان داد که تفاوت‌ها در بدغذایی کودکان عمدتا به عوامل ژنتیکی ربط دارد و ما امیدواریم این یافته‌ها برخی سرزنش‌هایی را که متوجه والدین می‌شود، کاهش دهد.» یک محقق دیگر نیز می‌افزاید: «امیدواریم یافته‌های ما مبنی بر این که بدغذایی عمدتا ذاتی است، به کاهش سرزنش کردن والدین کمک کند. بدغذایی بچه‌ها نتیجه روش‌های فرزندپروری نیست.» البته این مطالعه نشان داد که عوامل محیطی می‌توانند بر بدغذایی کودکان در دوران نوپایی تاثیر بگذارند؛ به این معنی که اگر کودکی در این سن بدغذا باشد، مداخلات زودهنگام برای کمک به او در یاد گرفتن خوردن دامنه وسیع‌تری از غذاها می‌تواند در آینده، بدغذایی او را کمتر کند.