خراسان/ خیانت یکی از آسیب‌زننده‌ترین اتفاقاتی است که در یک رابطه می‌افتد و ممکن است قلب فرد را بشکند و روابط انسانی او با اجتماع را برای همیشه تغییر دهد. به گزارش «اسکای‌نیوز»، «ساوانا هریسون» ۲۷ ساله که خودش قربانی خیانت شده، تصمیم گرفته است برای کمک به دیگران  از تجربیات تلخش استفاده کند. او حالا یکی از کارآگاهان وفاداری در شرکتی به نام «لازو» است که وظیفه‌اش «آزمایش وفاداری» در افرادی است که به خیانت در رابطه متهم‌اند.

از پیام‌دادن تا قرارهای خیالی
این شرکت «ابزاری برای شناسایی افراد ناسالم و قطع ارتباط با یار سمی» معرفی شده است و هدفش کمک به افرادی است که در رابطه‌شان احساس ناامنی می‌کنند. در این مسیر، «ساوانا» با تکیه بر راهنمایی‌های مشتریان، ماموریت‌هایش را آغاز می‌کند؛ معمولا پیام‌های ساده‌ای به افراد مشکوک ارسال می‌کند تا واکنش آن‌ها را ارزیابی کند. او اطلاعات و تصاویر حاصل از مکالمات را با مشتریان خود به اشتراک می‌گذارد تا آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌هایشان یاری دهد. آزمون وفاداری ممکن است چند روز طول بکشد و در برخی موارد حتی به قرارهای حضوری بینجامد، اگرچه «ساوانا» معمولا در این قرارها حضور پیدا نمی‌کند و گاهی این وظیفه به خود مشتری محول می‌شود تا حقیقت را از نزدیک ببیند.
انتقادها به این روش چیست؟
به گفته کارشناسان، این روش همیشه بهترین راه برای بازسازی اعتماد در روابط و تشخیص همسر خیانتکار نیست. «ماریان اوکانر»، مشاور و روان‌درمانگر جنسی، معتقد است که بهتر است درباره ناامنی‌ها و احساساتمان صحبت کنیم. او می‌گوید: «بهتر است با گفت‌وگو شروع کنیم و بپرسیم: مشکل کجاست؟ چه اتفاقی در حال رخ‌دادن است؟ این مهم است، نه این‎که بخواهیم مچ کسی را بگیریم». «ساوانا» بابت انجام این کار دستمزد می‌گیرد ولی تاکید می‌کند که انگیزه اصلی‌اش کمک به دیگر دختران است. او می‌گوید: «من به پول اهمیتی نمی‌دهم، برای من مهم این است که دیگر دخترها از تجربه تلخی که من از سر گذراندم، در امان باشند».
هر مچ‌گیری، ۱۰۰ دلار!
شرکت لازو در حال حاضر تنها یک کارآگاه تمام‌وقت دارد اما نزدیک به ۴۰۰ کارآگاه پاره‌وقت در سراسر جهان مانند ساوانا مشغول کارند و ماهانه سه تا چهار هزار دلار درآمد دارند. هر آزمون وفاداری معمولا ۵۰ تا ۱۰۰ دلار هزینه دارد و بسته به پیچیدگی ماجرا ممکن است قیمت‌ها افزایش یابد. آزمایش وفاداری شاید به نظر راهی سریع برای به دست آوردن حقیقت باشد اما پیامدهای احساسی و روانی آن را نمی‌توان نادیده گرفت. شاید همان‌طور که ماریان اوکانر می‌گوید، زمان آن رسیده که به جای بازی «مچ‌گیری»، برای ایجاد اعتماد به دنبال راه‌های سالم باشیم.