/ هارلی این مدل را با یک تغییر اساسی عرضه کرده که شامل انجین بزرگ‌تر، کروم کاری اضافی، تغییر موقعیت نشیمن و موارد دیگر می‌شود. مدل Breakout با طراحی کم‌ارتفاع و کشیده خود، نماد اصلی «کروزر بولوارد» هارلی-دیویدسون است و اکنون با استایلی قوی‌تر و جذاب‌تر به بازار عرضه شده است. اگرچه شاید این مدل کارآمدترین (یا راحت‌ترین) مدل هارلی نباشد، اما حالا بهتر از همیشه به نظر می‌رسد و عملکرد بهتری هم دارد.

نقاط قوت
موتور بزرگ‌تر و پرقدرت‌تر
طراحی درخشان به سبک موتورسیکلت‌های درگ
بهبود نسبی راحتی

بررسی طراحی
وقتی صحبت از طراحی هارلی می‌شود، شاید این موضوع کم‌رنگ به نظر برسد، اما در مدل جدید Breakout این قضیه پررنگ‌تر است. از یک جنبه، این مدل خالص‌ترین هارلی است، چرا که الهام‌ گرفته از موتورسیکلت‌ های درگ تنها به دو چیز نیاز دارد: استایل و موتوری بزرگ. در این زمینه‌ها، مدل بریک آوت که اولین بار در سال ۲۰۱۳ معرفی شد و یکی از محبوب‌ترین هارلی‌ها بوده، به خوبی طراحی شده و در این نسخه سوم، با انجین بزرگ ۱۹۲۳ سی سی، چرخ‌های جدید شیک، کروم بیشتر، صندلی اصلاح‌شده، باک جدید و رنگ‌های جدید از همیشه بهتر به نظر می‌رسد.

برخی ممکن است این مدل را به دلیل عدم راحتی، کارایی پایین، سرعت محدود، هندلینگ ضعیف و تجهیزات کم، از لحاظ طراحی کامل ندانند، اما پاسخ کلاسیک هارلی به این افراد این است: «اگر باید بپرسید، پس نمی‌توانید بفهمید.»

بررسی موقعیت نشیمن
برای موتوری با محوریت جلب توجه مانند Breakout، داشتن موقعیت نشیمن راحت چندان اهمیت ندارد، و این اولین بار نیست که هارلی ظاهر را بر کارکرد ترجیح داده است. به یاد آورید مدل‌های Blackline یا FXDR که طراحی مشابهی داشتند. بریک آوت نیز با استایل موتور درگ و حالت نشیمن با پاهای رو به جلو و دست‌های کشیده مشابه آنها است، اما به اندازه آن‌ها ناراحت‌کننده نیست.

دستگیره‌ها در مدل جدید ۱۹ میلی‌متر کشیده‌تر شده‌اند که باعث می‌شود امتداد دست‌ها به‌اندازه گذشته نامناسب نباشد و صندلی جدید هم بهبود یافته است. در نتیجه، می‌توان مسافت‌های طولانی‌تر از ۱۶۰ کیلومتر را با این موتور طی کرد و برای گشت‌زنی در مسیرهای شهری کاملاً مناسب است. با این حال، سیستم تعلیق با کورس کوتاه که در برخورد با چاله‌ها موجب تکان خوردن می‌شود، نبود حفاظ شیشه‌ای در برابر هوا و نیز آسایش پایین برای مسافران، باعث می‌شود راحتی آن چندان بالا نباشد.

بررسی کاربردپذیری
این جنبه نیز برای بریک آوت اهمیت چندانی ندارد. اگر به دنبال یک هارلی کارآمد هستید، به سراغ مدل‌های بگر مانند Street Glide یا مدل PanAmerica بروید. اگر کارایی چندان برای شما مهم نیست و می‌خواهید یکی از جذاب‌ترین مدل‌های هارلی را داشته باشید، بریک آوت گزینه مناسبی است. این موتور می‌تواند شما را با سرعت کروز حدود ۱۰۸ کیلومتر بر ساعت جابجا کند.
فراتر از این سرعت، راحتی آن کاهش می‌یابد، محافظت در برابر هوا و فضا برای بار ندارد، نمی‌تواند مسافری را راحت حمل کند، سنگین و در شهر دست‌وپاگیر است و برای راندن در هوای بارانی یا زمستانی چندان مناسب نیست. البته همه این موارد را از قبل می‌دانید. اما در عوض، این مدل ظاهری جذاب دارد و نام هارلی-دیویدسون را با افتخار بر روی خود حمل می‌کند.

