متن این چهارپاره را در ادامه می‌خوانید؛

*

نمرودیان سرکش و اصحاب بولهب

دامن زدند آتش خشم و نفاق را

در سوخت ناگهان و جهان گریه‌اش گرفت

تا خواست بازگو کند این اتفاق را

*

در سوخت، خانه سوخت، زمین سوخت، عرش سوخت

غمناله‌های سوره کوثر شنیده شد

وقتی که خون یاس زمین را دچار کرد

پیراهن تمامی گل‌ها دریده شد

*

ای ریسمان کفر که در فکر بیعتی

حبل‌المتین علی است، کجا می‌کشانی‌اش؟

او راز خلقت است، فراموش کرده‌ای؟

ای بی‌خبر ز منزلت آسمانی‌اش

*

بعد از تو چاه شاهد بغضی عظیم بود

بعد از تو ماه در دل شب کوچه‌گَرد شد

مردی که بود هر نفسش شادی‌آفرین

بعد از تو نخل از پس نخل آه و درد شد

*

«مادر» چقدر نام قشنگی برای توست

بانو! چه قدر لایق این اسم اعظمی

حتی به بوریای تنش فکر کرده‌ای

اصلاً تو نوحه‌خوان عزای محرمی

*

بی‌شک فدک مقابل چشم تو کوچک است

وقتی خدا زده است فلک را به نام تو

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام تو...