صنعت مد سریع (fast fashion) به معنای تولید انبوه و سریع لباس با قیمت ارزان و کیفیت پایین با استفاده از مواد عمدتا آسیب رسان به محیط زیست، نه تنها ما را به موجوداتی تبدیل کرده که میل وافری به مصرف دارد، بلکه در حال نابودی کره زمین و استثمار و بهره‌کشی از نیروی کار انسانی است.

گزارش (UNECE) نشان می‌دهد که صنعت مد دومین مصرف کننده آب در سراسر جهان است و ۲۰ درصد پساب جهانی را تولید می‌کند. تولید یک پیراهن نخی ارزان قیمت به ۲۷۰۰ لیتر آب نیاز دارد. این مقدار آبی است که یک فرد معمولی ​​در ۲.۵ سال می‌نوشد. مد سریع نه تنها منابع آب جهان را به تحلیل می‌برد، بلکه آن را نیز آلوده می‌کند. طبق گزارش موسسه ارتباطات پایدار، صنعت پوشاک دومین آلوده کننده بزرگ آب پاک در جهان است.

برای تولید پارچه‌های لباس‌هایمان سالانه بیش از ۳۰۰ میلیون درخت قطع می‌شود. آیا قطع درختی با قدمت ۱۰۰۰ سال برای تولید یک تی‌شرت منطقی است؟ برای جبران چنین پیامدهایی جنبش «مد پایدار» پا به عرصه گذاشته است.

اصطلاح «مد پایدار» در ابتدای دهه اول قرن بیست و یکم به عنوان نقطه مقابل مد سریع ظهور پیدا کرد. اصول اساسی مد پایدار به شرح زیر است:

_ ارجحیت داشتن کیفیت بر کمیت: تمرکز در مد پایدار روی تولید با کیفیت بالا است که ماندگاری زیادی دارد. مد پایدار مصرف کنندگان را به خرید تعداد کم اما با کیفت لباس تشویق می‌کند.

_ پایداری: برندهای مد پایدار بر روی استفاده از مواد طبیعی و سازگار با محیط زیست به منظور کاهش آلودگی‌ها تاکید دارند.

_ اصول اخلاقی:  احترام به حقوق کارگران در کارخانه‌ها، حمایت از دستمزد منصفانه و بهبود شرایط کاری و حمایت از شفافیت در زنجیره تامین در مد پایدار اهمیت دارد.

_ ماندگاری: هدف طراحی‌ها در مد پایدار فراتر رفتن از ترندهای فصلی است و مصرف کنندگان را تشویق می‌کند تا لباس‌هایی را انتخاب کنند که سال‌ها قابل استفاده باشد.

مشارکت شخصی در مد پایدار

اگر دوست دارید از مد پایدار حمایت کنید، کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید؛ مانند:

_ خرید لباس‌ از طراحان مستقل.

_ تعمیر لباس‌های قدیمی به جای دور ریختن آن‌ها.

_ قرض گرفتن لباس به جای خریدن.

_ مراقبت از لباس‌های شخصی تا دوام زیادی داشته باشند.

قرض گرفتن لباس یا مراقبت کردن از آن‌ها از جمله کارهایی است که قدیمی‌ها در آن مهارت داشتند. آن‌ها لباس‌هایشان را حتی برای نسل‌های بعدی در خانواده نگهداری می‌کردند. اگر به دهه شصت یا قبل‌تر تعلق داشته باشید، بوی نفتالین صندوقچه لباس مادربزرگ‌ها را به خوبی به یاد می‌آورید. آن‌ها پیشگامان مد پایدار به حساب می‌آیند.