ورزش 3/دکتر پابلو گلبر در مصاحبه با مارکا مدعی شد شکل مصدومیت دنی کارواخال به گونه‌ای است که معمولا عمر حرفه‌ای یک ورزشکار را به پایان می‌رساند.
 رئال مادرید دیروز واقعیتی را رسما اعلام کرد ‏که خیلی‌ از رئالی‌ها می‌دانستند احتمالا با آن روبرو خواهند شد. با ‏این حال هواداران امید داشتند که شاید این سناریوی کابوس‌وار ‏واقعی نشود؛ پارگی سه رباط زانوی دنی کارواخال: «بعد از تست‌هایی که ‏توسط دپارتمان پزشکی باشگاه رئال مادرید روی بازیکن ما دنی ‏کارواخال انجام شد پزشکان به این نتیجه رسیدند که رباط صلیبی پای ‏او پاره شده است. همچنین رباط طرفی خارجی و تاندون گودی زانوی ‏پای راست او پاره شده است. دنی ظرف روزهای آینده جراحی خواهد ‏شد.»

صحبت‌های زیادی در مورد زمان ریکاوری تخمین زده شده بین 8 تا 10 ماه برای کارواخال وجود دارد، اما چه عواملی تعیین می‌کند که آیا یک بازیکن می‌تواند پس از چنین مصدومیت جدی به سطح قبلی خود بازگردد؟ 
دکتر پابلو گلبر در مصاحبه با مارکا چندان خوش‌بین نیست که یک فوتبالیست با چنین مصدومیتی بتواند به فرم خوب خودش برگردد: «در میان همه عوامل برای بازگشت به ورزش و در اینجا فوتبال، زمان پس از عمل جراحی شاید کمترین اهمیت را داشته باشد. این یک عامل ضروری است، اما به هیچ وجه کافی نیست. در این مورد من از بهبودی کمتر از 12 ماه صحبت نمی‌کنم. و مسئله دیگر بازگشت به همان سطح ورزشی است که اگر با اعداد مثال بزنیم، باید بگویم که متاسفانه کمتر از 50 یا 60 درصد است.»

دکتر گلبر ادامه داد: «عمر حرفه‌ای بسیاری از ورزشکاران با این مصدومیت تمام می‌شود. یک عامل منفی این است که فوتبالیست‌ها معمولا زانوی پرانتزی دارند، همانطور که زمانی در مورد ریوالدو شاهد بودیم. این واقعیت یک عامل منفی برای بهبود موفقیت‌آمیز این آسیب‌ها است، زیرا رباط‌هایی را که در حال بازسازی هستند تحت فشار زیادی قرار می‌دهد و به طور بالقوه آنها را تا حدی کش می‌دهد که باعث شکست جراحی می‌شود. در افراد عادی، ما اغلب این انحراف پا را اصلاح می‌کنیم تا از این نارسایی احتمالی جلوگیری کنیم، به‌خصوص در مواردی که مدتی پس از آسیب‌دیدگی دیده می‌شود. اما در یک فوتبالیست حرفه‌ای این اصلاح شکل پاها کاملاً منع دارد، زیرا به معنای پایان کار یک فوتبالیست است. از سوی دیگر، وضعیت روانی در چنین آسیب‌های جدی از اهمیت حیاتی برخوردار است، زیرا ناامیدی، ترس و افکار منفی می‌تواند بهبودی مطلوب را تهدید کند.»