امروزه می‌دانیم که این موارد نشانه‌هایی از قدرت ذهنی است که می‌تواند از بسیاری از مشکلات عاطفی جلوگیری کند و روابط، زندگی خانوادگی و شغلی ما را تقویت کند. با این وجود، در کنار تمام این تغییرات مهم جنبه‌های دیگری از قدرتمان با پیشرفت بشریت به قهقرا رفته اند.

در مطالعه جالبی که در دانشگاه ایالتی وینستون سالم در کارولینای شمالی انجام شد محققان قصد داشتند شکاف‌های قدرت بدنی جوانان امروزی را در مقایسه با نسل‌های قبلی بررسی کنند. برای انجام این کار، آن‌ها بر روی تست‌های مقاومت فشاری (اعمال نیرو با کف دست) و استحکام چنگ زدن یا فشار دادن با دو انگشت تمرکز کردند. این بدان خاطر است که به گفته محققان با استفاده از این دو شاخص می‌توان قدرت بدنی اکثر افراد را در سطح نسبتا قابل اعتمادی ارزیابی کرد.

داده‌ها از مردان بین ۲۰ تا ۳۴ سال جمع آوری شد و با داده‌های مشابه جمع آوری شده از مردان در همان گروه سنی در دهه ۱۹۸۰ مقایسه شده بود. یافته محققان که در مجله Hand Therapy منتشر شد شواهدی غیر معمول، اما نگران کننده را به همراه داشت. قدرت بدنی جوانان امروزی از نسل Y (هزاره) به طور متوسط ۲۲ درصد در مقایسه با نسل X (نسل متولد شده در فاصله دهه ۱۹۶۰ تا اوایل دهه ۱۹۸۰) کاهش یافته است. متاسفانه محققان بر این باورند که همین آزمایش نتایج حتی بدتری را در میان نسل Z (متولد ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۰) و نسل‌های آینده نشان می‌دهد.

زندگی آسان با هزینه بالا برای سلامت

محققان در این مطالعه توضیح احتمالی برای افزایش ضعف داشتند که جای تعجب ندارد و متاسفانه بسیاری از افراد امروزه تمام روز را مقابل لپ تاپ، گوشی تلفن همراه یا تلویزیون می‌نشینند.

تعداد بسیار کمی از افراد دارای مشاغل سخت فیزیکی هستند. مطمئنا این دستگاه‌ها کار و زندگی را بسیار آسان‌تر می‌کنند، اما این راحتی با قیمتی همراه است که نباید نادیده گرفته شود.

با افزایش سن قدرت بدنی کاهش می‌یابد، اما این امر تثبیت نمی‌شود

در مقاله‌ای که توسط دانشگاه هاروارد منتشر شده اشاره شده که کاهش قدرت بدنی با افزایش سن تنها بخش کوچکی از یک مشکل بسیار عمیق تر، پیچیده‌تر و مهم‌تر است. ما می‌دانیم که با افزایش سن بدن ضعیف‌تر می‌شود و بنابراین بیش‌تر در معرض آسیب، آتروفی عضلانی و مشکلات پزشکی مختلف است. این کاهش تدریجی توده عضلانی که نام علمی آن سارکوپنی است بخشی طبیعی از روند پیری انسان می‌باشد.

پس از ۳۰ سالگی افراد به طور متوسط ۳ تا ۵ درصد از توده عضلانی خود را در هر دهه از دست می‌دهند و معمولا تا پایان عمر حدود ۳۰ درصد از توده عضلانی خود را به طور تجمعی از دست خواهند داد. اگر افراد مسن در نتیجه کاهش توده عضلانی از این مشکلات رنج ببرند، اگر ورزش نکنند، تمام روز را با گوشی تلفن همراه خود بگذرانند و غذای سالم نخورند چه اتفاقی برای نسل‌های جوان‌تر خواهد افتاد؟

در آینده پزشکی به توسعه خود ادامه خواهد داد و شاید راه‌های جدید و موثری برای مقابله با این چالش‌ها ارائه دهد. با این وجود، تا زمانی که این اتفاق رخ نداده ما باید مسئولیت بدن خود را بپذیریم و برای افزایش قدرت بدنی و جلوگیری از این بدتر شدن مورد انتظار تلاش کنیم.

چگونه از بدتر شدن توان بدن مان در سنین بالاتر جلوگیری کنیم؟

از طریق ترکیبی از ورزش، ایروبیک و تغذیه مناسب با تاکید بر مصرف کافی پروتئین. این تنها ورزشکاران نیستند که نیاز به مصرف پروتئین کافی دارند که مهم‌ترین جزء برای کمک به ساخت عضلات و جلوگیری از کاهش توده عضلانی است.

نتیجه یک مطالعه منتشر شده در Nutrients توصیه می‌کند که همه افراد بین ۱ گرم تا ۱.۳ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف کنند. این بدان معناست که یک مرد با وزن متوسط ۸۰ کیلوگرم باید روزانه حدود ۸۰ گرم تا ۱۰۳ گرم پروتئین بخورد. این پروتئین‌ها را می‌توان از طریق خوردن ماهی قزل آلا و نوشیدن اسموتی با شیر یا پودر پروتئین اضافه شده کسب کرد.