به نقل از ال پایس، هیئت داوران جایزه میگل د سروانتس که برای تجلیل از ادبیات اسپانیایی زبان اهدا می‌شود، آلوارو پومبو گارسیا دِ لوس ریوس را شایسته دریافت این جایزه ۱۲۵ هزار یورویی که توسط وزارت فرهنگ اهدا می‌شود، معرفی کرد.

این جایزه به دلیل شخصیت خلاق خارق‌العاده، غزلیات منحصربه‌فرد و روایت بدیع این نویسنده به وی تعلق گرفت. همچنین تاکید شد: او علاوه بر سطح قابل توجه شاعری و مقاله‌نویسی، یکی از رمان‌نویسان بزرگ زبان ماست که از منظر عاطفی به بررسی احساسات عمیق و متناقض انسان و وضعیت وی می‌پردازد.

هیئت داوران همچنین خاطرنشان کرد که این نویسنده جهان را با زبانی تصویر می‌کند که در آن تغییر شکل‌های واقعیت با پوشش طنز منعکس می‌شود و در نثر او سبکی منعکس است که آرزوی نویسندگان کلاسیک بود: «من همان طور می‌نویسم که حرف می‌زنم». آلوارو پومبو چیزی را خلق کرده که معرف نویسندگان بزرگ است: دنیای ادبی خودش، جاودانه و ضروری که تکان دهنده و غمگین است.

آلوارو پومبو گارسیا دِ لوس ریوس سال ۱۹۳۹ در سانتاندر اسپانیا به دنیا آمد. او در رشته فلسفه و ادبیات از دانشگاه مادرید تحصیل کرد و پس از آن لیسانس هنر در فلسفه را از کالج برکبک لندن دریافت کرد. این نویسنده که از سال ۲۰۰۴ عضو آکادمی سلطنتی زبان اسپانیایی است، با آثاری که نزدیک به نیم قرن است منتشر می‌کند، خالق رمان، داستان کوتاه، مقاله روزنامه، کتب غیرداستانی و شعر است. از جمله آثار او می‌توان به «پروتکل‌ها» (۱۹۷۳)، «تغییرها» (۱۹۷۷)، «قصه‌هایی درباره کمبود ماده» (۱۹۷۷)، «شباهت» (۱۹۷۹)، «به سوی یک قانون اساسی شاعرانه در سال جاری» (۱۹۷۷)، «قهرمان مانساردهای مانسارد» (۱۹۸۳)، «پسر خوانده» (۱۹۸۴)، «جنایت‌های بی‌اهمیت» (۱۹۸۶)، «متر پلاتینیوم ایریدیوم» (۱۹۹۰)، «پروتکل‌هایی برای احیای زمین» (۱۹۹۲)، «ظهور ابدی زنانه‌ها گفته شده توسط اچ. ام. پادشاه» (۱۹۹۳)، «جایی که زنان هستند» (۱۹۹۶)، «زندگی سنت فرانسیس آسیزی. یک نقل قول» (۱۹۹۶)، «داستان‌های بازیافتی» (۱۹۹۷)، «مربع کردن دایره» (۱۹۹۹)، «سقف» (۲۰۰۱)، «پنجره‌ای رو به شمال» (۲۰۰۴)، «ثروت ماتیلدا تورپین» (۲۰۰۶)، «مرگ قبلی ستوان الوف» (۲۰۰۹)، «دنیای بزرگ» (۲۰۱۵)، «خانه ساعت» (۲۰۱۶)، «پرتره ویسکونت در زمستان» (۲۰۱۸)، «سرنوشت یک گربه معمولی» (۲۰۲۰)، «داستان عالی» (۲۰۲۲) و «خروج راهب از کلیسا »(۲۰۲۴) اشاره کرد.

او جایزه ها و افتخارات مختلفی دریافت کرده که جایزه بنیاد فرانسیسکو آمبرال برای بهترین کتاب سال ۲۰۲۳، جایزه بین المللی منندز پلیو ۲۰۲۳ دانشگاه بین‌المللی منندز پلیو، جایزه افتخاری ادبیات سانتاندر ۲۰۱۸، جایزه نادال ۲۰۱۸، جایزه پلانتا ۲۰۰۶، جایزه سالامبو سال ۲۰۰۶ وجایزه روزنامه‌نگاری الکورئو ۲۰۰۶، جایزه روزنامه نگاری بنیاد ژرمن سانچز رویپرز ۲۰۰۴، جایزه فاستنرات ۲۰۰۱ و جایزه بنیاد خوزه مانوئل لارا در همان سال بخشی از آنهاست.

