به نقل از فکت نیوز، این روند در حقیقت تقلید فرایندهای طبیعی است که در گیاهان زنده رخ می دهد. هر برگ مصنوعی از طریق فتوسنتز و آب و مواد غذایی از طریق تعرق و تاثیرمویرگی وارد سیستم می شود، برق تولید می کند.

پروفسور شین چو همراه مریم رضایی یک برگ مصنوعی را به طور آزمایشی ابداع کردند. اما بعدا متوجه شدند کانسپت مذکور پتانسیل وسیع تری دارد. آنها نخست یک گیاه مصنوعی با ۵ برگ ساختند و توانایی آن برای جذب دی اکسید کربن و تولید اکسیژن را آزمایش کردند.

در حال حاضر گیاه مصنوعی مذکور می تواند ۱۴۰ میکرووات برق تولید کند اما محققان تصمیم دارند این رقم را به یک میلی وات یا بیشتر برسانند. آنها همچنین تصمیم دارند آن را با یک سیستم ذخیره سازی انرژی مانند باتری های لیتیوم یونی یا ابرخازن ها یکپارچه کنند.

آنها برای افزایش کارآمدی گیاه مصنوعی تصمیم دارند از انواع مختلف باکتری استفاده کنندت تا فعالیت طولانی مدت آن تضمین شود و از سوی دیگر با توسعه سیستمی که به طور خودکار آب و مواد غذایی ارائه می کند، نیاز به نگهداری آن را کاهش دهند. در پژوهش اشاره شده سطح دی اکسید کربن در فضای سربسته به طور معمول بالاتر از فضای باز است و همین امر تهدیدی برای سلامت به خصوص در محیط های شهری به حساب می آید.

گیاهان مصنوعی از سیانوباکتری برای جذب دی اکسید کربن در فضای سرپوشیده و تبدیل آن به اکسیژن برق زیستی استفاده می کنند. آنها می توانند سطح دی اکسید کربن را تا ۹۰ درجه سانتیگراد کاهش دهند که بسیار کارآمدتر از فعالیت گیاهان عادی است. علاوه بر آن سیستم برای ارتقای کیفیت هوا به اندازه کافی الکتریسیته زیستی تولید می کند تا انرژی مورد نیاز دستگاه های برقی قابل حمل را تامین کند.