نهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده کثیرالشاکی رضایت خودرو طراوت نوین به ریاست قاضی کلهر در دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران در نظام اقتصادی کشور در استان قزوین با حضور دادستان، متهمان، وکلای آنها، شکات پرونده و وکلایشان برگزار شد.

در ابتدای دادگاه یکی از متهمان با اجازه قاضی قرار گرفت. 

قاضی از این متهم پرسید: شما در شرکت رضایت خودرو چه کاری انجام می‌دادید و قبل از آن چه اموالی داشتید؟ 

متهم در دفاع از خود گفت: بنده از سال 99 وارد شرکت رضایت خودرو شدم و از روز اول همه کار انجام می‌دادیم بعد از مدتی به عنوان انباردار مشغول به کار شدم و بعد از آن به عنوان ناظر خرید در شرکت کار کردم و تمام فاکتور‌های خرید را بررسی می‌کردم و به مسئول حسابداری و مسئول خرید گزارش می‌دادم. در این بخش مشکلات زیاد بود. 

وی افزود: تعدادی از وازیری‌های شرکت را هم بنده انجام می‌دادم.

قاضی پرسید: به حساب چه کسانی پول واریز می‌کردید؟

این متهم گفت: به حساب برادران، باجناق‌ها و برادر خانم مدیرعامل و چند نفر دیگر که جزو متهمان پرونده هستند. به حساب یکی از برادران مدیرعامل 20 میلیارد و 600 میلیون تومان و به حساب برادر دیگر مدیرعامل 15 میلیارد و 100 میلیون تومان و به حساب یکی نفر دیگر 12 میلیارد و 40 میلیون تومان واریز کردم. 

این متهم گفت: ما هیچ کدام دسترسی به حساب‌ها نداشتیم. مدیرعامل یک روز قبل می‌گفت که به حساب چه کسی پول واریز شود.

قاضی پرسید: این وجوه در چه بازه‌ای به حساب افراد واریز می‌شد.

متهم پاسخ داد: بنده سه ماه آخر این کار را انجام می‌دادم و قبل از من افرادی دیگر بودند که خودشان صاحب امضا بودند و وکالت تام داشتند.

قاضی پرسید: پول‌هایی که به امارات فرستادید، چگونه بوده است؟ 

این متهم گفت: 25 میلیارد و 700 میلیون تومان سال 1400 به حساب اشخاص مختلف واریز کردم. تمام واریزی‌ها با دستور مدیرعامل بوده است.

وی گفت: افراد دیگری هم پول واریز می‌کردند. 

مستشار دادگاه پرسید: کسی بود که بدون هماهنگی پول واریز کند؟

این متهم گفت: یک روز حساب‌های شرکت بررسی شد که مشخص شد شعبه‌ای که دست پسرخاله‌های مدیرعامل بود بدون هماهنگی توکن صادر می‌کرد. 

مستشار دادگاه پرسید: قضیه کیسه‌های پول که منتقل کردید، چه بود؟

این متهم گفت: یک میلیارد و 900 میلیون تومان پول داخل کیسه بود که مدیرعامل به من داد تا به کسی بدهم. پول‌ها در انبار نگهداری می‌شد.

مستشار دادگاه گفت: چه مقدار پول در انبار نگهداری می‌شد؟

این متهم گفت: اطلاع ندارم.

مستشار دادگاه پرسید: قبل از ورود به شرکت چه اموالی داشتید؟

متهم گفت: فقط یک خودرو داشتم که آن را هم پدرم خریده بود.

مستشار دادگاه گفت: اموال شما بعد از ورود به شرکت چقدر شد.

این متهم گفت: 2 زمین 2 هزار متری خریدم. 

مستشار دادگاه گفت: 13 خودرو به نام شما فروخته شده است.

متهم گفت: 10 مزدای 2 کابینه بود که در ازای آن پولی به حساب من واریز نشده است. از همه کارمندان مدارک گرفته شده بود و خودرو به نام آنها زده می‌شد. این کار اجباری بود و هیچ کدام ماشین‌ها را نمی‌دیدیم و بعد خودرو‌ها به نام شرکت می‌شد.

قاضی پرسید: وازیر به حساب اقوام مدیرعامل توسط چند نفر انجام می‌شد؟

وی گفت: هیچ کسی از واریزی‌ها کامل اطلاع نداشت.