لکه خورشیدی AR 3842 هنگام خروج از قسمت غربی خورشید فعال باقی ماند و یک شراره خورشیدی X2.1 را در بعدازظهر دوشنبه هفتم اکتبر ساعت ۱۵:۱۳ پرتاب کرد.

به نقل از اسپیس، این لکه خورشیدی روز پنج‌شنبه سوم اکتبر نیز شراره خورشیدی X9.05 را منتشر کرد که قوی‌ترین شراره خورشیدی هفت سال گذشته بود.

شراره‌های خورشیدی در یک مقیاس چهارسطحی طبقه‌بندی می‌شوند که از سطح B با کم‌ترین قدرت تا سطح X در بالاترین قدرت را در بر دارد. شدیدترین انفجار انرژی آزادشده از خورشید که تا به حال ثبت شده است، از یک شراره خورشیدی در سال ۲۰۰۳ بود که تخمین زده شد X45 باشد.

اگرچه شراره خورشیدی X2.1  به اندازه آن انفجار قوی نبود اما روز دوشنبه مقدار قابل توجهی را از پرتو ماوراءبنفش تولید کرد که به خاموشی امواج کوتاه رادیویی در آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین سراسر اقیانوس آرام منجر شد.

دانشمندان مرکز پیش‌بینی آب‌وهوای فضایی «اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا»(NOAA) تأیید کردند که یک جرم خارج‌شده از تاج خورشیدی نیز طی فوران روز دوشنبه به فضا پرتاب شده است. آنها هنوز در حال تحلیل داده‌ها هستند تا تعیین کنند که آیا جرم خارج‌شده از تاج خورشیدی به سمت زمین حرکت می‌کند و آیا ساکنان زمین تأثیراتی را تجربه خواهند کرد یا خیر.

خروج جرم از تاج خورشیدی، بیرون آمدن چشمگیر جرم از جو بیرونی خورشید یا تاج آن است که ترکیبی را از میدان مغناطیسی و پلاسما در بر دارد. معمولا چند روز طول می‌کشد تا چنین انفجارهایی از ذرات پرانرژی به زمین برسند و با میدان مغناطیسی زمین تعامل داشته باشد. پیش‌بینی‌کنندگان برای درک بهتر سرعت و جهت جرم خارج‌شده از تاج خورشیدی به داده‌های تاج‌نگار تکیه می‌کنند.

جرم‌های در حال حرکت به سوی زمین علاوه بر ایجاد شفق قطبی در عرض‌های جغرافیایی میانی –همان طور که امسال بارها شاهد آن بوده‌ایم- باید از نظر توانایی در تأثیرگذاری بر ماهواره‌ها و شبکه‌های برق نظارت شوند. سطوح گوناگون اثرات در مقیاس آب‌وهوای فضایی اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا توضیح داده شده‌اند که طوفان‌های ژئومغناطیسی، طوفان‌های خورشیدی و خاموشی‌های رادیویی را براساس شدت آنها از یک تا پنج رتبه‌بندی می‌کنند.