آرمان امروز/ «تـاثیر پیروزی تـرامپ بـر ایـران» عنوان یادداشت روز در روزنامه آرمان امروز به قلم حسن بهشتی پور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

پیروزی ترامپ در انتخابات به معنای آن نیست که حتما جنگی بین دو کشور برپا شود و به نظر میرسد چنین پیش‌بینی‌ای عجولانه است. باید توجه داشته باشیم در نظام سیاسی ایالات متحده مجلس نمایندگان و سنای آمریکا است تنظیم کننده رفتار رئیس جمهور این کشور هستند و قادرند تصمیم های رئیس جمهور را با اکثریت دو سوم وتو کنند اما در انتخابات اخیر ترانپ نه تنها مجموع آراء مردمی را با اختلاف شش میلیون رای از رقیب خود برد بلکه نزدیکان او در حزب جمهوری خواه نیزموفق شدند اکثریت کرسی های مجلس نمایندگان و سنا را به خود اختصاص دهند . بنابراین دست ترامپ برای اجرای سیاست هایی که در راستای تغییرات جدید است باز خواهد بود. به نظر می رسد اکثر کسانی که در انتخابات به او رای دادن دنبال همین تغییرات وعده داده شده هستند. در این میان به نظر می رسد ترامپ سال ۲۰۱۶ که هیچ سابقه اجرایی در صحنه سیاسی نداشت پس از گذشت هشت سال که چهار سال ان ریاست جمهوری آمریکا بود به پختگی لازم رسیده است که بداند در عالم سیاست موازنه‎های قدرت بطورکلی با جهان اقتصاد و بازرگانی متفاوت است. براین اساس انتظار می رود تصمی های او برای روابط با سایر کشورها کاملا متفاوت از دور اول ریاست جمهوری اش باشد. او که می داند این بار تنها چهار سال فرصت دارد تا به عنوان یک رئیس جمهور متفاوت در تاریخ آمریکا نام خود را به نیکی به ثبت برساند به احتما زیاد دست از ماجراجویی های گذشته برخواهد داشت. بی تردید او در سیاست خارجی خود منافع کلان آمریکا را لحاظ می‌کند اما نمی‌شود انکار کرد که روش‌های او با چهار سال زمام داری اش در گذشته فرق می‌کند؛ به ویژه در مورد بحران های موجود در بین روسیه و اوکراین و نیز حوزه خاورمیانه احتمالا شاهد تغییراتی در مقایسه با دوره بایدن خواهیم بود. ترامپ به عنوان بازرگان همچنان اهل معامله گری و ریسک پذیری است در قبال رقبای خود یعنی چین ، روسیه و احتمالا هند خواهد بود . درباره ایران نمی‌توان رفتارهای ترامپ را پیش بینی کرد اما به نظر می رسد او در چهار سال زمامداری اش به خوبی دریافت سیاست فشار حداکثری در زمینه تسلیم شدن ایران نتیجه ای در بر نداشت بنابراین احتمال دارد او بیشتر مایل باشد از طریق مذاکره با ایران معامله کند. اما برای ایران سخت است که با ترامپ کار کند. زیرا او به عنوان قاتل سردار سلیمانی سابقه بسیار بدی برای خود در اذهان مسئولین به جای گذاشته است . در واقع برای هرکسی در ایران که به خواهد با ترامپ وارد گفتگو و احیانا معامله شود بسیار دشوار خواهد بود که اثبات کند می شود با او مثل صدام حسین رفتار کرد صدام هم در عمل عامل به شهادت رساندن سرداران بزرگ ایرانی در جنگ بود. اینکه آمریکا در دوره بایدن با حمله به تأسیسات نفتی و هسته‌ای ایران مخالفت کرد از سر دلسوزی برای مردم ایران نبود بلکه آمریکا می‌داند اگر به تأسیسات ایران حمله شود بازار نفت جهانی متشنج می‌شود و وقتی نفت قیمتش بالا برود، بنزین گران می‌شود. یکی از معیارهای مهم در انتخابات آمریکا قیمت بنزین است. همچنانکه افزایش قیمت بنزین باعث شکست بوش پدر در برابر بیل کلینتون در انتخابات سال ۱۹۹۲ شد . ترامپ در تبلیغات می‌گوید که باید به برنامه‌های هسته‌ای ایران حمله شود اما حتی اگر او هم در زمان حمله روسیه به اوکراین رئیس‌ جمهوری آمریکا بود، چنین موضعی را علیه ایران عملی نمی‌کرد، زیرا می دانست تحریم روسیه و خروج رسمی این کشور از بازارهای مصرف انرژی در غرب اگر با بحران نفتی در ایران هم زمان شود چقدر درسرساز برای آمریکا و متحدانش خواهد
بود. در یک جمع بندی کلی می توان گفت چهار سال آینده برای مناسبات ایران و آمریکا بسیار تعیین کننده خواهد بود اما این که تحولات به کدام سمت پیش می رود باید گفت دقیقا بستگی به هر دو طرف دارد.