فارس/ در تقویم آموزش ایران، هفتم دی‌ماه یادآور تشکیل نهضت سوادآموزی است؛ حرکتی که ریشه در ایثار و تلاش معلمان بی‌ادعایی دارد. در میان آنان، نام شهید عباسعلی البرزی، تنها شهید نهضت سوادآموزی استان البرز، می‌درخشد. او که برای روشن کردن چراغ آگاهی در کلاس‌های سوادآموزی سقز قدم برداشت، به دست گروهک کومله به شهادت رسید.

ساوجبلاغ، زادگاه شهیدی است که صدای پای عشق به آگاهی از گام‌هایش شنیده می‌شود. عباسعلی البرزی، معلمی جوان و پرتلاش، روزهای خود را وقف آموزش به زنان و مردانی کرد که سال‌ها از نعمت سواد محروم بودند. او برای این هدف، راهی سقز شد تا در کلاس‌های نهضت سوادآموزی، ریشه جهل و بی‌سوادی را بخشکاند. اما عشق او به روشنگری، هدفی برای دشمنان شد. گروهک کومله که تاب تحمل آگاهی و پیشرفت را نداشت، او را شناسایی و ناجوانمردانه به شهادت رساند.

خاطرات مادری که فرزندش را به خدا سپردمادر شهید البرزی از روزهای جوانی خود چنین می‌گوید:وقتی جوان بودم، همیشه کانوش برمی‌داشتم و به کوه می‌رفتم. با خدا راز و نیاز می‌کردم و می‌گفتم: خدا! یک پسر به من بده که به تو تقدیمش کنم. خدا دعایم را شنید و عباسعلی را به من داد. اما او را هم در راه خودش از من گرفت. عباسعلی نه فقط پسر من، که چراغ راه خیلی‌ها بود.

معلمی که دشمنان از او ترسیدند

خواهر شهید نیز از روزهای پرشور برادرش می‌گوید:داداشم عاشق معلمی بود. او به مردم سقز سواد می‌داد و با لبخندش به همه امید می‌بخشید.

می‌گفت: بی‌سوادی ظلم است و نباید بگذاریم کسی در این ظلم بماند. همین عشق به مردم و آگاهی، او را در چشم دشمنان خطرناک کرد. کومله وقتی فهمید او با این روشنگری‌ها چقدر تأثیر دارد، او را شناسایی کردند. یک روز او را تعقیب کردند و با ماشین زدند. داداشم به شهادت رسید، اما هرگز از یاد مردم پاک نمی‌شود.

چراغی که خاموش نمی‌شود

شهید عباسعلی البرزی تنها یک معلم سواد نبود؛ او معلم عشق، ایثار و ایستادگی بود. راهی که او آغاز کرد، نه‌تنها چراغ زندگی بی‌سوادان را روشن کرد، بلکه مشعلی شد برای هدایت معلمان و مسئولان امروز.به یاد این شهید والا، باید گفت: عباسعلی، نامت در قلب مردم و آرمانت در مسیر نهضت سوادآموزی زنده خواهد ماند.