به نقل از مدیکال نیوز تودی، تحقیقات منتشر شده در ۱۲ ماه گذشته به سه عامل واضح اشاره می‌کند: رژیم غذایی، ورزش و زندگی اجتماعی.

انتخاب‌های سالم پیرامون این سه عامل ممکن است کلید زندگی طولانی باشد که برای آن تلاش می‌کنیم، و از آنجایی که برای شروع تغییرات مثبت هرگز دیر نیست، اکنون زمان خوبی است تا سلامتی را در اولویت قرار دهیم.

رژیم غذایی

مطالعات اخیر متعددی بر اهمیت رژیم غذایی برای تمام جنبه‌های سلامت تاکید کرده‌اند و شواهدی مبنی بر اینکه انتخاب‌های رژیم غذایی سالم می‌تواند طول عمر را افزایش دهد همواره در حال جمع‌آوری است.

در میان این مطالعات، بسیاری مصرف گوشت قرمز را با بروز چندین بیماری مزمن، از جمله سرطان روده بزرگ، دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی عروقی و زوال عقل مرتبط دانسته اند.

به گفته محققان، در مقایسه با گوشت قرمز، ماهی حاوی سطوح پایین‌تری از محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته رژیمی (AGEs) است که با استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن مرتبط است.

یکی دیگر از نکات مهم برای یک رژیم غذایی سالم، میزان نمک اضافه شده در غذا است. استفاده از جایگزین‌های نمک به جای نمک معمولی می‌تواند به کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی و همچنین مرگ به هر علت کمک کند.

اگر می‌خواهیم زندگی طولانی و سالمی داشته باشیم، باید به سمت کدام نوع رژیم غذایی گرایش پیدا کنیم؟

بررسی شواهد منتشر شده نشان می‌دهد که فستینگ متناوب، رژیم غذایی مدیترانه‌ای و رژیم کتوژنیک (کتو) همگی از لحاظ کُند کردن روند پیری فایده دارند.

به گفته کارشناسان، به نظر می‌رسد این رژیم‌ها بر مکانیسم‌های بدن مربوط به ترمیم سلولی، التهاب و متابولیسم تأثیر مثبت دارند.

ورزش

یکی دیگر از عادت‌های حیاتی برای طول عمر، همانطور که تحقیقات بارها نشان داده است، ورزش است.

نتایج یک مطالعه نشان داد که اگر افراد بالای ۴۰ سال هر روز به اندازه فعال‌ترین افراد از نظر بدنی در بین همسالان خود پیاده روی کنند، می‌توانند حدود ۵ سال به طول عمر خود اضافه کنند.

حتی فواید ورزش برای افراد بی تحرک بسیار مهم است، زیرا حتی افزایش اندک در فعالیت بدنی خطر ابتلاء به بیماری‌های غیرواگیر و مرگ زودرس را کاهش می‌دهد.

به گفته محققان، شرکت در فعالیت بدنی می‌تواند منجر به بهبود حفظ تراکم استخوان، بهبود قدرت، کاهش چربی بدن و سلامت قلب و عروق بهتر شود. همچنین می‌تواند منجر به بهبود خلق و خو و عملکرد شناختی شود. بهبود مواردی مانند ضربان قلب، فشار خون، یا مقدار چربی اضافی بدن می‌تواند به کاهش میزان سختی قلب برای پمپاژ خون در سراسر بدن کمک کند.

زندگی اجتماعی

با این حال، سلامتی طولانی مدت و طول عمر به چیزی بیش از غذا و ورزش بستگی دارد. تحقیقات همچنان نشان می‌دهد که کیفیت زندگی اجتماعی ما نیز عاملی برای طول عمر است.

در حال حاضر شواهد زیادی وجود دارد که تنهایی را با خطر بیشتر بیماری‌های مزمن و مرگ زودهنگام مرتبط می‌کند و مطالعات اخیر به این شواهد افزوده است.

یک مطالعه نشان داد افراد مسنی که به طور مزمن احساس تنهایی می‌کنند با افزایش خطر ابتلاء به سکته روبرو هستند.

به طور خاص، شرکت‌کنندگانی که احساس تنهایی می‌کردند، در مقایسه با همسالانی که از نظر اجتماعی ارتباط بیشتری داشتند، ۲۵ درصد بیشتر در معرض سکته مغزی بودند.