انیمیشن «مینیون‌ها: ظهور گرو» محصول کشور آمریکا در سال ۲۰۲۲ است که توسط یونیورسال پیکچرز توزیع شده است. این انیمیشن ادامه انیمیشن‌های «من نفرت‌انگیز» و «من نفرت‌انگیز۲» و «من نفرت انگیز۳» است.

انیمیشن مینیون‌ها که در ژانر کمدی و فانتزی ساخته می‌شود، پنجمین سری از کارتون‌هایی است که مینیون‌ها در آن حضور دارند.

کایل بالدا و براد آبلسون و جاناتان دل وال به عنوان کارگردانان مشترک این انیمیشن هستند. «مینیون‌ها: ظهور گرو» نخستین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم انیمیشن انسی در ژوئن ۲۰۲۲ به نمایش درآمد و در ژوئیه ۲۰۲۲ اکران شد.

این انیمیشن ۹۳۹ میلیون دلار در سراسر جهان در مقابل بودجه ۸۰ میلیون دلاری خود فروش داشته و به پرفروش‌ترین انیمیشن ۲۰۲۲ تبدیل شده‌است.

خلاصه داستان: گرو که اکنون ۱۲ سال دارد در حومه شهر بزرگ می‌شود. او که یکی از طرفداران گروهی از ابرشرورها به نام «۶ شرور» (Vicious ۶) است، نقشه‌ای برای تبدیل شدن به یک شخص شرور می‌کشد تا به آنها بپیوندد. هنگامی که ۶ شرور، رهبر خود، مبارز افسانه‌ای وایلد ناکلز را برکنار می‌کنند، گرو وارد یک مصاحبه می‌شود تا عضو جدید آنها شود....

انیمیشن با معرفی ابر شرورها و رفتن آنها به پکن آغاز می‌شود که قصد دارند سنگ جادویی را تصاحب کنند و در ادامه آرزوی گرو در مدرسه که می‌گوید قصد دارد ابر شرور شود... «گرو» در این سری از انیمیشن‌ها شخصیت بامزه و شروری دارد؛ اما در عین حال قلب مهربانی دارد که در سری‌های بعدی اصلاح می‌شود. مینیون‌ها او را به عنوان رهبر شرور خود قبول دارند و برای اینکه او به آرزویش برسد هر کاری می‌کنند. این انیمیشن که پس از سه سری از انیمیشن‌هایی ساخته شده که گرو در آن حضور دارد و با وجود اینکه از پرفروش‌ترین انیمیشن‌های سال گذشته به شمار می‌رود؛ اما به لحاظ سوژه پردازی موفقیت سری‌های قبلی را نداشت و طرح داستان بسیار ضعیف بوده است.

گرچه کارگردانان در سر سودای ساخت انیمیشنی داشتند که با اقبال روبه رو شود و اگرچه این اتفاق افتاد، اما در واقع کمترین خلاقیت را نسبت به سری‌های گذشته خود داشته است و تلاش آنها برای ایجاد فضای جدید بی نتیجه بود. بخش‌هایی از این انیمیشن تداعی کننده‌ی سری‌های گذشته بوده است. کپی‌هایی از سری‌های پیشین خود که برای مخاطب جذابیت و تازگی نداشت.

شاید اگر این قسمت، اول پخش می‌شد و سپس سری‌های دیگر ساخته می‌شد، مخاطب استقبال بیشتری از آن می‌کرد. اما وقتی مخاطب، پیشتر اثر فانتزی و کمدی «من نفرت انگیز» را تماشا کرده است، به مراتب توقع بالاتری دارد تا اثر بهتری را تماشا کند.

اگر چه در این قسمت بار سرگرمی مخاطب به خاطر شخصیت‌های بامزه و دوست داشتنی مینیون‌هاست؛ به طوری که اگر گرو هم نباشد آنها می‌توانند از عهده‌ی کار طنز خود و سرگرم ساختن مخاطب بر آیند. «گرو» به عنوان رهبر گروه نتوانست آنچنان که در سری‌های قبل موفق بود و نقش چشمگیری داشت، ظاهر شود.

مینیون‌ها که پیشتر تک سلولی بودند و بعد تکامل یافتند؛ آنقدر بامزه و دوست داشتنی هستند که طرفداران آنها از تماشای آنها سیر نمی‌شوند. توجه آنها به رئیس‌شان و تلاش برای کمک به او موقعیت‌های کمیکی را به وجود می‌آورد که مخاطب را جذب می‌کند. رفتار کودکانه و در عین حال ایده‌های عجیب و غریب آنها در سرگرم ساختن مخاطب حائز اهمیت است.

در دوبله این انیمیشن از ادبیات مردمی بهره می‌برد که در جذب مخاطب ایرانی اهمیت دارد و سبب بهتر دیده شدن آن می‌شود. شاید از نقاط قوت این انیمیشن دوبله اثرگذار آن به زبان فارسی باشد که آمیخته با طنز است. اما متأسفانه بخشی از این انیمیشن که مینیون‌ها آوازی غم انگیز می‌خوانند و با همان صدای فانتزی و آهنگ آنها جذابیت دارد، بخشی از آهنگ «سلام آخر» احسان خواجه امیری در آن جایگزین شده است که می‌خواند: «خداحافظ ای شعر شب‌های روشن...» که با فضای داستان و شخصیت مینیون‌ها جور درنمی‌آید.

رنگ پردازی و نورپردازی این انیمیشن قوی بوده و از نقاط قوت آن به شمار می‌رود.

منتقدان، موسیقی متن فیلم و ارزش سرگرمی آن را برای کودکان تحسین کردند، در حالی که انتقادها بیشتر متوجه طرح داستان آن بود.

آنچه که مشهود است تأکید سازندگان این دست انیمیشن‌های موفق برای ساخت سری‌های بعدی و بعدی است؛ اما جذب مخاطب و استقبال او نیازمند خلاقیت و طرح تازه است که متأسفانه در برخی از آنها مشاهده نمی‌شود و صرفا موفقیت ابتدایی دستاویزی برای ساخت سری‌های بعد می‌شود.

پیشتر من نفرت انگیز در سال ۲۰۱۰ با محوریت «گرو» شخصیت شروری که طی سری‌های بعد تغییر می‌کند و اصلاح می‌شود توسط یونیورسال پیکچرز توزیع شده است. سپس «من نفرت‌انگیز۲» در سال ۲۰۱۳ و «من نفرت‌انگیز ۳» در سال ۲۰۱۷ اکران شد.