آخرین خبر/ ۱۳ نوامبر از سال ۱۹۹۸ توسط «جنبش جهانی مهربانی»، به نام «روز جهانی مهربانی» معرفی شد. این ایده ابتدا در ژاپن و با عنوان «جنبش مهربانی‌های کوچک» شکل گرفت و با گسترش به سرتاسر دنیا توانست در سال ۱۹۹۸ به عنوان «روز جهانی مهربانی» ثبت و از آن پس ترویج شود.

مهربانی و محبت ورزیدن، مایه قوام و برپایی جامعه انسانی است و بدون مهربانی، نظام اجتماع بشری، سرد و بی روح و زیبایی های زندگی به کام انسان تلخ و بی معناست.
کسی که آدمی را برای زندگی اجتماعی آفریده، احساس نیاز به این پیوند و رابطه را نیز در وجود او قرار داده است.
او هم خود رحمان، رحیم، ودود، رئوف و عطوف است وهم بندگانش را بر این سرشت آفریده است.

خـدای مـهـربـان، بـنـدگـانـش را بـه مـهـربانی و مهرورزی تشویق می کند و مهرورزان را جزو اصـحـاب مـیـمـنـه (کـسـانـی کـه نـامـه عـملشان، به دست راستشان داده خواهد شد یا کسانی که وجودشان سرشار از یمن و برکت برای خودشان و دیگران است ) معرفی کرده و می فرماید:
سـپـس از کـسـانـی بـاشد که ایمان آورده و یکدیگر را به صبر و استقامت و مهربانی و عطوفت توصیه می کنند. اینان اصحاب یمین هستند.( سوره بلد آیات 17 ـ 18 )

حد و حدود مهرورزی و مهربانی به دیگران

در هـرکـاری میانه روی پسندیده و افراط و تفریط ناپسند است؛ پس تأکید بر ارزش و اهمیت مـهـربـانی به معنای تجویز افراط در آن نیست، زیرا از یکسو ابراز محبت بیش از حد به یک فـرد بـه او شخصیّتی خودخواه، پر توقّع و از خود راضی می دهد، بطوری که همه بدیهای خـود را زیـبـا مـی بـیـنـد و از هـمـگـان انـتظار ستایش دارد.
وقتی چنین ستایشی را از آنان ندید و انتظارش از سوی دیگران عملی نشد، مأیوس، منزوی و سرخورده می شود، دچار عقده روانی می گردد و درصدد انتقام بر می آید.

حدیث هایی درباره ی مهربانی و محبت

1) پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :
اِرحَمُوا عَزیزا ذَلَّ  و غَنِیّا افتَقَرَ و عالِما ضاعَ فی زمانِ جُهّالٍ.
به عزیزى که خوار گشته و توانگرى که تهیدست شده و دانشمندى که در روزگار نادانان تباه گردیده است  رحم و مهربانى کنید .

2)امام على علیه السلام :
أحسِنْ یُحسَنْ إلَیکَ ...، إرحَمْ تُرحَمْ.
نیکى کن، تا به تو نیکى شود ...، رحم کن، تا به تو رحم شود.

3) امام باقر علیه السلام :
الدِّینُ هُو الحُبُّ ، و الحُبُّ هُو الدِّینُ.
دین همان محبّت است و محبّت همان دین.

4) امام صادق علیه السلام فرمودند :
إذا أحْبَبتَ رَجُلاً فَاَخْبِرْهُ بِذلِکَ فَاِنَّهُ أثْبَتُ لِلْمَوَدَّهِ بَینِکُما.
هنگامى که کسى را دوست مى دارى، او را از این محبّت آگاه کن زیرا این کار، دوستى بین شما را محکم تر مى کند.

5) امام رضا (ع) فرمودند :
اصْحَبِ السُّلْطَانَ بِالْجِدِّ وَ الصَّدِیقَ بِالتَّوَاضُعِ، وَ الْعَدُوَّ بِالتَّحَرُّزِ، وَ الْعَامَّةَ بِالْبِشْر.
در برابر قدرتمندان محتاط در برابر دوستان فروتن و در برابر دشمنان مراقب و در برابر مومنان گشاده رو باش.

اشعار زیبایی در وصف مهربانی

*) شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سرآمد؟ شهر یاران را چه شد؟
“حافظ”

*) نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی
که ز دوستی بمیریم و تو را خبر نباشد
“سعدی”

*) و دست‌هاش
هوای صاف سخاوت را
ورق زد
و مهربانی را
به سمت ما کوچاند.
“سهراب سپهری”

*) از محبت تلخ‌ها شیرین شود
وز محبت مس‌ها زرین شود

ازمحبت دُردها صافی شود
وز محبت دَردها شافی شود

از محبت خارها گل می‌شود
وز محبت سرکه‌ها مل می‌شود

از محبت دار تختی می‌شود
وز محبت بار بختی می‌شود

از محبت سجن گلشن می‌شود
بی محبت روضه گلخن می‌شود

از محبت نار نوری می‌شود
وز محبت دیو حوری می‌شود

از محبت سنگ روغن می‌شود
بی محبت موم آهن می‌شود

از محبت حزن شادی می‌شود
وز محبت غول هادی می‌شود

از محبت نیش نوشی می‌شود
وز محبت شیر موشی می‌شود

از محبت سقم صحت می‌شود
وز محبت قهر رحمت می‌شود

از محبت مرده، زنده می‌شود
وز محبت شاه بنده می‌شود

این محبت هم نتیجه دانش است
کی گزافه بر چنین تختی نشست
“مولانا”