پدال/ این رودستر مینیاتوری که از جنس مواد سازنده محصولات واقعی ساخته شده، توسط خود خریدار سرهم می‌شود. 

محصولات کاورتیبل لوکس نمادی از اوج رفاه مالک هستند؛ خودروهایی که مفهوم زیبایی را با کاربردی‌بودن و پیشرانه‌های غالبا قدرتمند ترکیب می‌کنند. آخرین مدل‌هایی که در این دسته تولید شدند، مرسدس بنز کلاس S کابریولت، بنتلی آزور، رولزرویس داون و فانتوم دراپ‌هد اشاره کرد که همگی به تاریخ پیوسته‌اند و دیگر تولید نمی‌شوند.

رولزوریس هم با وقوف به این مسئله، از یک مدل ماکتی تازه رونمایی کرده است تا حداقل روحیه آن را در دوست‌دارانش زنده نگه دارد. این محصول که در نمایشگاه‌های رولزرویس و نمایندگی‌های خصوصی این خودروساز به فروش می‌رسد از موادی چون چوب و چرم ساخته شده و یک مدل بالارده از این خودروساز را به مالک یادآوری می‌کند.

رولزرویس تصمیم گرفته تا برای ماکت کوچک خود نام «کَمِئو» را انتخاب کند و آن را «یک مجسمه مینیاتوری نفیس» برشمرد. کمئو به‌نوعی گرامیداشت مدل‌های کانورتیبل ابتدایی شرکت رولزرویس به شمار می‌رود؛ به همین دلیل برای ساخت آن از مواداولیه‌ای استفاده شده است که در ساخت یک رولزرویس واقعی استفاده می‌شود.

طراحان کمئو تصمیم گرفته‌اند تا آن را سرگرم‌کننده کنند؛ به همین ترتیب، قطعات آن را به مالک تحویل می‌دهند تا او، خود آن را سرهم کند. رولزرویس با این روش مشتریانش را مجبور می‌‌کند که روی مواداولیه تشکیل‌دهنده خودروی خود دست بکشند و طراحی و ساخت باکیفیت این برند را موردستایش قرار دهند. حفاظ بدنه کمئو از جنس چوب بلوط تهیه شده و زیر کابین آلومینیومی پولیش‌شده قرار می‌گیرد. شاسی آلومینیومی هم زیر این بخش‌ها قرار می‌گیرد تا چهار چرخ زیر آن، امکان حرکت را برای کمئو فراهم کنند.

فضای داخلی کمئو با پرینترهای سه‌بعدی و از جنس چرم متداول کابین محصولات رولزرویس تهیه شده است. یک عروسک آلومینیومی هم درون آن قرار می‌گیرد که نقش راننده را بازی می‌کند.

آخرین رودستر شرکت رولزرویس، مدل داون بود که در سال ۲۰۲۳ به پایان راه خود رسید. این رودستر که از سال ۲۰۱۵ وارد خط تولید شده بود، یک خودروی دو در چهار سرنشینه به شمار می‌رفت که با تکیه‌بر یک پیشرانه ۶.۵ لیتری «N74» تویین توربوی V12 بی‌ام‌و، ۵۷۱ اسب بخار قدرت و ۸۲۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد.

رولزرویس در سال ۲۰۱۶ از نسخه بالارده بلک‌بج داون هم پرده‌برداری کرد که ۳۰ اسب بخار قدرت و ۲۱ نیوتن متر گشتاور بیشتری داشت و به طراحی متمایز خود مزین شده بود. هر چند بدنه ۲,۵۶۰ کیلوگرم وزن داشت اما می‌توانست در عرض ۴.۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و شتاب‌گیری را تا رسیدن به سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت ادامه دهد. داون که موردتوجه تیونرهای مشهور هم بود، جایگزین مدل بالارده‌تر فانتوم دراپ‌هد شده بود. نظر شما درباره رودسترهای رولزرویس چیست؟ آیا این شرکت بریتانیایی نسخه بعدی رودستر خود را با پیشرانه برقی عرضه خواهد کرد؟