اکرم کشایی با بیان اینکه یک شعر خوب در حوزۀ کودک، مثل آینه‌ای عمل می‌کند که کودک می‌تواند خودش و دنیای کودکانه‌اش را در آن بیند، اظهار کرد: شعر کودکِ خوب از زاویۀ دید کودک سروده می‌شود و سختیِ شعر گفتن برای بچه‌ها دقیقاً در همین نکته نهفته است. بسیاری از شعرهای کودکی که می‌خوانیم و می‌شنویم به‌لحاظ زبانی کودکانه هستند، واژه‌ها ساده و بیان نیز روان است اما کودک خودش را در آینۀ آن شعر نمی‌بیند، بلکه خودِ شاعر در آن آینه نشسته و شعر با زاویۀدید یک بزرگسال سروده شده است.

داور چهارمین جشنوارۀ ملی شعر کودک شاهین‌شهر ادامه داد: تعاریف زیادی از شعر شنیده‌ایم؛ تعریف استاد شفیعی کدکنی از شعر چنین است: «شعر حاصل گره‌خوردگی عاطفه و تخیل در زبان آهنگین است». شعر کودک هم همین است، اما عاطفه و تخیل و زبانش را از دنیای کودکی می‌گیرد. بازی هم در شعر کودک رکن مهمی است، چراکه دنیای کودکان با بازی و بازیگوشی همراه است، این بازی می‌تواند در زبان شعر کودک اتفاق افتد. بازی‌های آوایی، ریتم‌های کودکانه و موسیقی غنی در یک شعر، آن را به منظور ما نزدیک می‌کند. در مصاحبه‌ای از استاد رحماندوست خوانده بودم که او موسیقی شعرهایش را از بازی بچه‌ها می‌گیرد؛ بنابراین می‌بینید که نه ‌تنها کلمات و خیال و اندیشه در شعر کودک باید کودکانه باشد، بلکه لازم است جنبه‌های شنیداری شعر هم قرابت معناداری با دنیای کودکان داشته باشد.

او با بیان اینکه سنجش و داوری به‌ویژه در جشنواره‌ای که به ادبیات کودک مربوط می‌شود کار بسیار سختی است، بیان کرد: انتخاب یک شعر در یک جشنواره فقط به ذکر نام تعدادی شاعر برگزیده ختم نمی‌شود، بلکه قرار است تعدادی کتاب به‌عنوان کتاب شاخص به دنیای ادبیات کودک معرفی شوند؛ بنابراین باید کتاب‌هایی انتخاب شوند که قابلیت و ارزش عرضه به کودکان را داشته باشند. در انتخاب کتاب شعر برای جشنوارۀ ملی شعر کودک شاهین‌شهر علاوه‌بر معیارهای اساسی شعر کودک، ملاک‌هایی ازجمله خلاقیت و پرداختن به مضامین نو نیز موردنظر خواهد بود.

این شاعر و نویسندۀ حوزۀ کودک و نوجوان با اشاره به اینکه مشارکت سازمان‌ها در ایجاد انگیزه و ترغیب مولفان کتاب کودک به تولید آثار ماندگار از طریق برگزاری جشنواره یا برنامه‌هایی مشابه، اقدام ارزشمندی است، افزود: هرچقدر امروز برای کودکان این سرزمین سرمایه‌گذاری کنیم در آینده ثمرات خوب آن را خواهیم دید؛ اما مسئله مهمی که بیشتر جشنواره‌های کودک به آن مبتلا هستند این است که در هر جشنواره‌ای کار به داوری و انتخاب و معرفی تعدادی کتاب برگزیده ختم می‌شود. این درحالی است که زمانی شاهد اثرات خوب یک جشنواره در فضای فرهنگی و به‌ویژه بر مخاطبان اصلیِ کتاب کودک یعنی کودکان خواهیم بود که آثار برگزیدۀ آن جشنواره به شکل‌های گوناگون برای کودکان و نوجوانان، در دسترش باشند.

کشایی بیان کرد: شاید برگزار کنندگان آن جشنواره به‌تنهایی نتوانند این اقدام را انجام بدهند اما لازم است سازوکاری طراحی شود که با همکاری سازمان‌ها و مراکز ذیربط، زمینۀ دسترس‌پذیرکردن آثار برگزیدۀ جشنواره‌ها فراهم شود.

این شاعر با تأکید بر اینکه کتابِ خوب باید در برابر چشمِ خانواده‌ها باشد، گفت : من قبلاً هم در مصاحبه‌ای گفته‌ام کتاب خوب علاوه بر کتابفروشی ها لازم است در دکه‌های روزنامه‌فروشی و در فروشگاه‌های کوچک و بزرگی که مایحتاج روزانه را می‌فروشند، نیز به فروش برسد. محل فروش کتاب کودک نباید فقط کتابفروشی‌ها باشد و باید به کتاب کودک به شکل مایحتاجِ روزانه نگاه کرد. شاید روی نگهدارنده‌ها و قفسه‌های کتاب در فروشگاه‌های کوچک و در دکه‌های روزنامه‌فروشی، کتاب‌های «حسنی نگو یه دسته گل» و «تنبل‌خان زرنگ می‌شود» یا کتاب‌های دیگری از این دست را دیده باشید؛ آیا واقعاً ادبیات کودکِ ما در همین کتاب‌ها خلاصه می‌شود؟

او گفت: کتاب خوبِ کودک را باید به یک نیاز تبدیل و آن را معرفی و دسترس‌پذیر کرد. لذا پیشنهاد می‌کنم که مدیریت شهری شاهین‌شهر با توجه به امکاناتی که در اختیار دارد و با اتخاذ تصمیم‌های موثر و به‌کارگیری روش‌های مناسب، آثار برگزیدۀ جشنواره ملی شعر کودک را ضمن انتشار در قالب کتاب، برای همۀ کودکان دسترس‌پذیر کند