علت اصلی مرگ بتهوون چیست؟

بررسی‌های ژنتیکی روی ۵ شاخه مو از بتهوون که در هفت سال پایانی زندگی او به عنوان یادگاری نگهداری شده بود، نشان می‌دهد که او شانس بالایی در ابتلا به بیماری کبدی داشته است. در نظر گرفتن این موضوع همراه با ابتلای او به هپاتیت ب می‌تواند نشان دهد که وی به احتمال زیاد به دلیل آسیب کبدی درگذشته است.

شایان ذکر است که بررسی DNA بتهوون نتوانسته است توجیهی برای ناشنوایی او پیدا کند. وی که در سال ۱۷۷۰ متولد شد، از اواسط دهه سوم زندگی خود علائم ناشنوایی را بروز داد و در اواخر چهل سالگی به‌طور کامل شنوایی خود را از دست داد. او همچنین از مشکلات گوارشی شدیدی رنج می‌برده و دوبار به یرقان (زردی) مبتلا شده است؛ مواردی که می‌تواند کف ترازو را به سمت بیماری کبدی سوق دهد.

کالبدشکافی صورت‌گرفته پس از مرگ بتهوون در سال ۱۸۲۷ نشان داد که کبد او دچار التهاب شدیدی بوده و علائم سیروز کبدی را داشته است. اکنون تحقیقات جدید، دلایل ژنتیکی و ویروسی کافی برای بیماری کبدی او را فراهم ساخته است. البته محققان عقیده دارند که هنوز نمی‌توان با قطعیت درباره علت اصلی مرگ بتهوون نظر داد؛ اما واضح است که او زمینه ژنتیکی برای ابتلا به بیماری کبدی را داشته است. گفته شده که او به بیماری بیش‌آهنی (هموکروماتوز) مبتلا بوده که با ازدیاد آهن در بافت‌های بدن از جمله کبد همراه است. اگرچه بیماری مذکور به تنهایی نمی‌تواند مرگ‌آور باشد؛ اما ترکیب آن با اعتیاد به الکل و ابتلا به هپاتیت ب می‌تواند آسیب جدی به کبد را در پی داشته باشد.

جالب این است که پژوهشگران در ابتدا قصد داشتند تحقیق خود را روی ۸ تار موی منتسب به بتهوون انجام دهند. پس از آزمایش‌های صورت گرفته جهت تعیین عمر تار موها، مشخص شد که تنها ۵ عدد از آن‌ها متعلق به بتهوون است و ۳ تار موی دیگر احتمالاً برای زنی یهودی است. بررسی‌های قبلی پیرامون مسمومیت او با سرب نیز روی همین تار موها انجام شده و احتمال نادرستی نتیجه‌های قبلی را افزایش داده است.