تبیان/ أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ ۚ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُم مَّعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۚ وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِیًّا 


هر دعایی شایستۀ اجابت نیست مثلا این دعا که «خدایا! مرا به خلق محتاج نکن»، خواسته‌ای بر خلاف حکمت الهی است. چون ما اعضای پیوستۀ یک پیکریم و نیازهایمان به هم وابسته است. خداوند هر کس را با استعدادها و توانایی‌های خاصی آفریده تا در خدمت دیگران باشد و به این وسیله نیازهای جامعه را برطرف کند. 


زخرف، آیه ۳۲