«شهر و دیوارهای نامطمئنش» داستانی عاشقانه درباره جست‌وجو؛ قصیده‌ای است در بزرگداشت کتاب‌ها و کتابخانه‌هایی که این گنجینه‌ها را در خود جای داده‌اند، و تمثیلی است برای این روزگار غریب. داستان در مرز خیال و واقعیت روایت می‌شود و میان شهرمحصورشده، میان دیوارها و دنیایی که می‌شناسیم یا تصور می‌کنیم می‌شناسیم، رفت‌وبرگشت دارد.

داستان این کتاب ماجرای پسر و دختری نوجوان است که عاشق هم می‌شوند. دختر به او می‌گوید خود واقعی‌اش جای دیگری است. شهری محصورشده میان دیوارها که تک‌شاخ‌ها در آن جولان می‌دهند و کتابخانه‌ها به‌جای کتاب رویاهای باستانی دارند و تکنولوژی در آن جایی ندارد.

در ادامه داستان دختر ناگهان و به‌شکل مرموزی ناپدید می‌شود، مرد در میان‌سالی به شهر محصور و میان دیوارها می‌رسد و دختر هنوز در همان سنی است که مرد اولین‌بار دیده بودش. همه‌چیز همان‌گونه است که دختر گفت اما پشت نقابی دل‌فریب، ماجرایی شوم خفته است.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

وقتی طعم عشق خالص و واقعی رو بچشی، گرما به یه قسمت از قلبت می‌تابه و حتی می‌سوزوندش. مخصوصاً وقتی اون عشق قبل‌از اینکه به کمال برسه و میوه بده، میونه‌ی راه از دست بره. یه همچین عشقی برای کسی که تجربه‌ش کرده، نعمت عالی و سعادت خالصه اما درعین‌حال می‌تونه یه نفرین مادام‌العمر و دردسرساز هم باشه.

‌هاروکی موراکامی، نویسنده ژاپنی، از نویسندگانی است که تأیید مخاطبان جهانی و منتقدان ادبی را با هم دارد؛ او در ایران بیشتر با کتاب‌های «کافکا در کرانه»، «جنگل نروژی» و «از دو که حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم؟» شناخته شده است.

موراکامی، سال ۱۹۴۹، در کیوتو به دنیا آمد، یعنی زمانی که ژاپن دوران پساجنگ جهانی دوم را می‌گذراند و وضعیتی دوگانه در قبال فرهنگ آمریکایی داشت: هم در جنگ از این کشور دشمن شکست خورده بود و هم فرهنگ آمریکایی درحال نفوذ در فرهنگ سنتی خانواده‌های ژاپنی بود. این دوگانگی و تأثیرات آن، بر فضای ذهنی و داستانی موراکامی نیز تأثیر بسیار داشته است؛ چنانکه گرچه او گاه از سوی ادبای هم‌وطنش محکوم به بی‌اعتنائی به ساختار ادبیات ژاپن و به‌اصطلاح غربی‌بودن می‌شود، ولی هم‌زمان رگه‌هایی بسیار شرقی نیز در آثارش دارد.

این کتاب با ۵۵۰ صفحه و قیمت ۵۴۰ هزار تومان عرضه شده است.