بررسی عملکرد فنی و ترمز
در نهایت، به بخشی می‌رسیم که Breakout آن را تا حدی جدی گرفته است. این مدل وقتی در سال ۲۰۱۳ معرفی شد، از موتور Twin Cam با حجم ۱۰۳ اینچ مکعبی (۱۶۹۰ سی‌سی) بهره می‌برد. در سال ۲۰۱۸ با موتور Milwaukee Eight 107 اینچ مکعبی (۱۷۴۶ سی‌سی) باز طراحی شد و نسخه ۱۱۴ اینچ مکعبی (۱۸۶۸ سی‌سی) آن نیز به‌ صورت اختیاری در دسترس بود. حالا هارلی دوباره حجم موتور را افزایش داده است. عدد «۱۱۷» به حجم موتور بر حسب اینچ مکعب اشاره دارد که معادل ۱۹۲۳ سی‌سی است.

دیگر اعداد مهم شامل ۱۰۳ اسب‌بخار و ۱۶۸ نیوتن‌متر هستند که هر دو نسبت به مدل ۱۰۷ افزایش یافته‌اند. نتیجه یک موتور کلاسیک هارلی است که با هر بار چرخاندن گاز، ضربه‌ای هیجان‌انگیز ایجاد می‌کند. البته خبری از قدرت مدل‌هایی مانند Yamaha VMAX یا Ducati Diavel نیست، اما یک شتاب هیجان‌انگیز دارد. ترمزها اما کمتر جدی گرفته شده‌اند. با وجود عملکرد و وزن Breakout، تنها یک دیسک جلو با کالیپر چهارپیستونه دارد که برای ظاهر درگ بایک آن طراحی شده است.

بررسی سواری و هندلینگ
با توجه به اینکه بریک آوت بیشتر برای ظاهر و شتاب مستقیم طراحی شده، این بخش نقطه قوت آن محسوب نمی‌شود. حالت کم‌ارتفاع و کشیده آن باعث می‌شود زاویه دوشاخه جلو در ۳۴ درجه تنظیم شده و هدایت تا حدی سنگین شود. لاستیک عقب ۲۴۰ میلی‌متری با الهام از درگ، به حرکت در پیچ‌ها علاقه‌ای ندارد. تعلیق عقب هم از نوع Softail است که بیشتر برای اهداف ظاهری طراحی شده است. به همین دلیل، از لحاظ هندلینگ شبیه به کشتی کانتینری و از لحاظ سواری، تقریباً شبیه یک موتورسیکلت chopper بدون تعلیق است. با این حال، می‌توان به آن عادت کرد و پیچ‌ها را به‌ صورت ملایم طی کرد، هرچند که زودتر از حد انتظار محدودیت به دست می‌آید.

دوام فنی و اطمینان‌پذیری
اگرچه انجین Milwaukee Twin 117 بزرگ‌ترین نسخه از موتور V-twin کلاسیک هارلی است، اما به دلیل طراحی نسبتاً کم‌فشار آن، یکی از قابل‌اعتمادترین موتورها به شمار می‌آید. بله، شاید کمی قدیمی و سنتی باشد، اما کاملاً درک‌ شده و حتی با توجه به تزریق سوخت انژکتوری، مدرن‌تر از آنچه فکر می‌کنید است.

امکانات و تجهیزات
مدل جدید Breakout به‌ جای تجهیزات پیچیده، بیشتر به سادگی پرداخته، با این حال چند ویژگی قابل‌ذکر وجود دارد. این مدل اکنون با یک باک سوخت بزرگ‌تر ۱۸.۹ لیتری عرضه می‌شود که بردی حدود ۲۰۰ مایل را فراهم می‌کند. داشبورد کوچک ال‌سی‌دی روی فرمان ابتدا ممکن است مضحک به نظر برسد، اما با ظاهر موتور هماهنگی دارد و اطلاعات مورد نیاز را نمایش می‌دهد. در این مدل هیچ حالت رانندگی خاصی وجود ندارد، اما دارای کنترل کشش و ABS پایه است. چراغ‌ها اکنون LED هستند و چرخ‌های جدید ۲۶ پره‌ای از آلیاژ سبک طراحی شده‌اند. البته رنگ نارنجی پررنگی که در تصویر دیده می‌شود در انگلستان و ایرلند به فروش رفته است.

جمع بندی
بریک آوت نماد اصلی کروزر درگ‌ استایل هارلی است و اگر این همان چیزی است که می‌خواهید، هیچ مدل دیگری جای آن را نمی‌گیرد. نسخه جدید ۱۱۷ نیز بهتر از همیشه است و در جنبه‌هایی فراتر از انتظار عمل کرده است. موتور جدید ۱۱۷ پیشرفت چشم‌گیری داشته، صدای عالی دارد و هیجان‌انگیز است. طراحی بهبود یافته و موقعیت جدید دسته‌ها و صندلی هم باعث راحتی بیشتر شده است.