ورزش 3/آنچه نباید اتفاق می‌افتاد رخ داد. در بارسا تا بیست مدیر اجرایی کاربلد برکنار شده یا استعفا دادند تا اکنون فاجعه "پرونده دنی اولمو" را شاهد باشیم.
خوان لاپورتا در سپتامبر اطمینان داد که اگر به قانون ۱:۱ لالیگا نرسیده‌اند، به دلیل عدم تمایلشان بوده است. در آن زمان، بارسا به تازگی قرارداد دنی اولمو را ثبت کرده بود (پس از غیبت او در دو بازی اول لیگ) آن هم به دلیل مصدومیت کریستنسن، و چهار ماه فرصت داشت تا راه‌حلی پیدا کند و درآمدهای لازم را کسب کند. چهار ماه بعد، با طناب به دور گردن و در آستانه پایان سال، قرارداد اولمو (و پائو ویکتور) ثبت نشدند.
انجام وظایف، برنامه‌ریزی، داشتن پروژه و اجرای آن، در بارسا جایی ندارد. بداهه‌پردازی چیزی است که آن‌ها و به خصوص شخص لاپورتا دوست دارند و به تزریق آدرنالینی که از حل مسائل در آخرین لحظه به دست می‌آید، معتاد شده‌اند.
چیزی که در هر باشگاه حرفه‌ای معتبر شرم‌آور است، به عنوان یک موفقیت بزرگ جشن گرفته می‌شود. تا کنون ۲۰ مدیر اجرایی و مدیران ارشد در این چهار سال از دوره لاپورتا برکنار شده یا استعفا داده‌اند، مدیری که هر روز بیشتر به پوپولیسم روی می‌آورد در باشگاهی که باید توسط بهترین حرفه‌ای‌ها مدیریت شود، نه توسط خانواده، دوستان و آشنایان رئیس که با وعده شفافیت آمده بود و تا کنون دو قرارداد، اسپاتیفای و نایکی، را بدون ارائه جزئیات عملیات و با یک دلال، دارن دین، که میلیون‌ها دلار دریافت کرده، امضا کرده است.
پوپولیسم، دور کردن مدیران و افراد لایق و حماسه‌ زندگی در لبه تیغ، خطر برخورد با یک شکست بزرگ را به همراه دارد و بدترین چیز این است که به نظر می‌رسد برای هواداران بارسا همه چیز بی‌اهمیت است تا زمانی که توپ وارد دروازه می‌شود. تیم در لیگ به رتبه سوم سقوط کرده است، تنها دو بازی از هشت بازی اخیر را برده و سه بازی آخر را در مونتجوئیک باخته است.اثر فلیک با مصدومیت و عملکرد ضعیف اولمو کاهش یافته است و بارسلونایی که باید از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده باشد تا این وضعیت بر آن تأثیر منفی بیشتری نگذارد، اما در نهایت اگر اوضاع خوب پیش نرود، بعید است کسی جز مربی مقصر شناخته شود، همان‌طور که کومان و ژاوی بودند، به جای اینکه بپرسند لاپورتا و همراهانش به او کمک کردند یا خیر.