مهر/ تیم فوتبال استقلال تهران در حالی پس از ۵ بازی ناکامی موفق شد طعم پیروزی را بچشد که چند تغییر در سبک بازی این تیم به وجود آمده بود و یک اتفاق، نوید روزهای روشنی را به طرفداران تیم می دهد.
 تیم فوتبال استقلال تهران در یکی از دیدارهای معوقه از هفته چهارم، شنبه ۱۹ آبان از ساعت ۱۸:۳۰ به مصاف مس رفسنجان رفت و موفق شد با نتیجه یک بر صفر به برتری برسد تا پیتسو موسیمانه، سرمربی استقلالی‌ها، پس از سه بازی نشستن روی نیمکت و تحمل دو شکست، به نخستین پیروزی برسد. آبی‌ها با این برد، پس از ۳۵ روز و ۵ ناکامی، طعم پیروزی را چشیدند.
ترکیب اولیه استقلال
موسیمانه در این دیدار و برای پیروزی برابر مس رفسنجان ترکیب متفاوتی را به زمین فرستاد و شیوه بازی جدیدی را اتخاذ کرد و نفرات زیر را به زمین فرستاد:
سیدحسین حسینی، روزبه چشمی، محمدحسین مرادمند، ابوالفضل زمانی، میلاد زکی‌پور، دیدیه اندونگ، زبیر نیک نفس، گائل کاکوتا، محمدحسین اسلامی، امیرعلی صادقی و آرمان رمضانی.
در این مسابقه ابوالفضل زمانی که بازیکن ۱۸ ساله استقلالی‌ها است و در دیدار برابر الهلال در ترکیب اصلی قرار داشت به جای رامین رضائیان مصدوم در زمین حضور داشت و امیرعلی صادقی که ۲۳ سال سن دارد به جای جلال الدین ماشاریپوف که دچار سرماخوردگی شده است، به میدان رفت. علاوه بر این، سامان فلاح که در دیدار برابر الهلال، اشتباهات متعددی انجام داده بود در این مسابقه نیمکت نشین شده و جای خود را به مرادمند داد. گوستاوو بلانکو هم همچنان نیمکت نشین آبی‌ها است و نتوانسته اعتماد سرمربی جدید را جلب کند

نوید روزهای روشن برای استقلال با حضور بازیکنان جوان
از زمانی که موسیمانه هدایت استقلال را برعهده گرفت همواره بحث احتمال استفاده از جوان‌ها و استفاده از بازیکنان آکادمی به جای با تجربه‌های تیم مطرح بود و او نیز این احتمال را رد نکرده بود. اما به دنبال مصدومیت بازیکنان باتجربه این تیم، این اتفاق به اجبار در حال رقم خوردن است و حضور چند بازیکن جوان در این بازی مانند بازی با الهلال می‌تواند نوید روزهای روشنی را به طرفداران استقلال بدهد که این بازیکن‌ها در آینده به ارکان اصلی تیم تبدیل شوند.
تغییر شکل بازی‌سازی استقلال
ویژگی اصلی این تیم در بازی سازی که تفاوت چشمگیری نسبت به تاکتیک جواد نکونام داشت این بود که استقلال در دوره نکونام و زمانی که در خط دفاعی صاحب توپ می‌شد تلاش می‌کرد با ارسال‌های بلند به سمت کناره‌های زمین و یا پشت خط دفاعی حریف، به طور مستقیم دست به حمله بزند اما آمدن موسیمانه موجب تغییر در این سبک بازی آبی پوشان شد.
این سیستم بازی در دیدار برابر تراکتور هم به کار گرفته شد اما با اشتباهات متعدد در خط دفاعی و میانی همراه بود که در دیدار برابر مس، این اشتباهات تا حدی مرتفع شد و شاهد بازی روی زمین و پاس‌های کوتاه بین خطوط برای انتقال توپ به خط حمله بودیم و اگر هم این انتقال مستقیم صورت می‌گرفت هدفمندتر بود و از روی خط میانی زمین انجام می‌شد که ضریب اشتباه در پاس و کنترل توپ کاهش پیدا کند. روی گل استقلال هم همین مساله اتفاق افتاد. مرادمند در میانه میدان توپ را به زکی‌پور که از دفاع حریف فاصله گرفته بود ارسال کرد و پاس تک ضرب او برای زمانی، گل اول آبی پوشان را رقم زد.
