مجله دلگرم/ روش صحیح برخورد با بدرفتاری کودکان این است که به کودکان نشان دهیم که این رفتارهای عجیب و غریب، فایده ای ندارد و تنها باعث بدتر شدن شرایط می شود و سعی کنید او را به رفتار قابل قبول تری تشویق نمایید.
 8 دلیل بدرفتاری کودکان در جمع
پرسش: پسر چهار ساله ای دارم که از زمانی که وارد یک مهمانی یا یک جمع می شویم شروع به بی قراری و گریه می کند و مدام از مادرش می خواهد که آن جمع را ترک کنند و بروند بیرون و نهایتاً آنقدر جیغ و داد و گریه می کند که ما را مجبور به ترک آن محل می کند و متاسفانه این رفتار او مشکلاتی در زندگی ما به وجود آورده است. لطفا ما را در جهت تربیت هر چه بهتر او راهنمایی کنید.
حتما شما هم در مهمانی ها یا مراکز تفریحی شاهد ماجرای دعوای بین کودکان بوده اید. بیشتر والدین می گویند فقط در مهمانی یا جمع شاهد بدرفتاری فرزندشان هستند...
کودک باید تعامل های اجتماعی را مرحله به مرحله بیاموزد تا بتواند از پس مشکلات ارتباطی با همسالان به راحتی برآید. متاسفانه والدین بیشتر به آموزش دانش و اطلاعات عمومی و حفظیات اهمیت می دهند تا تعلیم مهارت های اجتماعی اما واقعیت این است که باید آموزش مهارت های اجتماعی را در روند تربیت فرزند گنجاند زیرا بی اطلاعی از شیوه های ارتباطی باعث بروز رفتارهای غیرمنتظره در کودک می شود.
ضعف والدین در آموزش ارتباط اجتماعی:

والدین مهم ترین نقش را در آموزش آداب اجتماعی به فرزندشان دارند پس بدرفتاری او را تقصیر اولیای مهد و مدرسه، همسالان یا محیط اجتماع نیندازید. شما باید با آموزش مفاهیم و ارزش های رفتاری به فرزندتان و الگویی مناسب بودن برای او، علاوه بر تصحیح اشتباه هایش، او را برای حضور در جمع آماده کنید.
راه حل: در امور تربیتی و آموزش آداب اجتماعی رویکرد همراستایی با همسرتان داشته باشید. اگر در مورد مفهومی با فرزندتان صحبت می کنید، نباید با رفتار و عملکرد خود آموزشتان را نقض کنید در غیر این صورت فرزندتان سردرگم می شود و رفتارهای ناشایستی نشان می دهد.

بی اطلاعی کودک از الزامات موقعیت:
بی اطلاعی و کم تجربگی در مورد نحوه برخورد مناسب در یک موقعیت جدید (مثلا سلام کردن، دست دادن، رعایت نظم منزل میزبان، احوالپرسی یا تشکر) می تواند باعث بروز رفتارهای نامناسب در کودک شود. کودک نمی داند کدام رفتار در چه موقعیتی ارزش است و در کدام موقعیت ضد ارزش؛ مثلا ممکن است نداند برداشتن یک مشت از خوراکی از روی میز، در خانه عیبی ندارد اما مشت مشت شکلات برداشتن از ظرف پذیرایی در مهمانی بد است.
راه حل: قبل از ورود به جمع، قوانینی را تعیین کنید. مثلا به او بگویید: «ما در مهمانی با بچه ها مهربان هستیم» یا «در مهمانی به همه سلام می کنیم» و در صورت رعایت هر کدام از این قوانین، همان جا با کلام فرزندتان را تشویق و تحسین کنید و حتی تشویقی مناسب را هم برای بعدتر که مهمانی تمام شد، در نظر بگیرید. قانون ها نباید زیاد باشند و در هر موقعیت فقط دو یا سه قانون کافی است تا هم به کودک خوش بگذرد هم به شما.
در امور تربیتی و آموزش آداب اجتماعی رویکرد همراستایی با همسرتان داشته باشید.
همراه نداشتن لوازم مورد نیاز:
اگر کودک در جمع همسالان وسایل کودکی دیگر را ببیند که خودش همراه نبرده، ممکن است رفتارهای ناشایستی نشان دهد مثلا لیوان مخصوص، پتوی دلخواه، خوراکی یا عروسک دلخواه.
راه حل: والدین باید نیازهای فرزندشان را حدس بزنند و پیشاپیش آنها را برآورده کنند مثلا اسباب بازی مورد علاقه، دفتر و مداد نقاشی، خوراکی، آشامیدنی یا پتوی فرزندشان را همراه ببرند.

