به نقل از مدیسن نت، «جودیت کارول»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «برای اولین بار، ما نشان می‌دهیم که سیگنال‌های پیری که زمانی فکر می‌کردیم توسط شیمی‌درمانی هدایت می‌شود، در زنانی که تحت پرتو درمانی و جراحی قرار می‌گیرند نیز وجود دارد.»

کارول گفت: «در حالی که انتظار داشتیم افزایش بیان ژن مرتبط با پیری بیولوژیکی را در زنانی که شیمی‌درمانی دریافت کرده‌اند، مشاهده کنیم، از یافتن تغییرات مشابه در افرادی که فقط تحت پرتودرمانی یا جراحی قرار گرفته‌اند، شگفت‌زده شدیم.»

همانطور که محققان توضیح دادند، شدت سرطان سینه مدت‌هاست با تسریع پیری مرتبط است. خستگی، کاهش تفکر و حافظه و ضعف جسمی فزاینده می‌تواند بازماندگان را آزار دهد.

درمان سرطان چقدر در این کاهش‌ها نقش دارد؟

برای کشف این موضوع، تیم تحقیق دو سال را صرف ردیابی بیان ژن سلول‌های خونی در زنان تحت درمان سرطان سینه کرد. آنها به دنبال نشانگرهای ژنتیکی پیری سلولی، از جمله پاسخ به آسیب DNA، پیری سلولی (زمانی که تقسیم سلولی متوقف می‌شود) و نشانگرهای التهاب بودند.

پیری سلولی یکی از نشانه‌های قوی پیری است، زیرا وقتی سلول‌ها از تقسیم شدن باز می‌مانند، مواد سمی آزاد می‌کنند که می‌تواند به سلول‌های مجاور آسیب برساند.

گروه کارول دریافتند صرف نظر از نوع درمانی که یک زن برای مراقبت از سرطان سینه دریافت می‌کرد- شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا جراحی- نشانه‌های واضحی از سیگنال‌دهی التهابی و پیری سلولی وجود داشت که نشان می‌دهد که این سلول‌ها سریع‌تر از حد معمول پیر می‌شوند.

همچنین نشانه‌های واضحی از افزایش ژن‌های آسیب-پاسخ به DNA، یکی دیگر از نشانه‌های پیری سلولی، وجود داشت. محققان خاطرنشان کردند که این تغییرات در بیمارانی که شیمی‌درمانی دریافت می‌کردند و همچنین بیمارانی که دریافت نمی‌کردند، رخ داد.

کارول افزود: «ما تازه شروع به درک عواقب طولانی مدت درمان سرطان کرده‌ایم و این یافته‌ها گامی حیاتی به سوی درک مسیرهای بیولوژیکی است که باعث بسیاری از علائم پس از درمان در بازماندگان سرطان سینه می‌شود. هدف ما یافتن راه‌هایی برای بهبود بقا، نه تنها از نظر سال‌های زندگی، بلکه از نظر کیفیت زندگی و سلامت کلی است.»