اعتماد/متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

روزبه دلاور| به گزارش «اعتماد» کمتر کسی تصورش را می‌کرد که استقلال با جواد نکونام در این فصل خیلی زود به خط پایان برسد. نکونام که در فصل پیش آبی‌ها را تا دقایق پایانی لیگ‌ در صدر جدول نگه داشته بود در این فصل هم چند بازیکن جدید جذب کرد تا با جانی دوباره این‌بار عنوان قهرمانی را از رقبا برباید اما حواشی دامن او و تیمش را گرفت و در نهایت با امضای تفاهمنامه‌ای همکاری دو طرف به پایان رسید. 

استقلالی‌ها که به لحاظ روحی روانی دچار افت شدیدی بودند با سهراب بختیاری‌زاده فقط بازی با هوادار را بردند و سرمربی موقت ‌هم معجزه نکرد تا پیتسو موسیمانه، سرمربی اهل کشور آفریقای جنوبی هدایت این‌تیم را برعهده بگیرد.
موسیمانه پس از آنکه در امارات ‌شاهد‌ شکست تیمش برابر النصر بود به تهران آمد به این امید که در برابر خیبر خرم‌آباد‌ با کسب یک‌ نتیجه خوب در همین ‌ابتدا جای پای خودش را سفت کند اما انواع و اقسام اشتباهات فردی شکست تلخی را برای این مربی رقم زد تا در گام اول متوجه شود چه کار دشواری پیش رو دارد. با این حال، موسیمانه اصلا مربی کم‌تجربه‌ای نیست و در فوتبال آفریقا کارنامه درخشانی داشته است.
حضور در فوتبال آسیا هرچند در سطح پایین‌تر و زمان کمتر نشان می‌دهد او با فوتبال این قسمت از کره خاکی ‌بیگانه نیست اما نیاز به زمان دارد‌.
متاسفانه او فقط یک بازی را باخته اما بسیاری به او تاخته و گمان می‌کنند این مربی باعث و‌ بانی این نتایج استقلال شده است! آقایان انگار خیلی زود فراموش کردند که مربی خارجی تا بیاید به قول فوتبالی‌ها اسم بازیکنان را یاد بگیرد دو هفته زمان می‌برد! حال اینکه چطور انتظار دارند که یک مربی فقط با چند روز در تهران شق‌القمر کرده و این استقلال بیمار را درپیک شب درمان کند جای سوال دارد!
واقعیت این است که حال استقلال اصلا خوب نیست. این تیم از لحاظ روحی در بدترین شرایط ممکن قرار دارد و مشکلاتی در رختکن تیم وجود دارد. ارنج تیم آنچنان بالانس نیست و میزان تلاش بازیکنان سرمربی جدید را راضی نکرده است به‌طوری که موسیمانه در نخستین کنفرانس خبری خود به عنوان سرمربی استقلال که بعد از شکست برابر خیبر خرم‌آباد رقم خورد از بازیکنان انتقاد کرد و گفت لباس استقلال برای برخی بازیکنان گشاد است. او همچنین به میانگین سنی بالای بازیکنان اشاره کرد؛ مشکلی که برای همه تیم‌های ایرانی وجود دارد. 

از دوستان منتقد موسیمانه باید پرسید آیا تجربه اعتماد و زمان دادن به استراماچونی بد بود که این فرصت را نمی‌خواهید به موسیمانه دهید؟ یا شاید چون تیپ و چهره این مربی آفریقایی باب میل شما نیست گمان می‌کنید باید از روز اول شمشیرها را بیرون بکشید و به او حمله کنید؟
آقایان شمشیرهای‌تان را غلاف کنید چرا که شمشیرتان را در واقع برای استقلال می‌کشید نه برای مربی که تازه کارش را شروع کرده است. پیشکسوتان استقلال و هواداران این تیم باید بدانند هیچ راهی جز اتحاد برای بازگشت به روزهای اوج ندارند. در حال حاضر در وضعیت مدیریت باشگاه استقلال مشکلاتی وجود دارد و اخباری در مورد تغییرات مدیران مالک باشگاه و همین طور مدیرعاملی تیم به گوش می‌رسد. عده‌ای از پیشکسوتان و هواداران اصطلاحا مجیدی‌فن هستند؛ برخی دیگر همچنان از نکونام می‌گویند و برخی دیگر به مربی جدید دلخوش کرده‌اند. مدیران بیرون مانده از باشگاه هم از هر راهی برای حاشیه ساختن اطراف تیم بهره می‌برند تا شاید با به زیر کشیدن دیگران خودشان فرصت پیدا کنند. علاوه بر اینها مشکل دیگری هم هست. 