بهانه های بی علت:
گاهی کودک بدون اینکه گرسنه، تشنه، خسته یا آزرده باشد، در جمع نق می زند.
راه حل: این رفتار را نادیده بگیرید و سرآسیمه نشوید.

تقلید رفتار بد از گروه همسالان:
از سنین دبستان و نوجوانی، نقش همسالان در رفتارهای فرزند شما بسیار پر رنگ تر می شود و ممکن است رفتارهای ضدارزش را از همسالان خود بیاموزد و تقلید کند.
راه حل: جمع هایی که فرزندتان می تواند در آنها باشد، غربال کنید مثلا لزومی ندارد فرزندتان با تمام بچه های ساختمان در ارتباط باشد یا در هر مهمانی که شما می روید، حضور داشته باشد. اگر به ناچار در جمعی حضور دارید که کودک یا بزرگسالی رفتار نامناسبی از خود نشان می دهد، فرزندتان را با اسباب بازی، کتاب یا حرف زدن سرگرم کنید و زمان مواجهه او را با آن فرد یا افراد کاهش دهید. حتما در یک جمع به رفتار گروه کودکان همسال نظارت داشته باشید.
کودک عصبی:
فرزندتان در این مواقع می آموزد چطور در بزرگسالی با افراد زورگو و فرصت طلب برخورد کند. به فرزندتان نگویید «اگر کسی تو را زد تو هم او را بزن» این یعنی ترویج خشونت و پرخاش.
راه حل: با خواندن کتاب های مرتبط و کمک گرفتن از مشاور کودک و نوجوان، روش های صحیح برخورد با این کودکان را بیاموزید و به فرزندتان آموزش دهید. مثلا به او بگویید: «به جای زدن بچه های شرور از بزرگ ترها کمک بخواه». اگر ارتباط نزدیکی با والدین کودک بدرفتار دارید، مودبانه گوشزد کنید این رفتار ناشایست چه پیامدهایی برای فرزندتان دارد و بهتر است او را اصلاح کنند.
مثلا پرخاشگری او با همسالان می تواند باعث ایستادن در روی پدر و مادر، خشونت در مدرسه یا پرخاشگری با همسر و همکاران شود. اگر هم والدین کودک راضی نشدند، باید فرزند خودتان را از آن جمع بیرون ببرید.

اختلاف های کودکانه:
بگو مگوی کودکان سر خوراکی، اسباب بازی یا جای محدود یا حتی تماشای شبکه تلویزیونی، فرصتی مناسب برای آموزش مهارت «حل مساله» است.
اگر فرزند شما هم مدام رفتارهای پرخاشگرانه انجام می دهد و بدون دلیل عصبانی می شود، با ما همراه شوید تا روش هایی برای حل این مشکل ارائه دهیم.
راه حل: از بچه ها بخواهید فکر کنند چطور می توانند چند نفری از آن مورد محدود استفاده کنند به طوری که حق هیچ کدام ضایع نشود. اولویت بندی را به آنها متناسب با سنشان بیاموزید.
دورافتادگی کودک از جمع:
رفت و آمد نداشتن با اقوام و دوستان، زندگی در شهری دور یا ایزوله کردن کودک به دلیل ترس از یادگیری رفتارهای خلاف ارزش، می توانند باعث بی اطلاعی او از تعامل های اجتماعی شوند و حضور ناگهانی او در مهد یا مدرسه به او ضربه های بدی می زند. ضربه هایی مثل ناتوانی در گرفتن حق، دوستیابی، شوخی، بازی گروهی یا حتی کتک خوردن.
راه حل: حتما از سنین خردسالی امکان ارتباط اجتماعی با همسالان را برای فرزندتان مهیا کنید و او را به مهد بفرستید. اصلا مهد برای یادگیری و تجربه انواع روابط های اجتماعی است. برای اصلاح کاستی های تربیتی تان در این مورد می توانید تعامل های اجتماعی را کم کم در منزل در تمرین با عروسک ها به او یاد دهید و بخواهید در ارتباط رو در رو در پارک، مهمانی و مهد حتما آنها را اجرا کند.