تبیان/ لقب «سَیِّدةُ نِساءِالعالَمین» به معنای بانویی است که در فضایل و کمالات، سرآمد زنان جهان در همۀ دوران‌هاست. این لقب از سوی نبی اکرم صلی‌الله‌‎علیه‌وآله‌ به دخترشان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها اعطا شده است.
اگرچه قرآن در آیۀ 42 سورۀ آل عمران، حضرت مریم سلام‌الله علیها را بانوی برتر جهان نامیده اما امام صادق علیه‌السلام در تفسیر این آیه، حضرت مریم سلام‌الله علیها را سرور زنان عصر خویش و فاطمه سلام‌الله‌علیها را سرور همه زنان از آغاز تا فرجام جهان معرفی کرده‌اند.
در متون حدیثی شیعه بیش از پنجاه روایت وجود دارد که از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با تعابیری مانند سَیِّدةُ نِساءِ العالَمین، سَیِّدةُ نِساءِ اهلِ ‌الجنه، سَیِّدةُ نِساءِ یوم ‌القیامه، سَیِّدةُ نِساءِ المؤمنین، سَیِّدةُ نِساءِ هذهِ ‌الامَّه و سَیِّدةُ نِساءِ ‌الاولین و الاخرین،
یاد شده است. اصحاب پیامبر صلی‌الله‌‎علیه‌وآله‌ نیز این لقب را مختص حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها می‌دانستند.
روایت سرور زنان، در منابع معتبر اهل سنت نیز به شکل سیدة نساء الجنه، سیدة نساءالمؤمنین، سیدة نساء هذه‌ الامة و سیدة نساءالعالمین آمده است. ابن‌ابی‌الحدید، در شرح نهج‌البلاغه، این روایت را متواتر می‌داند.
مشهورترین حدیث در بیان سروری حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در منابع سنی، حدیث نبوی «فاطمه سیدة نساء اهل الجنه» است که عایشه آن را روایت کرده و نقل آن در صحیح ‌بخاری با چند سند نشانگر اعتبار بالای آن در نزد علمای اهل تسنن است.