کیفیت خواب به طور مستقیم بر خطر بسیاری از عارضه های تهدید کننده زندگی مانند چاقی، بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت تأثیر می‌گذارد.

اختلالات خواب و مشکلات سلامتی با هم رابطه دارند و منعکس کننده نحوه کنترل سطح قند خون بدن در حالت استراحت هستند. شرایط خواب مانند آپنه انسدادی خواب با شیوع دیابت نوع ۲ و عوارض مرتبط با این بیماری، مرتبط است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بین کیفیت و مدت خواب و توانایی بدن در تنظیم گلوکز ارتباط وجود دارد.

چه در خواب باشید چه نباشید، سطح قند خون در شب بالا می رود. این بخشی از چرخه طبیعی ریتم شبانه روزی بدن شماست. قند خون به طور معمول در طول شب و هنگام خواب در نوسان است. این دلیلی برای نگرانی برای کسانی که از سلامت خوبی برخوردار هستند، نیست. با این حال، خواب نامنظم می تواند باعث ایجاد سطح ناسالم قند خون شود. کاهش خواب باعث افزایش سطح قند خون می شود. هر سطحی از محرومیت از خواب می تواند مقاومت به انسولین را افزایش دهد که منجر به افزایش سطح قند خون می شود، بنابراین دیابت اغلب با کمبود خواب همراه است.

یک مطالعه نشان داد که میزان ترشح گلوکز و انسولین پلاسما با ساعات اولیه خواب افزایش یافته و در ادامه خواب به سطح قبل از خواب بازگشته است. در بخشی از این مطالعه تفاوت عمده در سطوح گلوکز و ترشح انسولین در زمان محرومیت از خواب یافت شد. سطوح در نیمه اول شب ثابت بود، سپس به سرعت کاهش یافت.

این مطالعه به این نتیجه رسید که خواب اثرات قابل توجهی بر مصرف گلوکز توسط مغز و بافت ها دارد. این نشان می دهد که اختلال در الگوهای خواب طبیعی بر سطح گلوکز تأثیر منفی می گذارد.

به گزارش «وب ام دی»، سلامت جسمانی و خواب بسیار در هم تنیده هستند، بنابراین جای تعجب نیست که خواب بر سطح قند خون در بدن تأثیر می گذارد. اما این رابطه پیچیده است. هیچ فرمولی وجود ندارد که رابطه دقیق بین نوسانات قند خون و خواب را توضیح دهد.

عوامل مختلفی از جمله استرس های کاری، مسوولیت های خانوادگی و برخی عوامل غیر منتظره مانند بیماری‌ها می‌توانند در خواب شبانه افراد اختلال ایجاد کنند و بر کیفیت آن اثرات منفی بگذارند.

در حالی که نمی توان همه عوامل مختل کننده یک خواب خوب شبانه را کنترل کرد اما می‌توان با انجام برخی از راهکارها کیفیت آن را بهبود بخشید.

در ادامه به چند راهکار ساده به منظور داشتن یک خواب شبانه خوب خواهیم پرداخت:

* یک ساعت قبل از خواب تلویزیون، رایانه، تبلت یا هر نمایشگر دیگر را خاموش کنید.

* هر روزه در ساعت مشخصی بخوابید و از خواب بیدار شوید. این کار موجب می شود تا مغز و بدن به زمان مشخصی برای خواب و بیداری عادت کند.

* مصرف کافئین را از ظهر به بعد کاهش دهید. حتی مقدار کمی از کافئین که بعد از زمان ظهر مصرف شود نیز می‌تواند بر یک خواب شبانه خوب اثر بگذارد.

* وعده های غذایی سنگین را در ساعات آخر شب مصرف نکنید زیرا مصرف آن ها سیستم گوارشی را تحت فشار قرار می‌دهد و بر کیفیت خواب تاثیر می‌گذارد.

* نور را در اطراف محل خواب خود کاهش دهید زیرا سطوح پایین نور به مغز در ارتباط با تولید ملاتونین (هورمون تنظیم کننده چرخه خواب و بیداری) سیگنال می‌دهد.

* مصرف دخانیات نیز یکی دیگر از عوامل مهمی است که موجب ایجاد اختلال در به خواب رفتن می‌شود.