متن مشروح این شعر را در ادامه می‌خوانید؛

امشبم شور عجیبی در سر است

شور و مستی در سرم سرتاسر است

جشن میلاد است و می در ساغر است

حالِ من انگار حالی دیگر است

دف بزن این باده مستی آور است

در جهان برپاست غوغایی دگر

می‌شود تعبیر رؤیایی دگر

آمده انگار زهرایی دگر

دختری، ام ابیهایی دگر

باز هم وقت نزول کوثر است

با گلاب و می، زمین را تر کنید

کوی و برزن را پر از زیور کنید

خانه‌ها را مملو از گوهر کنید

آه! دختردارها باور کنید

شاه مردان زینتش یک دختر است

زینت شیرِ خدا، حق را ستون

مثل او عالم ندیده تاکنون

کرده نامش سرکشان را سرنگون

زینب است اما میان جنگ و خون

شک نکن پایش بیفتد حیدر است

ذوالفقار خطبه‌اش دم دار بود

خون مولا در رگش بسیار بود

دخت حیدر شیر هر پیکار بود

در حقیقت زینب کرار بود

خطبه‌هایش نیز فتح خیبر است

نه کسی چون او نمی‌آید دگر

آن جگرداری که شد خونین‌جگر

کربلا در کربلا می‌ماند اگر

زینب کبری نمی‌شد جلوه‌گر

نطق زینب کربلایی دیگر است

چادرش با عرش پهلو می‌زند

آبرو دائم به او رو می‌زند

پیش او خورشید سوسو می‌زند

حضرت عباس زانو می‌زند

او ز درک عارفان بالاتر است

برده از من روز و شب دیوانه‌وار

بیتی از عمان سامانی قرار:

«زن مگو مرد آفرین روزگار

زن مگو بنت الجلال اخت الوقار»

تا ابد این عشق شاعر پرور است

گرچه با سربند یا زینب مدد

هر پرستاری سرآمد می‌شود

بنده اما ماه بانو، با سند

معتقد هستم به این که تا ابد

روز میلاد تو روز خواهر است…