هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

ترامپ غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود. ترامپ پیش‌بینی‌ناپذیری را یک دارایی برای خود می‌داند که موجب می‌شود در مقایسه با سایر رقبا جایگاه بهتری داشته باشد و شهرت وی به خاطر رفتار‌های متلون و دمدمی‌مزاج موجب می‌گردد تا انتقاد از او به خاطر رفتار‌های متناقض‌اش دشوارتر شود.

به همین دلیل هیچ کس و حتی طرفداران ترامپ نیز نباید مطمئن باشند که می‌دانند او دقیقاً چه خواهد کرد. می‌توان شرط بست که او هیچ کاری را که به سود مصالح سیاسی و مالی شخصی‌اش نباشد انجام نخواهد داد، اما اینکه این منش رفتاری چگونه در سیاست‌گذاری نمود خواهد یافت قابل پیش‌بینی نیست. مشخص نیست که ترامپ به چه اندازه قصد دارد به امور خارجی توجه کند.

آیا او تمرکز عمده خود را صرف انتقام‌گیری از رقبای دموکرات و دنبال کردن یک دستور کار رادیکال داخلی خواهد نمود که در پروژه بدنام ۲۰۲۵ به تفصیل به آن پرداخته شده یا تلاش خواهد کرد سیاست آمریکا در نقاط مختلف جهان را متحول سازد؟ من هم مثل شما نمی‌دانم. با توجه به اینکه بار‌ها از دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بابت اصرار بر این استراتژی شکست‌خورده انتقاد کرده‌ام، ممکن است تصور کنید که من از نتیجه انتخابات راضی هستم اما نه راضی نیستم، زیرا معتقدم رویکرد ترامپ به سیاست داخلی و خارجی، مردم آمریکا را فقیرتر، دودسته‌تر و آسیب‌پذیرتر خواهد کرد.

زیرا اینکه وضعیت بد است دلیل نمی‌شود که نتواند بدتر شود. اروپا به دردسر افتاده است. ترامپ متحدان اروپایی ایالات متحده را یک دارایی استراتژیک نمی‌بیند و از مدت‌ها پیش آشکارا سخنان خصمانه‌ای علیه اتحادیه اروپا بر زبان رانده است.  در خصوص ناتو، ترامپ ممکن است تصمیم بگیرد که به‌طور کلی از این ائتلاف انصراف دهد؛ هرچند که این سازمان در میان اکثر مردم آمریکا محبوب است و خروج رسمی از آن موجب انتقادات فراوانی خواهد شد.

این گزینه محتمل‌تر است که او در درون ناتو باقی بماند، اما همچنان از اروپایی‌ها برای عدم پرداخت سهم خود از هزینه‌های تامین امنیت انتقاد نماید. اوکراین در وضعیت دشواری قرار خواهد داشت. احتمال بیشتری وجود دارد که ترامپ کمک‌های ایالات متحده به اوکراین را قطع کند و به اروپایی‌ها بگوید که اوکراین مشکل آنهاست. افکار عمومی نیز از این رویکرد وی حمایت خواهد کرد. تنها نگرانی ترامپ این خواهد بود که روسیه بقیه اوکراین را تصرف کند و موجب شود وی ضعیف و ساده‌لوح جلوه نماید. 

منازعات خاورمیانه ادامه خواهد داشت. سوءمدیریت بایدن و بلینکن در مسائل خاورمیانه در این انتخابات به هریس لطمه زد. هریس نیز با بی‌میلی نسبت به فاصله گرفتن از سیاست غیرانسانی و غیرموثر دولت فعلی این لطمه را تشدید نمود. چنین وضعیتی موجب شد تا تلاش‌های وی برای ترسیم یک چهره افراطی خطرناک از ترامپ که اهمیتی به حقوق بشر، دموکراسی و حاکمیت قانون نمی‌دهد تضعیف شود.

اما هیچ‌کس نباید دچار این توهم شود که وضعیت در دوره ترامپ در کاخ سفید بهتر خواهد شد. او در دور ریاست‌جمهوری‌اش هر آنچه بنیامین نتانیاهو می‌خواست را به او داد؛ از توافقی که ایران را از دستیابی به سلاح هسته‌ای دور نگاه داشته بود خارج شد و در دولت آینده نیز هیچ اهمیتی به از بین رفتن جان انسان‌های بی‌گناه در غزه، لبنان و کرانه باختری نخواهد داد.

اما او ممکن است از کمک به اسرائیل برای حمله به ایران طفره برود به‌خصوص اگر ولیعهد عربستان محمد بن‌سلمان چنین توصیه‌ای به وی داشته باشد، اما در غیر این‌صورت اسرائیل همچنان از چراغ سبز لازم برای نابودی یا اخراج فلسطینیان برخوردار خواهد بود. در عین حال من حتی تصور می‌کنم که ترامپ از دیدار با رئیس‌جمهور جدید ایران خوشنود خواهد شد؛ همانطور که او در دور قبلی با رهبر کره شمالی ملاقات کرد. اما از آنجایی که ترامپ نه صبوری و نه ظرفیت لازم برای انجام یک مذاکره واقعی را ندارد هیچ نتیجه‌ای از این اقدامات تبلیغاتی بیرون نخواهد آمد.