«لایوساینس» نوشت، این گور ۲۶۰۰ ساله که در نزدیکی شهر «ریدلینگن» کشف شده است، دومین اتاقک خاکسپاری سلتی است که تا این حد سالم باقی مانده و در آلمان کشف شده است. چوبی که در زیر زمین در شرایط خشک یا عادی مدفون شده باشد، معمولاً حداکثر ظرف چند دهه تجزیه می‌شود. به همین دلیل چنین اکتشافاتی نادر محسوب می‌شود و کارشناسان، این گور سلتی را یافته‌ای با «اهمیت علمی برجسته» نامیده‌اند.  

سلت‌های باستان در اروپا و تا شرق ترکیه امروزی زندگی می‌کردند و شامل گروه‌های مختلفی بودند. گمان می‌رود سرزمین اصلی آن‌ها شامل بخش هایی از فرانسه، جمهوری چک و جنوب آلمان، جایی که این اتاقک خاکسپاری پیدا شده است، بوده باشد.

این اتاقک بزرگ در ابعاد حدود ۳.۴ در ۴ متر ساخته شده است. دیوارها و سقف آن از الوارهای عظیم بلوط ساخته شده است که به لطف رطوبت آب‌ها و سفره‌های زیرزمینی به طور استثنایی حفظ شده است. این وضعیت، چوب را از قرار گرفتن در معرض اکسیژن، که منجر به پوسیدگی می‌شود، محافظت می‌کند.

این اتاقک در مرکز یک تپه خاکسپاری عظیم با قطر ۶۵ متر و ارتفاع تقریبا ۶ متر کشف شد. اندازه آن باعث شد باستان‌شناسان کل مجموعه را به عنوان یکی از معدود گورهای شاهانه‌ای که سلت‌ها در جنوب غربی آلمان برای اشراف‌زادگان در سال‌های ۶۲۰ تا ۴۵۰ قبل از میلاد ساخته بودند، شناسایی کنند.

چوب باقی‌مانده به باستان‌شناسان اجازه می‌دهد تا از روش درخت‌گاه‌شماری برای تعیین قدمت دقیق اتاق استفاده کنند.

با وجود ساختار محکم این سازه، غارتگران در دوران باستان توانسته بودند به آن نفوذ کنند. کاوش‌ها نشان داد که سارقان دو تونل در تپه خاکسپاری ایجاد کرده بودند و یک سوراخ ورودی در سقف اتاق ایجاد کرده‌اند که می‌تواند فقدان اشیاء قبر ارزشمند در داخل قبر را توجیه کند. باستان‌شناسان همچنین تعدادی میخ را در یکی از تونل‌های غارتگران کشف کردند. میخ‌ها ممکن است از یک ارابه چهار چرخ به جا مانده باشند که به همراه متوفی دفن شده بود.  

این گروه از باستان‌شناسان بقایای انسان را در سه مکان کشف کردند. استخوان‌ها در داخل اتاق وجود داشتند.

بر اساس تجزیه و تحلیل استخوان، فردی که در این اتاق دفن شده بود، مرد جوانی بود که بین ۱۵ تا ۲۰ سالگی جانش را از دست داده و قد او بین ۱۶۰ تا ۱۶۸ سانتی متر بوده است. فردی که در گور کم عمق‌تر دفن شده است، یک مرد کمی مسن‌تر بین ۲۵ تا ۳۵ سال بوده است.