۱. دستکاری و ترکاندن جوش

شاید اولین غریزه شما فشار دادن هر جوش جدیدی باشد اما سعی کنید جلوی خودتان را بگیرید. این کار التهاب را بیشتر کرده و همچنین باکتری‌های بیشتری را وارد بدن می‌کند که درنتیجه باعث عفونت خواهد شد. التهاب بیشتر به معنای ماندگاری بیشتر جوش، احتمال بیشتر به جا ماندن اسکار و احتمال قرمزی مداوم در پوست‌های روشن‌تر یا لکه‌های تیره در پوست‌های تیره‌تر است.

اگر می‌دانید که نمی‌توانید در برابر فشار دادن جوش مقاومت کنید، یک پانسمان هیدروکلوئید روی جوش قرار دهید. این کار انگشتان شما را دور نگه می‌دارد، جلوی ورود باکتری‌ها را می‌گیرد و چرک را جذب می‌کند.

۲. استفاده بیش از حد از مواد لایه‌بردار

وقتی جوشی روی پوستتان ظاهر می‌شود ممکن است فکر کنید بهتر است از تمام اقلامی که برای از بین بردن آن در اختیار دارید استفاده کنید. اما متخصصان می‌گویند که بهتر است کمی در این کار مراعات کنید.

لایه‌برداری بیش از حد با محصولاتی که در خود اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید دارند می‌تواند پوست شما را خشک کرده و چربی طبیعیآن را از بین ببرد. موضوعی که برای پوست‌های مستعد آکنه منجر به التهاب بیشتر می‌شود.

مراقبت ملایم و حساب‌شده برای سلامت پوستتان بسیار مفیدتر است. لایه‌برداری نباید بیش از دو تا سه بار در هفته انجام شود و هنگام استفاده از این محصولات نباید پوست خود را زیاد از حد و شدید مالش دهید. اگر تنها با یک جوش سروکار دارید بهتر است درمان‌های نقطه‌ای را با تمرکز بر نقطه آسیب‌دیده پوست در پیش بگیرید.

۳. شستن بیش از حد صورت

در حالی که بهداشت ضعیف در برخی موارد می‌تواند منجر به جوش زدن شود، اکنون می‌دانیم که علت آکنه بسیار پیچیده‌تر از این‌هاست. با این حال، توصیه‌های قدیمی تاکید می‌کنند که صورت خود را بیشتر بشویید یا در صورت مواجهه با جوش، از شوینده‌‌های صورت قوی یا خشک‌کننده استفاده کنید. اما متخصصان نظر متفاوتی دارند! شستن بیش از حد صورت در واقع می‌تواند آکنه را تشدید کند.

همان‌طور که در مورد بالا اشاره شد مهم است که هنگام مواجهه با جوش‌ها رویکرد ملایم‌تری داشته باشید. صورت خود را بیش از دو بار در روز نشویید و همیشه از یک شوینده ملایم استفاده کنید. از مالش شدید خودداری کنید و به آرامی پوست خود را خشک کنید.

۴. صرف‌نظر کردن از مرطوب‌کننده

افرادی که پوست چرب دارند ممکن است به اشتباه تصور کنند که باید به‌طور کلی از مرطوب‌کننده اجتناب کنند، اما این کار در واقع می‌تواند آکنه را بدتر کند. کمبود رطوبت در سطح پوست ممکن است بدن شما را تحریک کند تا چربی بیشتری تولید کند تا کمبود آن را جبران کند. این‌گونه است که در نهایت با پوستی خشک، پوسته پوسته و قرمز مواجه می‌شوید.

اگر پوست چرب دارید، نیازی به استفاده از مرطوب‌کننده سنگین نیست. در عوض، از یک مرطوب‌کننده بدون روغن و بر پایه آب استفاده کنید. بهتر است محصولی را انتخاب کنید که با ترکیبات تسکین‌دهنده مانند آلوئه ورا، سیکا، پپتیدها یا عصاره خیار فرموله شده باشد. بعد از هر بار شستن صورت از آن استفاده کنید.

۵. استفاده از لایه‌بردارهای موضعی برای آکنه کیستیک

آکنه کیستیک یا جوش کیستی به جوش‌های عمیق، بزرگ و دردناکی گفته می‌شود که در قسمت عمیق‌تری از پوست ظاهر می‌شوند. در چنین مواقعی مواد لایه‌بردار موضعی مانند اسید سالیسیلیک و بنزوئیل پراکسید نمی‌توانند تاثیر زیادی داشته باشند.

هر دوی این مواد برای اپیدرم (لایه بیرونی پوست) خشک و تحریک‌کننده هستند و به غشای میانی پوست، جایی که التهاب وجود دارد نمی‌رسند. این مواد حتی می‌توانند با بروز قرمزی و پوسته‌پوسته‌شدن اطراف جوش باعث شوند بیشتر به چشم بیاید.

برای آکنه کیستیک، بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید تا با تزریق کورتیزون آن را از بین ببرد. برای آکنه کیستیک مزمن پزشک ممکن است بخواهد رویکرد عمیق‌تری داشته باشد و برایتان یک برنامه درمانی در نظر بگیرد تا این مشکل را مستقیماً برطرف کند.

۶. شماطت خود

جوش‌ها می‌توانند احساسات مختلفی را القا کنند. کلافگی، خجالت یا حتی غم. اما حتی اگر این برایتان یک مشکل ادامه‌دار و مداوم است باید دست از سرزنش خود بردارید. چراکه عوامل مختلفی در بروز آکنه نقش دارند که بسیاری از آنها در کنترل شما نیستند، مانند ژنتیک، واکنش پوست به هورمون‌ها یا آلودگی محیطی.

بدانید که همه افراد مستعد جوش‌ هستند و اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای داشتن پوستی شفاف‌تر انجام دهید. یک متخصص پوست پیدا کنید که در درمان آکنه حرفه‌ای باشد و با نگرانی‌های شما همدلی کند. روی چیزهایی تمرکز کنید که می‌توانید رویشان کنترل داشته باشید، مانند خوردن غذاهای ضدالتهاب، خواب کافی، استفاده از رختخواب تمیز و کاهش استرس.