هیئت داوران جایزه سروانتس به ریاست لوئیس متئو دیز، نویسنده برنده جایزه سروانتس در سال ۲۰۲۳، ماریا خوزه گالویز، مدیر کل کتاب وزارت فرهنگ اسپانیا، کارمه ریرا نماینده آکادمی سلطنتی اسپانیا، رزا بتی مونوز نماینده آکادمی سلطنتی زبان شیلی، خیمه گارائو نماینده کنفرانس روسای دانشگاه‌های اسپانیا، کوتموگ پرز نماینده اتحادیه دانشگاه‌های آمریکای لاتین و کارائیب، لوئیزا کاسترو نماینده موسسه سروانتس، آنجلس گارسیا نماینده فدراسیون انجمن های روزنامه نگاران اسپانیا، بنجامین تورس نماینده فدراسیون روزنامه نگاران آمریکای لاتین، مینی سواهنی نماینده انجمن بین المللی اسپانیایی‌ها، مارتا سانز پاستور نماینده وزارت فرهنگ و رافائل کادناس نویسنده برنده این جایزه در سال ۲۰۲۲ تشکیل شده بود.

این جایزه به ارزش ۱۲۵ هزار یورو، هر سال به نویسنده‌ای تعلق می‌گیرد که با مجموعه آثار خود، به غنی‌سازی میراث ادبی اسپانیایی کمک کرده باشد. هر نویسنده‌ای که تمامی یا بخشی از آثار ادبی وی به زبان اسپانیایی نوشته شده باشد، می‌تواند جایزه سروانتس را دریافت کند.

فهرست برندگان این جایزه چنین است:

۱۹۷۶ خورخه گیلن

۱۹۷۷ آلجو کارپنتیر

۱۹۷۸ داماسو آلونسو

۱۹۷۹ خورخه لوئیس بورخس و جراردو دیگو

۱۹۸۰ خوان کارلوس اونتی

۱۹۸۱ اکتاویو پاز

۱۹۸۲ لوئیس روزالس

۱۹۸۳ رافائل آلبرتی

۱۹۸۴ ارنستو ساباتو

۱۹۸۵ گونزالو تورنته بالستر

۱۹۸۶ آنتونیو بوئرو والهو

۱۹۸۷ کارلوس فوئنتس

۱۹۸۸ ماریا زامبرانو

۱۹۸۹ آگوستو روآ باستوس

۱۹۹۰ آدولفو بیوی کاسارس

۱۹۹۱ فرانسیسکو آیالا

۱۹۹۲ دولچه ماریا لویناز

۱۹۹۳ میگل دلیبس

۱۹۹۴ ماریو بارگاس یوسا

۱۹۹۵ کامیلو خوزه سلا

۱۹۹۶ خوزه گارسیا نیتو

۱۹۹۷ گیلرمو کابررا اینفانته

۱۹۹۸ خوزه هیرو

۱۹۹۹ خورخه ادواردز

۲۰۰۰ فرانسیسکو آمبرال

۲۰۰۱ آلوارو موتیس

۲۰۰۲ خوزه خیمنز لوزانو

۲۰۰۳ گونزالو روخاس

۲۰۰۴ رافائل سانچز فرلوسیو

۲۰۰۵ سرخیو پیتول

۲۰۰۶ آنتونیو گاموندا

۲۰۰۷ خوان گلمن

۲۰۰۸ خوان مارس

۲۰۰۹ خوزه امیلیو پاچکو

۲۰۱۰ آنا ماریا ماتوته

۲۰۱۱ نیکانور پارا

۲۰۱۲ خوزه مانوئل کابالرو بونالد

۲۰۱۳ النا پونیاتوسکا

۲۰۱۴ خوان گویتیسولو گی

۲۰۱۵ فرناندو دل پاسو

۲۰۱۶ ادواردو مندوزا

۲۰۱۷ سرخیو رامیرز

۲۰۱۸ ایدا ویتال

۲۰۱۹ جوآن مارگاریت

۲۰۲۰ فرانسیسکو برینز

۲۰۲۱ کریستینا پری روسی

۲۰۲۲ رافائل کادناس

۲۰۲۳ لوئیس متئو دیز

۲۰۲۴ آلوارو پومبو