آخرین خبر/ مرحوم استاد فاطمی نیا: از آیت الله بهجت نقل کرده اند که درجوانی پیش استادی درس میخواندند؛ در بین شاگردان ، طلبه ی جوانی مریض شد و از دنیا رفت. استاد ازمرگ شاگردش خیلی ناراحت شد.
آن زمان در در نجف اشرف رسم بود که سقّاها از فرات آب شیرین می آورند و میفروختند. 
یک روز سقایی آمد، استاد به شاگردان پولی داد تا آب را از او بخرند و برای خوردن به مردم بدهند تا برای شاگردی که مرحوم شده بود ، حسنه و ثوابی نوشته شود.
بعدازمدتی استاد آن شاگرد را درخواب دید، مشاهده کرد که آن شاگرد شهری دارد که در آن قصرها به فلک کشیده و خودش هم در یکی از قصرها نشسته است!
سلام علیکمی میکند و میپرسد: اینها را ازکجا اورده ای؟! اوضاع چیست؟!
شاگرد جواب میدهد: همان لحظه که مشک آب را برایم خریدی و به مردم دادی، این شهر را به من دادند!
"مثقال ذره" یعنی سنگینی ذره هم میماند، هر خیری بفرستید نزد خدا آن را خواهید دید!
خدا کند بدون زاد و توشه از این دنیا نرویم!