آخرین خبر/برایان گرین، فیزیکدان برجسته و نظریه‌پرداز ریسمان، ایده‌ای شگفت‌انگیز را مطرح کرد: 

بافت فضا-زمان ممکن است توسط کرم‌چاله‌هایی در ابعاد زیر-اتمی شکل گرفته باشد که نقاط مختلف فضا را بهم وصل می‌کنند؛ کرمچاله هایی که مدام در خلا فضا متولد شده و بسرعت از بین می‌روند.

مبنای این مصاحبه مطالعه ای جدید است که دانشمندان با استفاده از رویکردی به نام گرانش کوانتومی اقلیدسی، نشان دادند  اگر حدود 10 میلیارد کرم چاله به طور خود به خود در هر سانتی متر مکعب در ثانیه ایجاد شود، انرژی تولید شده توسط آنها برای توضیح سرعت مشاهده شده کنونی انبساط کیهان کافی خواهد بود.

 آنها همچنین برخی از اسرار کیهانی را با این پدیده قابل توضیح می دانند:


 نیروی کازیمیر و نوسانات کوانتومی: 
نیروی کازیمیر از نوسانات کوانتومی ناشی می‌شود. مطالعات جدید علت محو شدن جفت ذرات مجازی را، ورود و خروج آن ها از این کرمچاله ها می‌داند.

نظریه ریسمان و ابعاد دیگر: 

نظریه ریسمان مبنی بر این که رشته‌های کوچک و ارتعاشی -به جای ذرات- اساس واقعیت هستند با ادعای این فرضیه که کرم‌چاله‌های کوچک می‌توانند در ابعاد اضافی جهان چندبعدی شکل بگیرند سازگار است.

انبساط جهان و ثابت کیهان‌شناسی: 

این دستاورد ریاضیاتی ادعا می‌کند اگر فضا-زمان توسط کرم‌چاله‌ها بافته شده باشد، تغییرات دائمی ثابت کیهان‌شناسی نیز توضیح داده می‌شود؛ چراکه آنها مسئول نوسانات نرخ انبساط جهانند.
ایده مذکور همچنین به درک بهتر انرژی تاریک و حل برخی از چالش‌های مهم فیزیک نظری نیز کمک می‌کند!