خراسان/ ​​​​​​​در دهه‌های اخیر میزان ابتلا به سرطان پستان میان زنان جوان رو به افزایش بوده است و پزشکان در تلاش‌اند به علت این موضوع پی ببرند. به گزارش ان‌بی‌سی نیوز، میزان ابتلا به سرطان پستان در زنان زیر ۵۰ سال در دهه گذشته بیش از ۱۵ درصد افزایش یافته است که تقریبا تمام موارد ابتلا از نوع گیرنده استروژن مثبت (+ER) است، زیرگونه‌ای از تومور که برای رشد و گسترش به هورمون استروژن نیاز دارد.
 عوامل دخیل در سرطان پستان
سرطان پستان گیرنده مثبت استروژن شایع‌ترین نوع در تمام گروه‌های سنی است. اما از آن‌جا که این نوع خاص از سرطان پستان عامل افزایش میزان ابتلا در زنان جوان است، برخی پزشکان گمان می‌کنند که با پایین‌تر آمدن سن قاعدگی و افزایش سن بارداری اول مرتبط باشد. عوامل متعددی در این افزایش دخیل‌اند از جمله چاقی، مصرف الکل، ژنتیک و برخی داروهای هورمونی جلوگیری از بارداری‌، اما توجه به نقش بلوغ زودرس در افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان رو به افزایش است. در دهه‌های اخیر سن بلوغ دختران رو به کاهش بوده است.
 قاعدگی زودهنگام، مادری دیرهنگام
یافته‌های پژوهشی که پیشتر در سال جاری منتشر شده است نشان می‌دهد میانگین سن شروع قاعدگی در زنانی که بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۹ متولد شدند ۱۲.۵ سالگی بوده است، در حالی که میانگین سنی آغاز قاعدگی در دختران متولد سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ اندکی پیش از ۱۲ سالگی بوده است. و سن قاعدگی زودهنگام و بسیار زودهنگام (پیش از ۱۱ سالگی و ۹ سالگی) از به‌ترتیب ۹ و ۰.۶ درصد به ۱۵.۵ و ۱.۴ درصد افزایش یافته است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند به‌ازای هر سال که قاعدگی زودتر شروع شود، خطر ابتلا به سرطان پستان حدود ۵ درصد افزایش می یابد.
 چه زمانی خطر ابتلا کم می‌شود؟
در دوره قاعدگی، تخمدان‌ها هورمون استروژن و پروژسترون ترشح می‌کنند که هر دو می‌توانند در افزایش خطر ابتلا به زیرگروه‌های حساس به هورمون سرطان پستان نقش داشته باشند. بنا بر اعلام انجمن سرطان آمریکا، حدود ۷۵ درصد سرطان‌های پستان به‌ دست‌کم یک هورمون، معمولا پروژسترون یا استروژن، حساس‌اند. در عین حال، تعداد زنانی که در سنین بالاتر صاحب فرزند می‌شوند یا تصمیم می‌گیرند اصلا بچه‌دار نشوند رو به افزایش است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند اگرچه بچه‌دار شدن خطر ابتلا به سرطان پستان را به‌صورت موقت بالا می‌برد، در درازمدت این خطر را اندکی کاهش می‌دهد. خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی که پیش از ۳۰ سالگی بچه‌دار می‌شوند کمتر است که شاید به این دلیل باشد که بدن‌های جوان‌تر بهتر می‌توانند واکنش‌های التهابی را مهار و دی‌ان‌ای آسیب‌دیده را ترمیم کنند.