فیلم نیوز/ نوید محمدزاده و پری‌ناز ایزدیار بعد از موفقیت در اولین همکاری‌شان «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی و قرار گرفتن سیمرغ در دست‌هایشان با قدرت بیشتری ادامه دادند و حضورشان در سینما و شبکه نمایش خانگی پررنگ‌تر شد. آنها بعد از «ابد و یک روز» در دو فیلم «سرخ‌‌پوست» به کارگردانی نیما جاویدی و «متری شیش‌ونیم» به کارگردانی سعید روستایی، بار دیگر همبازی شدند.
نگاهی داریم به همکاری‌های موفق نوید محمدزاده و پری‌ناز ایزدیار، 9 سال پس از اولین همکاری‌شان در فیلم «ابد و یک روز».

ابد و یک روز | سعید روستایی | 1394
 پری‌ناز ایزدیار و نوید محمدزاده برای بازی در فیلم «ابد ویک روز» سیمرغ بلورین گرفتند.
اولین همکاری نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار در فیلم «ابدویک‌روز» به کارگردانی سعید روستایی اتفاق افتاد. نوید در نقش جوانی معتاد به نام محسن ظاهر شده بود؛ معتادی از ریخت‌افتاده اما دوست‌داشتنی و قابل ترحم. با وجود اینکه وضعیت بدی داشت و مدام از کمپ اعتیاد فرار می‌کرد، اما بیشتر از برادر بزرگترش به فکر خانواده بود. وقتی پای حق خواهرش سمیه به میان می‌آمد نشان می‌داد که مهربان و احساساتی است و حاضر است هر کاری بکند. پری‌ناز ایزدیار در «ابدویک‌روز» نقش سمیه، خواهر مهربان و دلسوز خانواده را داشت. به همه خدمت می‌کرد و حاضر بود برای بهتر شدن اوضاع آنها به ازدواج با یک افغانستانی تن دهد. سمیه تنها کسی بود که دلش برای برادرش محسن می‌سوخت و مدام تلاش می‌کرد حالش را بهتر کند. دیالوگ‌های محسن و سمیه بخصوص دیالوش مشهور «نرو سمیه» از زبان محسن شنیده می‌شد، از جمله پراحساس‌ترین دیالوگ‌های این فیلم بودند. یکی از تلخ‌ترین سکانس‌های فیلم هم در ارتباط با این دو بازیگر شکل می‌گرفت؛ جایی که مأمورها به زور محسن را از پله‌ها پایین می‌آوردند و او با التماس سمیه را صدا می‌زد و سمیه پشت پنجره گریه می‌کرد. «ابدو یک روز» اتفاق مهمی در کارنامه هردو آنها بود و باعث شد هردوشان بیش از پیش شناخته شوند. هم نوید و هم پری‌ناز در این فیلم بسیار موفق ظاهر شدند و هردوشان از جشنواره سی‌وچهارم فیلم فجر سیمرغ گرفتند.

سرخ‌پوست | نیما جاویدی | 1397
 نوید محمدزاده و پری‌ناز ایزدیار در فیلم «سرخپوست» حضور درخشانی دارند.
نوید محمدزاده در فیلم «سرخ‌پوست» نقش نعمت جاهد، رئیس یک زندان قدیمی را داشت. روزی که قرار بود زندانی‌ها را به زندانی نو منتقل کنند، خبر ترفیعش را می‌شنید. درست در همین زمان مطلع می‌شد یکی از زندانی‌ها هنگام جابه‌جایی گم شده و شواهد نشان می‌داد از زندان قدیمی بیرون نرفته است. او تمام تلاشش را می‌کند تا از هر راهی شده، زندانی مخفی شده را پیدا کند. اینجا بود که پای پری‌ناز ایزدیار در نقش یک زن مددکار جوان به زندان باز می‌شد. حضور یک زن و عطری که از خود برجا می‌گذاشت باعث می‌شد جاهد درگیر رابطه عاطفی شود و نتواند با اقتدار تصمیم بگیرد. مددکار از بی‌گناه بودن زندانی می‌گوید و جاهد را در موقعیت یک شک قرار می‌دهد. نقش پری‌ناز در این فیلم چندان زیاد نیست و تمرکز اصلی روی بازی نوید محمدزاده است. با این‌حال حضور این زن در فضای تیره‌وتار آن زندان، آرامش و موسیقی به همراه می‌آورد و جدای از اینکه روی شخصیت نعمت جاهد تاثیر می‌گذارد، احساسات مخاطبان را هم برمی‌انگیزد. نوید محمدزاده برای بازی در این فیلم نامزد سیمرغ نقش اصلی مرد شد.

متری شیش‌ونیم | سعید روستایی | 1397
 پری‌ناز ایزدیار و نوید محمدزاده در «متری شیش ونیم» سکانس مشترکی باهم ندارند.
بعد از موفقیت «ابد و یک روز»، سعید روستایی برای فیل دومش «متری شیش‌ونیم» باز هم از سه بازیگر نقش اصلی فیلم قبلی‌اش استفاده کرد. تمرکز اصلی روی بازی نوید محمدزاده و پیمان معادی بود و این‌بار پری‌ناز ایزدیار فقط در یکی‌دو سکانس حضور داشت. نوید در نقش ناصر خاکزاد، سردسته مافیای تولید و توزیع شیشه بازی می‌کرد؛‌ مردی که قبلا با اسم دیگری محکوم به اعدام شده و به نحوی فرار کرده بود. نکته قابل توجه درباره شخصیت ناصر، علاقه شدیدش به خانواده بود. او در خانواده‌ای بسیار فقیر رشد کرده و با خرده فروشی مواد شروع کرده و نهایتا به یک کارتل مواد مخدر تبدیل شده بود. ریشه‌ی تمام مشکلات ناصر به عقده‌های دوران کودکی‌اش می‌رسید و تمام مدت تلاش می‌کرد زندگی خانواده‌اش را سروسامان دهد. ایزدیار در یک سکانس در نقش نامزد سابق ناصر خاکزاد حضور داشت. زنی که در آستانه ازدواج با مردی دیگر بود و نمی‌خواست با لو دادن خانه ناصر، او را پای دار ببیند. با این‌حال وقتی تهدید به زندان می‌شد، خانه‌اش را لو می‌داد. نوید و پری‌ناز در این فیلم بازی مقابل هم نداشتند. نوید برای بازی در این فیلم نامزد سیمرغ شد و نقش ماندگاری از خود برجا گذاشت. «متری‌ شیش‌ونیم» با اینکه نتوانست موفقیت «ابد و یک روز» را تکرار کند اما هنوز هم به زعم خیلی‌ها خوش‌ساخت‌تر و عمیق‌تر از فیلم اول روستایی است.