متاسفانه فوتبال ما که تا چند سال پیش کشورهای حاشیه خلیج فارس را مسخره می‌کرد حالا دقیقا شده مثل همان کشورها که لحظه‌ای تصمیم می‌گیریم و پس از هر ناکامی مربی را مقصر جلو داده و دست به تغییرات در کادر فنی می‌زنیم. یک مربی برای پیاده کردن افکارش نیاز به برنامه‌ریزی و ابزار دارد؛ احتیاج دارد حمایت شود اما آیا در فوتبال ما و بعضی از باشگاه‌های‌مان همه چی فراهم است؟ در همین استقلال که هنوز یک زمین درست و حسابی برای تمرین ندارند اصول اولیه مدیریتی رعایت می‌شود که همه نگاه‌ها به مسائل فنی باشد؟ البته که این طور نیست و صدالبته که ما هم مثل تمام فوتبال‌دوستان کشورمان دوست داریم شاهد حضور مربیان بزرگی مثل آنچلوتی و مورینیو و گواردیولا در فوتبال‌مان باشیم اما تا وقتی امکانات نباشد همین مربیان بزرگ هم نمی‌توانند درست و حسابی کار کنند. اصلا بر فرض محال که یک مربی مثل گواردیولا قید زندگی در انگلیس را بزند و به ایران بیاید آیا به این فکر کردید که او برای برقراری تماس با خانواده‌اش باید دنبال فیلترشکن باشد؟ از محدودیت‌ها و امکانات کم اجتماعی که بگذریم در کدام زمین می‌خواهد تیمش را ارنج کند؟ در استادیوم کلنگی و فرسوده قلعه حسن‌خان؟ بیایید واقعیت‌ها را بپذیریم؛ امثال موسیمانه و گاریدو از سر فوتبال ما هم زیاد هستند و باید با حمایت از همین موجودیت سطح انتظارمان را پیش ببریم. بی‌شک این آفریقایی می‌تواند موفق باشد همان طور که گاریدو موفق بوده است‌، فقط نیاز به زمان و حمایت استقلالی‌ها دارد.
در حال حاضر 21 هفته دست نخورده از لیگ باقی مانده، جام حذفی هنوز شروع نشده و در لیگ نخبگان هم استقلال شانس بدی برای قرار گرفتن در جمع 8 تیم پایانی دور نخست ندارد. همه اینها یعنی استقلال می‌تواند حتی همین فصلی که کابوس‌وار آغاز شده به شکل بهتری ادامه بدهد. فقط نیاز هست که همه دست به دست هم بدهند و بدون سهم‌خواهی صرفا از سرمربی امتحان پس داده جدید تیم حمایت کنند. این تیم همچنین نیاز به تقویت در نیم‌فصل دارد. 
پنجشنبه پیش رو استقلال در تهران میزبان تیم سرحال و مدعی تراکتور است. هواداران و پیشکسوتان استقلال باید متوجه اهمیت این بازی چه به لحاظ جدولی و چه به لحاظ روحی - روانی باشند. برد در این دیدار می‌تواند سکوی پرتاب مناسبی برای آبی‌ها باشد. اگر هم نتیجه آن طور که انتظار می‌رفت نشد، همچنان باید صبور ماند.