همشهری/ «معنای دی» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم علی مهدیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

در فرهنگ دینی، انسان‌ها می‌توانند به زمان معنا بدهند. روزها، ماه‌ها و سال‌ها با اراده انسان‌ها روح پیدا می‌کنند؛ یوم‌الله یا یوم‌التغابن و یوم‌العبره می‌سازند.
دی‌ماه، ‌ماه عجیبی است. اتفاقات متعددی در این ‌ماه رخ ‌داده که کم‌کم در بستر تاریخ، این‌ ماه را برای ایرانیان معنادار کرده است.
۲۰ دی‌ماه ۱۲۳۰ شمسی نفس امیرکبیر را در حمام فین کاشان بریدند. او تلألو نخستین گام‌های تعامل عقلانی و مستقل با غرب و توجه به پیشرفت مبتنی بر هویت و فرهنگ ایرانی بود. او شهید پیشرفت شد. 3سال بیشتر دوام نیاورد، اما برای ایران شد یک خاطره فراموش‌نشدنی. ۸ دی‌ماه ۱۲۸۵ قانون مشروطه تصویب شد و فردایش به امضای شاه قاجار رسید. قیام و درگیری با ساختار استبدادی فشل داخلی برای برپایی عدالت که این‌بار توسط انگلیس خبیث و روشنفکران داخلی غربگرا تحریف و منحرف شد، یک شکست در مقابل غربگرایی و غربگرایان به‌حساب می‌آمد، اما درواقع تجربه اندوخته دیگری شد. اتفاق دردآور دیگر در دی‌ماه اعلام قانون کشف حجاب رضاخانی در ۱۷دی‌ماه ۱۳۱۴ بود؛ ضربه جدی دیگر غرب بر پیکره هویت ایمانی مردم ایران؛ ضربه‌ای که هنوز هم زهر آن از جان این مردم خارج نشده است. ۲۷دی‌ماه ۱۳۳۴ نیز روز تیرباران شهیدنواب صفوی بود. تلاش او و جریان اسلامگرایی سیاسی در ایران برای استقلال مقابل انگلیس و غرب برای ملی شدن نفت یعنی ثروت ایران، اینگونه با ساده‌اندیشی مصدق خراب شد و عملا باز جریان غرب و غربگرایان بر ایران مسلط شدند. دی‌ماه اما ماجرایش به این عبرت‌ها و شکست‌ها ختم نشد، همه این تجربیات تاریخی در ذاکره مردم ایران ماند و تبدیل به یک هویت شد؛ هویت استقلال‌طلبی و مقاومت و تیزبینی و بصیرت نسبت به غرب و غربگرایی در ایران. ۱۷دی‌ماه ۵۶ وقتی مقاله توهین‌آمیز در روزنامه اطلاعات چاپ شد، ایران قیامت شد. ۱۹دی‌ماه مردم قم قیام را آغاز کردند و سلسله شکست‌های پشت سر هم غرب و غربگرایی در ایران شروع شد. ۲۶دی‌ماه ۵۷ یک سال بعد شاهی که اول انگلیسی‌ها و دوم آمریکایی ها روی کار آورده بودندش فرار کرد. ورق برگشت. جریان مقاومت در ایران در همین‌ ماه دی به مرور پیروزی‌های خود را نشان داد. ۷دی‌ماه ۵۸ تشکیل نهضت سوادآموزی نشان می‌داد ماجرا از چه قرار است؛ ایران بنا داشت در همه ابعاد پیشرفت کند، بنا بود ایران ساخته شود و غرب و غربگرایی عقب بنشیند. ۳۰‌دی‌ماه۵۸ را که قصه انقلاب دوم و تسخیر لانه جاسوسی به نفع ایران پایان یافت نیز در همین چارچوب ببینید. حالا هویت مقدس و ناب ایران اسلامی حادثه‌سازی‌ می‌کرد. ۲۵دی‌ماه ۶۷ امام حکم تاریخی‌اش را درباره سلمان رشدی اعلام و پروژه جهانی به انفعال کشیدن اسلامگرایان بعد از جنگ 8ساله ایران را نابود کرد. امام ۱1دی‌ماه نامه‌ای به گورباچف نوشت و فروپاشی یکی از2قطب یعنی شرق جهان مادی را اعلام کرد.
دی‌ماه شد ‌ماه نمادها؛ از شهادت شهید کاظمی، احمدی‌روشن و علی‌محمدی بگیرید که اینها را باید حقیقتا شهید پیشرفت ایران دانست تا شهادت حاج‌قاسم و رحلت آیت‌الله مصباح که 2علمدار برهم‌زدن طرح غرب و غربگرایان در ایران بودند؛ چه در ساحت اندیشه و فرهنگ  و چه در بستر جغرافیای قدرت منطقه‌ای. البته حاج‌قاسم بیش از این هم بود؛ او نماد جامعی از هویت مقاومت ایران و امت اسلام شد. او اسطوره گام دومی‌های انقلاب ایران بود، اما واقعیت آن است که حتی باید گفت بمباران 2مدرسه پسرانه در بروجرد و شهادت 60 دانش‌آموز مدرسه‌ای که جنایت جانگداز صدام وحشی با پشتیبانی جبهه غرب بود، برای مردم ایران اشاره به همین نکته داشت که غرب از آینده قدرت‌یافتن و پیشرفت این هویت ایمانی می‌ترسید و نگران بود. نهم دی‌ماه 88 نیز یک واقعه بی‌نظیر دیگر در این جهت بود‌؛ شکست کل پروژه سنگین غرب برای خواباندن مچ این هویت مستقل ناب ایمانی بود توسط روح عاشورایی مردم. حالا بنشین و تماشا کن چطور گام به گام غرب زمین می‌خورد؛ از یوم‌الله زدن عین‌الاسد که در نوع خود بی‌نظیر بود و ابهت آمریکا در منطقه را نابود کرد تا تشییع جنازه عجیب و غریب حاج قاسم تا تجربه مهم برجام که با بروز خسارت محض بودنش در ایران برای کل ایران و دولتمردان ساده‌اندیش یا غربگرای داخلی شد «یک تجربه».
دی‌ماه، ماه مهمی است برای مقاومت ایران. درباره آن باید بسیار اندیشید.
زنده‌کردن هویت دی‌ماه برای شکستن پروژه‌های جدید غرب و غربگرایان داخلی ضروری است.