ایرنا/ آخرین ملوان مفقودشده لنج‌های حادثه‌دیده در طوفان دریاییِ بامداد یکشنبه توسط یک لندینگ‌کرافت نجات یافته و از امارات به بندر لنگه بازگشت.

سجاد حلافی، ملوان نجات یافته اظهار کرد: حدود ساعت‌های دو تا 2.5 ظهر شنبه از بندر لنگه به سمت دبی حرکت کردیم و همه چیز تا زمانی که به شهرستان دریایی ابوموسی رسیده و از آن عبور کردیم خوب و طبق روال گذشته قرار داشت.
وی افزود: هیچ اخطار و هشداری هم مبنی بر شرایط نامساعد جوی داده نشده بود و زمانی که به ۲۰ مایلی دبی رسیدیم، یعنی حدود ۱۱ تا ۱۱ و ۳۰ دقیقه شب وزش باد شدید آغاز شد.
وی بیان کرد:‌ شدت وزش باد به اندازه‌ای بود که پس از گذشت دو تا سه ساعت همه چیز به هم ریخت و آب به موتور برق و موتور لنج رسید و آن‌ها را از کار انداخت.
این ملوان گفت: در این شرایط دانستیم که لنج غرق خواهد شد، چون که موج‌های خلیج فارس بلند و با سرعت بودند و امیدی هم برای نجات متصور نبودیم.
حلافی ادامه داد: تا آخرین لحظه در حال کمک‌خواهی از سایر شناورها و مردم و اعلام موقعیت خود با استفاده از بی‌سیم بودم تا چنانچه شناوری به کمک آمد از موقعیت اطلاع داشته باشد و همین موجب شد از سایر افراد شناور جدا باشم.
وی بیان کرد: زمانی که آب به داخل کابین نفوذ کرد شناور را رها و از آن خارج شدم، اما به دلیل شدت امواج جلیقه را رها کرده تا بتوانم شنا کنم، صدای سایر نفرهای شناور که بسیار ضعیف بود را به سختی شنیده می‌شد.

این ملوان اشاره کرد:‌ تاریکی شب و بلندی امواج و وزش باد و باران مانع دیده شدن چیزی در اطرافم می‌شد و تنها صدای ضعیف بچه‌ها شنیده می‌شد که مرا صدا می‌زدند.
حلافی ادامه داد: در همین شرایط بود که یک حلقه نجات پیدا شد و به درون آن رفتم و حدود ۱۱ تا ۱۲ ساعت بر روی آب شناور بودم و ماهی‌ها هم به پایم می‌خوردند و این اذیت‌کننده بود.
وی افزود: اضطراب داشتم و به خود امید می‌دادم که نجات خواهم یافت، بسیار خسته بوده و انرژی فراوانی از دست داده بودم و هر لحظه امکان داشت بی‌هوش شوم.
این ملوان ادامه داد: در همین حین یک خربزه و یک بطری نوشابه از باقی مانده‌های لنج پیدا کردم که خربزه را با سر شکسته و خوردم و نوشابه را با وجود گرم بودن به دلیل داشتن قندی که می‌توانست انرژی‌زا باشد، نوشیدم.
حلافی ابراز کرد: چهار شناور لندینگ‌کرافت را دیدم که مسیر حرکت‌شان به سمت بندر لنگه بود اما آن‌ها دید خوبی نسبت به من نداشتند، شناور پنجم هم که از کنارم عبور کردم به طور کامل امیدم را برای نجات باختم،‌ دیگر نفسم بریده بود و توان شنا کردن نداشتم، آب شور خلیج فارس را هم که خورده بودم موجب شده بود نفس کشیدنم با سختی باشد، در آن لحظات از خداوند تنها نجات خود و صبر دادن به مادرم را می‌خواستم.
وی ابراز کرد: آن زمان بود که مرگ را به چشم خود دیدم، اما وقتی لندینگ‌کرافت پنجم اندکی جلوتر دور زد و بازگشت گویا همه‌ ثروت جهان را به من داده باشند، مطمئن شدم برای نجات من می‌آیند چون که به طور معمول شناوری که در حال عزیمت به بندر لنگه است مستقیم می‌رود و بازنمی‌گردد.
این ملوان نجات یافته افزود: وقتی مرا به درون لندینگ‌کرافت بردند احساس کردم تولدی دوباره یافته‌ام و خداوند عمری دیگر به من داده است و خود را شادترین فرد روی جهان دانستم و به خاطر نجات خویش از پرسنل لندینگ‌کرافت آلفا پرستیج و فیصل ایرانی بسیار سپاسگزارم.
وی در پایان گفت: بهترین شناگر جهان هم که باشی نباید دریا را دست کم بگیری، شوخی ندارد و قبل از رفتن به دریا باید همه چیز را بررسی و با لوازم نجات وارد آن شد.