تغییر در بازی کاکوتا
یکی دیگر از تفاوت‌های استقلال در این بازی با بازی‌های قبلی، شکل بازی گائل کاکوتا بود. این بازیکن که به نظر می‌رسد به لحاظ آمادگی جسمانی و توانایی‌های بدنی از دیگر بازیکنان شرایط بهتری دارد به عنوان یکی از دو مهاجم تیم فعالیت می‌کرد و هنگامی که و هنگامی که تیم حریف در دفاع صاحب توپ می‌شد کاکوتا با دوندگی بالا تلاش می‌کرد به مدافعان نزدیک شود و با پرس، آن‌ها را به اشتباه بیندازد.
تراکم بازیکنان استقلال در زمین خودی
اما احتمالاً به دلیل ضعف بدنی تیم که بارها از سوی موسیمانه مطرح شده است شاهد پرس و دوندگی زیاد خط حمله استقلال در زمین مس نبودیم و تلاش این تیم بر این بود که کار دفاعی را در نیمه زمین خودی انجام دهد. این مساله موجب شد تراکم خط دفاعی استقلال در نیمه زمین خودی بالا باشد و فضای کافی برای نفوذ بازیکنان مس مهیا نشود.
فرصت بزرگ برای یک جوان ۱۹ ساله
یکی از نقاط عطف این دیدار، که دقیقه ۱۲ و پس از گل استقلال اتفاق افتاد مصدومیت گائل کاکوتا بود که باعث شد موسیمانه، به جای این بازیکن با تجربه، مجتبی هاشمی نسب را به زمین بفرستد. بازیکن ۱۹ ساله‌ای که در آکادمی استقلال حضور داشت و در تیم امیدهای استقلال بازی کرد و حالا با آمدن موسیمانه و مصدومیت کاکوتا، این فرصت را به او داد که تا پایان نیمه اول در زمین بازی حضور داشته باشد و سپس جای خودش را به سامان فلاح داد.
دفاعی شدن استقلال در نیمه دوم
تیم استقلال در نیمه دوم بازی، تمرکز بیشتری روی کارهای تدافعی داشت و بازیکنان این تیم در زمان‌هایی که توپ در اختیار تیم مس بود از کمی عقب تر کارهای تدافعی را انجام می‌دادند که این مساله هم به تراکم تیم در خط دفاعی کمک می‌کرد و هم انرژی بازیکنان را برای دقایق پایانی بازی نگه می‌داشت.
ضعف در دوئل‌ها
یکی از ضعف‌هایی که استقلالی‌ها در این مسابقه همچون تمام فصل جاری داشتند این بود که آبی پوشان در بسیاری از دوئل‌های تن به تن شکست می‌خوردند و به نظر می‌رسد این بازیکنان همچنان توانایی بالایی برای شرکت در درگیری‌ها ندارند و این موضوع در اواخر بازی بیشتر به چشم می‌خورد.
حضور بلانکو و دفاع ۹ نفره استقلال
هرچه به زمان‌های پایانی این دیدار نزدیک می‌شدیم تیم استقلال عقب تر می‌رسد و در ۲۰ دقیقه پایانی بازی تقریباً تمام بازیکنان این تیم در خط دفاعی حضور داشتند و فاصله بین خط دفاعی و میانی استقلال از میان رفته بود. زمانی هم که بلانکو در دقیقه ۷۵ وارد زمین شد تمرکز تمام بازیکنان بر کارهای دفاعی بود و فقط بلانکو جلوتر از آن‌ها حضور داشت و مترصد رسیدن توپ‌های رفع شده مدافعان بود.