این کارگردان نوشت که عاشق حساسیت و هوش فیلم شده است. او از چو به عنوان یک «فیلمساز هولناک» یاد کرد و افزود: شگفت‌انگیز است که او این کار را با یک استودیوی هالیوودی انجام داده است.

وی همچنین از ۲ بازیگر نقش‌های اصلی هم تمجید کرد و گفت: من این ۲ بازیگر را نمی‌شناختم، اما چه شگفت‌انگیز است که بازی‌های هر دوی آنها را تازه و متفاوت می‌بینم. آریانا گرانده با چشمان درخشانش یک شگفتی است و در تعجبم که چطور کسی توانست چنین موجود افسانه‌ای دلپذیری را خلق کند! و سینتیا اریوو، جادوگر شیطانی شهر اُز هم با عمق و هوشی که نشان می‌دهد، بسیار تکان دهنده است!

پیش از این استیون اسپیلبرگ، جورج لوکاس و آدام مک‌کی نیز از «شرور» تمجید کردند. مک‌کی تا آنجا پیش رفت که گفت «شرور» آنقدر رادیکال است که اگر چند سال آینده اکرانش ممنوع شود، تعجب نخواهد کرد.

داستان فیلم «شرور» در سرزمین اُز و پیش از رویدادهای «جادوگر شهر اُز» جریان دارد، و الفابا جادوگر خبیث آینده غرب و رابطه دوستی‌اش با گلیندا، گلیندای خوبِ آینده را در مرکز داستان دارد.

«شرور» از سوی انستیتو فیلم آمریکا به عنوان یکی از بهترین‌های سال ۲۰۲۴ معرفی و برنده جایزه بهترین فیلم در هیئت ملی بازبینی شد. این فیلم ۴ نامزدی در هشتاد و دومین مراسم گلدن گلوب کسب کرد که نامزدی برای بهترین فیلم موزیکال یا کمدی از جمله آنهاست. قرار است «شرور: بخش دوم» ۲۱ نوامبر ۲۰۲۵ اکران شود.

الیور استون همچنین از فیلم «یک ناشناخته پیچیده» تمجید کرد و گفت از فیلم‌هایی است که به طور مبهم با آن‌ها آشناست و بازی تیموتی شالامه در نقش باب دیلن را ستود و گفت بازی او دوست داشتنی و پر از احساس است.

وی از «بروتالیست» و «آنورا» هم تمجید کرد، اما از آنها اشکالاتی گرفت و افزود: خوشحالم که خوشحالی خود را برای مجموعه‌ای از فیلم‌هایی که به تازگی دیده‌ام با شما به اشتراک می‌گذارم. فیلمسازان خیلی خوب و خوب! و من هنوز همه فیلم‌ها را ندیده‌ام، بنابراین از فیلم هایی که از آنها نام نبردم عذرخواهی می‌کنم.

این کارگردان در جمع بندی پایان سال ۲۰۲۴ از سفر خود در میان فیلم‌ها چنین نوشت: وقتی فیلم‌هایی از این دست را می‌بینم، دلم می‌خواهد به ۳۰ سالگی برگردم و دوباره فیلم بسازم. آن‌ها به من انگیزه می‌دهند و تمام قوانینی را که در آن زمان مانع ما می‌شد، همه «نه‌هایی» که با آن مواجه بودیم را زیر پا می‌گذارند. این یک دوره کاملاً جدید است. به جز «شرور»، فکر نمی‌کنم هیچ یک از این فیلم‌ها را نهادی هالیوودی ساخته یا توزیع کرده باشد. به همین دلیل است که سینما همه چیز را به چالش می‌کشد و ایده‌های جدید را به طور مداوم با تکنیک‌های جدید تولید و بازسازی می‌کند. اما در میان همه اینها، همچنان قدرشناس فیلم‌های قدیمی هم باشیم. بسیاری از آنها فراموش شده‌اند. به جای سرزنش هالیوود، باید آن را به عنوان موزه گنجینه برای یک قرن تاریخ جمعی خود گردآوریم.