استفانی کولی طراح لباس پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی از جمله سریال «پیکی بلایندرز» در ۶۰ سالگی بر اثر سرطان در لندن درگذشت.

کولی در طول دوران کاری خود با چهره‌های مشهوری چون مایکل کین، هنری کاویل، جسیکا چستین، دنیل کریگ، پنه لوپه کروز، مورگان فریمن، ساموئل ال جکسون، کیلین مورفی، گری اولدمن، رایان رینولدز و میشل ویلیامز کار کرد و برای نقش‌هایشان به طراحی لباس پرداخت.

کولی کار خود را در اتاق خیاطی بی‌بی‌سی در کنار سوزان کوتس طراح لباس آغاز کرد و به عنوان دستیار کمد لباس کنت برانا در فیلم «هیاهوی بسیار برای هیچ» کار کرد و پس از آن به عنوان طراح لباس در «دوستان پیتر» که توسط برانا کارگردانی شد، استخدام شد.

سال ۱۹۸۸ کار کولی در فیلم کمدی جنایی گای ریچی به نام «قفل، انبار و دو بشکه باروت» روی پرده‌های نمایش رفت. درباره طراحی لباس این فیلم گفته شده؛ نمی‌شود مجله مردانه‌ای از آن زمان را ورق بزنی بدون اینکه مردی را با شلوار تنگ و یک تی شرت یقه‌دار سه دگمه ببینی. استفانی کولی این نگاه را ابداع کرد، بنابراین یکی از واضح‌ترین نمونه‌ها را ارائه داد که چگونه طراحی لباس می‌تواند از یک فیلم فراتر برود و به چیزی بیشتر بدل شود و حتی به تعریف یک دوره کمک کند.

کولی بعدها با «پیکی بلایندرز» خود را به عنوان یکی از برترین طراحان صحنه و لباس جهان تثبیت کرد و جایزه انجمن تلویزیون سلطنتی را برای بهترین طراحی لباس برای کارش برد.

از دیگر آثار او می‌توان به «خشم مرد»، «آرگیل»، «نگاه عشق»، «لندن سقوط کرد»، «فرشته سقوط کرد»، «بادیگارد هیتمن» و «بادیگارد همسر هیتمن» اشاره کرد.

سوزانا وایت کارگردان درباره کولی گفت: استفانی اصالتی واقعی در طراحی خود داشت و مثلا در «زن جلو می‌رود» کار او خارق‌العاده بود. او به منابع اولیه بازگشت و با لباس‌هایی که مردم لاکوتا و توسط جسیکا چستین ‌پوشیده شد لباس‌هایی کاملاً با جزییات تاریخی خلق کرد که در عین حال به فیلم یک چرخش بسیار معاصر می‌داد، اما لباس‌هایش مانند شخصیت خود او هرگز فریاد نمی‌زدند «به من نگاه کن». او همیشه در تلاش بود تا مطمئن شود که کاری که انجام می‌دهد به طور یکپارچه در زیبایی‌شناسی کل تلاش خلاقانه قرار می‌گیرد.

آخرین پروژه استفانی سریال درام «بانوی من جین» برای آمازون بود.

کیلین مورفی با ادای احترام به وی نوشت: استفانی استعدادی وحشی بود. او ظاهر «پیکی بلایندرز» را اختراع کرد که در سراسر جهان نمادین شد.