پدال/ تنها ۱۹ دستگاه از این تورینگ گران‌قیمت و خاص تولید شده است. 

خودروهای بنتلی همگی محصولات خاصی هستند که برای مالکانشان حکم یک نشانگر مقام اجتماعی را دارند. هر چند که زیبایی، قدرت و خاص بودن این خودروها در میان مردم نقاط مختلف جهان زبانزد است اما ظاهرا یکی از مشتریان بنتلی از خرید خود به‌اندازه کافی راضی نبوده و می‌خواسته خود را از سایر مشتریان این شرکت جدا کند. به این ترتیب به ایتالیا رفته و خوراندن یک ظرف اسپاگتی به بنتلی خود، آن را بازسازی کرده است.

جدی نگیرید! خودروها اسپاگتی نمی‌خورند اما بی‌شک این بنتلی، خوش‌خوراک محسوب می‌شود؛ چرا؟ چون از یک پیشرانه W12 سود می‌برد که برای تولید ۵۵۲ اسب بخار قدرت خود به حجم زیادی بنزین نیاز دارد؛ به‌ویژه پس از آنکه شرکت سفارشی‌سازی «تورینگ سوپرلجرا»، آن را دگرگون کرده و محصولی یگانه و سنگین‌وزن را به مشتری خاص خود تحویل داده است.

خودروی اصلی مالک یک دستگاه بنتلی کانتیننتال GT کانورتیبل فلایینگ استار بوده که چندی پس از تحویل به دست مشتری، به کارخانه تورینگ فرستاده شده و پس از بهبودهای مختلف و تجربه تیغ جراحی طراحان و مهندسان ایتالیایی، به شکل امروزی خود درآمده است. حال که مالک از نگهداری آن خسته شده است، تصمیم گرفته تا آن را با قیمت حدودی ۳۱۵ تا ۴۲۰ هزار دلار در حراجی مشهور «آر ام سادبیز» به فروش برساند.

شاید در نگاه اول این رقم برای یک خودروی شوتینگ‌بریک قدیمی زیاد به نظر برسد اما وقتی می‌بینیم که تورینگ برای تبدیل آن به شکل امروزی‌اش بیش از ۳۶۰ هزار دلار هزینه از مالکان دریافت کرده است، متوجه می‌شویم که با یک حراج واقعی طرف هستیم؛ تازه در نظر داشته باشید که این هزینه شامل قیمت اصلی خود خودرو نمی‌شود که در زمان معرفی چیزی حدود ۱۸۹ هزار دلار قیمت داشت که قیمت نهایی آن را به ورای نیم میلیون دلار می‌رساند.

مهندسان تورینگ سوپرلجرا برای ساختن بدنه شوتینگ‌بریک از یک سقف فلزی و درهای کشیده‌تر استفاده کرده‌اند. با توجه به فرمت جدید بدنه، چراغ‌های عقب را بازطراحی کرده و یک در صندوق اختصاصی را هم برایش توسعه دادند تا کانتیننتال خود را با کیفیت یک بنتلی تولید کنند. مسئولان حراجی یادشده می‌گویند که مالک پیشین این خودرو یک مجموعه کیف و چمدان اختصاصی را هم برای این خودرو تهیه کرده بوده است که به‌همراه خود آن ارائه خواهد شد.

تورینگ سوپرلجرا برای تولید هر ۱۹ دستگاه بنتلی خاص خود بیش از ۴ هزار ساعت زمان صرف کرده اما به پیشرانه قدرتمند ۱۲ سیلندر W شکل آن‌ دست نزده است.

نمونه‌ای که در حراجی آر‌ ام به فروش می‌رسد ۷,۴۶۷ کیلومتر کارکرد دارد و در شرایط مناسبی به فروش می‌رسد. کابین این کانتیننتال هم وضعیت مناسبی دارد اما برخی بخش‌های چوبین آن سالخورده به نظر می‌رسند. چرم صندلی‌ها هم وضعیت مناسبی دارند اما از آنجایی که چندین سال از عمر آن‌ها می‌گذرد، کمی چروک و ترک‌خوردگی جزئی دارند.

سیاست‌ها و سلیقه مشتریان، هیچ‌گاه به بنتلی اجازه تولید یک شوتینگ‌بریک را نمی‌داد. این خودروساز که به تولید سدان، لیموزین‌ و کانورتیبل‌های لوکس مشهور است در سال ۲۰۰۵ برای نخستین‌بار از نسخه بی‌سقف کوپه کانتیننتال پرده‌برداری کرد. این خودرو که مانند نسخه کوپه از یک پیشرانه ۶ لیتری W12 تویین توربو سود می‌برد، در عرض ۵.۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و شتاب‌گیری را تا دستیابی به ۳۱۴ کیلومتر بر ساعت ادامه می‌داد. بنتلی هنوز هم کانتیننتال GTC را تولید می‌کند. نظر شما درباره این کانورتیبل لوکس و نسخه شوتینگ‌بریک آن چیست؟ چرا تولید ای کلاس اینقدر محدود است؟