این تمایلات مد و زیبایی، اگرچه برای جوانان فرصتی برای ابراز هویت و شخصیت به شمار می‌رفت، از سوی برخی از نهادهای اجتماعی و فرهنگی به عنوان نشانه‌هایی از فاصله گرفتن از ارزش‌های سنتی و حتی نوعی بیگانه‌گرایی تلقی می‌شد. 

این استایل بیشتر با استفاده از لباس‌های اورسایز، رنگ‌های تیره، شلوارهای جین پاره یا تنگ، و مدل‌های مو خاص شناخته می‌شد. جوانان ایرانی با پوشیدن پیراهن‌های طرح‌دار، تی‌شرت‌های مارک‌دار و اکسسوری‌هایی مانند دستبند، گردنبندهای زنجیری و گوشواره، تلاش می‌کردند تا ظاهر خود را به شیوه‌ای متفاوت و منحصر به فرد به نمایش بگذارند. 

تصویر زیر گویای تغییر و تحولات جوانان در دهه ۸۰ است: