مهر/ تولید برنامه جدید «داستان شد»، حواشی متوقف ماندن «شیوه» و ماجرای یک نامه، شروع ضعیف سریال مدیری و نبود برنامه‌ای برند در تلویزیون برای هنرهای مختلف از مهمترین نکات خبری هفته بود.

چهره هفته؛ سید بشیر حسینی
سید بشیر حسینی با داوری برنامه «عصر جدید» مورد توجه قرار گرفت. اظهارات او و سخنانش کنش و واکنش های مختلفی در بر داشت و حسینی با این برنامه توانست چهره شود و بعد از آن به عنوان کارشناس، بیشتر در برنامه های مختلف حضور پیدا می کرد. وی غیر از کارشناس وارد تیم سازنده و محتوایی برخی از برنامه ها هم شد که از جمله جدی ترین این آثار «حسینیه معلی» با اجرای نجم الدین شریعتی بود که مداحان و ذاکران اهل بیت در هر فصل از برنامه به اظهار نظر و کاری شبیه داوری برنامه های استعدادیابی نسبت به اجراهای این برنامه مذهبی می پردازند.
بشیر حسینی حالا با برنامه جدید «داستان شد» به شبکه سه آمده است. او علیرغم اینکه در مصاحبه ای اعلام کرده بود نمی خواهد دیگر در ویترین برنامه ها و به عنوان مجری در صحنه باشد حالا حضوری جدی و پررنگی در این برنامه دارد.
برنامه ای که درباره کتاب است و به تازگی ویدئویی از آن در شبکه سه دیده می شود. ویترین و دکور و طراحی تیزر پخش شده نشان می دهد «داستان شد» نباید جزو برنامه های ارزان و صرفاً گفتگومحور کتابی تلویزیون باشد. مشخص است برنامه سازان تلاش دارند این برنامه بتواند به عنوان یک برنامه کتابی به چشم آید اما حالا اینکه برنامه چقدر می تواند توفیق یابد باید به پخش برسد تا بتوان درباره آن قضاوت کرد.
برنامه های تلویزیونی مختلفی در این سال ها در حوزه کتاب در تلویزیون روی آنتن رفته است؛ برنامه هایی که بیشتر هم مناسبتی بوده اند. «کتاب باز» تنها برنامه ای است که در چند سالی که پخش شد توانست مخاطبش را جذب کرده و در ذهن او ثبت شود و حالا بسیاری منتظرند تا ببیند با تعطیلی آن برنامه، چه جایگزینی می تواند به همان میزان رضایت مخاطب را در برداشته باشد و از این حیث سازندگان «داستان شد» می توانند کار سختی در پیش داشته باشند.

حاشیه هفته؛ نامه مدیر شبکه ۴
هفته پیش از برنامه «شیوه» نوشتیم که در مدت زمان پخش هر از گاهی شائبه تعطیلی و توقیفش شنیده شده است و این بار با طولانی شدن غیبت این برنامه مشخص شد که فعلاً به آنتن نمی رسد. این برنامه که یکی از برنامه های موفق دوره جدید است توانست تند و تیزترین نقدها را با حضور ۲ طرف یک سوژه و بحث مطرح کند و همین نقدها گاه برنامه را هم با چالش مواجه کرده است.
بلاتکلیفی پخش برنامه این بار با جدیت بیشتری پیش رفت و به دلیل سخنان جنجالی یکی از مهمانان، برنامه به تعطیلی کشیده شد. سخنانی که اتفاقاً در برنامه ضبطی هم پخش شد و می توانست مدیریت بهتری نسبت به پخش آن صورت بگیرد. با این حال تصمیم گرفته شد که این سخنان پخش شود و عواقب آن هم گریبان علی انتظاری کارشناس مهمان برنامه را گرفت که از دانشگاه عزل شد، هم خود برنامه به تعطیلی رسید و هم اعتبار برنامه ای را که آمده بود تا شیوه اش مبتنی بر گفتگو باشد، زیر سوال برد.
حسین شاهمرادی مدیر شبکه چهار سیما درباره چرایی ضبطی بودن این برنامه و درنیاوردن جمله تنش زایی که در این برهه از کشور می توانست حواشی زیادی در بر داشته باشد، نوشت: «آخرین برنامه «شیوه»، مناظره دکتر آزاد ارمکی و دکتر انتظاری بود. دکتر آزاد عازم سفری بود و به آنتن زنده نمی‌رسید؛ لذا برنامه را ضبط کردیم. برنامه که ضبط شد، «شیوه» تندی از آب درآمد. اما عهد ما با مخاطبان این بود که قیچی به «شیوه» نزنیم و ثانیه‌ای از آن را حذف نکنیم و نکردیم.»
حتماً حمایت و پشتیبانی مدیر شبکه در تولید و ساخت برند «شیوه» سهم به‌سزایی داشته است اما حفظ یک برنامه در ادامه مسیر هم از اهمیت زیادی برخوردار است و به نوعی با دخالت و مدیریت صحیح شاهمرادی می شد از این حواشی و پیامدها جلوگیری شود.
مدیر شبکه چهار در بخش دیگری از سخنانش این چنین نوشته است: «کسی «شیوه» را تعطیل نکرده است. ما مانده‌ایم و گرده‌مان که هنوز از زیر بار بازخواست بابت یک برنامه تلویزیونی ساده راست نشده است. ما مانده‌ایم و استادانی که به دلایل مختلف، دیگر میل به حضور در برنامه ندارند. «شیوه» بستر طرح بیشترین و تندترین نقدها به دولت قبل بود؛ اما اتفاقی برای کسی نیفتاد. «شیوه» بر سر سنت گفتگو ایستاده است و ایستادگی کرده است و دیر یا زود، بازخواهد گشت؛ زمانی که مطمئن شویم می‌توانیم باز هم بستر یک گفتگوی سالم و امن و پایدار را فراهم کنیم.»
اگرچه مدیر شبکه چهار در این نامه از استادانی نوشته است که دیگر تمایلی به حضور در برنامه ندارند اما این هم می تواند از عواقب همان برنامه ای باشد که بدون مدیریت صحیح جملات به ضد گفتگو و یک تنش و بحران کشوری بدل شد.

بازخورد هفته؛ شروع قهوه پدری
معمولاً افتتاحیه سریال ها می تواند نمونه ای از کل سریال باشد و براساس شروعی که داشته است می توان پیش بینی کرد که چقدر با همان ریتم و شگفتی یا کشش جلو می رود.
سریال «قهوه پدری» که در چند وقت اخیر بیشترین حاشیه آن مربوط به نام سریال بود و البته بسیار منتظر بودیم تا به پخش برسد شروع شگفت انگیزی نداشت.
مهران مدیری پس از چند سریال دوباره سریال ساخته است و همین کافی بود تا بسیاری بخواهند منتظر جدیدترین پروژه این کارگردان باشند که معمولاً هم آثار سریالی اش با توفیق همراه بوده است. با این حال «قهوه پدری» در شروع هنوز نتوانسته است بازخورد چندانی داشته باشد و حتی در فضای مجازی هم مورد توجه قرار نگرفت.
روزنامه هفت صبح روز گذشته در بخش رصدخانه از این سریال با عنوان «ناامید کننده روز» یاد کرده و درباره مهران مدیری اینطور نوشته است: «انتظار می‌رفت بعد از یک دوره غیبت طولانی، اثری خاص تحویل‌مان دهد ولی افسوس که ایده‌های کلیشه‌ای قبلی را به بدترین شکل تکرار کرده است. با این همه آرزو می‌کنیم «قهوه پدری» در قسمت‌های بعد کامبک بزند؛ چون در برهوت محصولات خوب کمدی و نیاز مبرم مخاطب به خنده و نشاط، ضعف سریال جدید مدیری، دوچندان مایه تاسف است.»

حسرت هفته؛ جای خالی برند هنری
هنوز جای خالی برنامه های برندی که بتوانند رویدادها و جشنواره های مختلف هنری را در کشور پوشش دهند و یا اصلاً به دور از جشنواره ها نگاه مستقلی به هنرهای مختلف داشته باشند خالی است. شبکه چهار و دیگر شبکه ها تلاش دارند برنامه های مختلفی در حوزه هنر داشته باشند اما این برنامه ها به سختی می توانند به ثبات برسند و تا می آیند خود را تثبیت کنند یک فصل برنامه تمام شده و گاه این شانس را ندارند به فصل های بعدی برسند.
در شبکه چهار هنوز برنامه ای که بتواند مثل «دو قدم مانده به صبح» هنرهای مختلف را پوشش دهد تولید نشده است. برنامه هایی به آنتن رسیده اند و در همین فضا فعالیت کرده اند و هر شب را به یک هنر اختصاص داده اند با این حال در حال حاضر تلویزیون از چنین برنامه ای خالی است. در یک هفته گذشته جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان برگزار شد که می توانست بهانه خوبی برای جذب کودکان و نوجوانان و همراهی با تلویزیون باشد.
شبکه های تلویزیون البته به نوبه خود در برنامه ها و گزارش هایی به این رویداد پرداختند. به طور مثال برنامه «مثبت آموزش» هم در این یک هفته و هم در مدت اخیر با دبیر و دیگر عوامل این جشنواره گفتگو کرد و هر روز را به بخشی از این جشنواره پرداخت. با این حال تلویزیون می تواند تولید برنامه های ثابت و مستقلی را برای پرداختن به هنرهای اصلی در دستور کار خود قرار دهد.