میزان/ هفت‌سال از حادثه برای نفتکش سانچی می‌گذرد، این نفتکش که با ۳۲ خدمه در راه کره‌جنوبی بود پس از برخورد با یک کشتی تجاری در آب‌های چین غرق شد؛ پس از این حادثه ادعا‌هایی درباره سرنوشت خدمه سانچی مطرح شد که هیچ دلیل و مدرکی برای اثبات آن وجود نداشت.
 
شانزدهم دی ۱۳۹۶، کشتی نفتکش سانچی در با برخورد با یک کشتی تجاری کریستال متعلق به کشور چین با تمامی خدمه و سرنشینان خود دچار حریق شد.

حادثه نفتکش سانچی، تصادف ۲ کشتی در آب‌های چین بود که بر اثر آن کشتی ایرانی سانچی هرگز به مقصد نرسید و در پی این حادثه ۹ روز در آتشی که به گفته کارشناسان دمای آن در آخرین لحظات به ۹۰۰ درجه سانتی‌گراد رسیده بود، سوخت.

این نفت‌کش ۲۴ دی ۱۳۹۶، به‌طور کامل در دل دریا فرو رفت و واپسین نشانه‌های آن محو شد و از ٣٢ سرنشین شامل ۳۰ نفر ایرانی و ۲ تبعه بنگلادشی، فقط پیکر سه نفر از آن‌ها به وطن بازگشت و حالا ۷ سال از آن روز گذشته است.

سانچی ۲۵ آذر ۹۶ بندر عسلویه ایران را با بیش از ۱۱۱ هزار تن میعانات گازی به مقصد بندر دایسان کره جنوبی ترک کرد و قرار بود در ۱۸ دی سال ۹۶ در این بندر پهلو بگیرد.

این نفتکش ۲۷۴ متری متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران بود و با پرچم پاناما در دریا رفت‌وآمد می‌کرد.

مسیر رسیدگی به پرونده سانچی
روند رسیدگی به پرونده غرق شدن نفتکش سانچی با حضور نمایندگان کشور‌های پاناما (کشور صاحب پرچم)، هنگ‌کنگ (کشور صاحب پرچم کشتی فله‌بر کریستال)، چین (کشور محل وقوع حادثه) و درنهایت ایران و بنگلادش آغاز و نتیجه بررسی‌ها روز شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ اعلام شد.

مسئولان سازمان بنادر و دریانوردی ایران در توضیح نتیجه بررسی‌ها اعلام کردند که سه کشور ایران، پاناما و بنگلادش علت اصلی حادثه را «تغییر مسیر کشتی فله‌بر کریستال ۱۵ دقیقه قبل از حادثه» دانسته‌اند، اما چین و هنگ‌کنگ معتقدند که «کشتی سانچی در این رویداد به‌عنوان کشتی راه‌دهنده حضور داشته که باید پیش از برخورد با کشتی چینی تغییر مسیر می‌داده و در این زمینه کشتی کریستال مقصر نیست.»

در هرصورت اعلام شد که هر ۲ کشتی سانچی و کریستال بخش‌هایی از مقررات ایمنی دریانوردی را نادیده گرفته‌اند.

ماجرای تماس‌های مشکوک با خانواده شهدای سانچی چه بود؟
مدتی بعد از حادثه سانچی برخی از خانواده‌ها ادعا کردند که تماس‌هایی با آنها گرفته شده که نشان از زنده‌بودن خدمه نفتکش دارد.

در همین رابطه علیرضا نوذری‌امینی، رئیس وقت امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش ایران درباره تماس‌های مشکوک با گروهی از خانواده شهدای سانچی و ادعای زنده‌بودن و به گروگان گرفته‌شدن خدمه کشتی گفت: اولا هدف گروگان‌گیری چه چیزی می‌تواند باشد؟ دوم اینکه چرا بعد از گذشت یک‌سال از سانحه هیچ خبر و نشانه و علایمی از گروگان‌گیران وجود ندارد و هیچ درخواستی عنوان نشده است؟ سوم اینکه مطابق بررسی‌های دقیق اطلاعات جعبه سیاه سانچی، جعبه سیاه کشتی کریستال و حتی جعبه‌های سیاه کشتی‌های اطراف سانحه و جست‌وجوی وسیع محل سانحه هیچ نشانه‌ای از خروج خدمه کشتی وجود ندارد، پس چگونه ممکن است این خدمه به گروگان گرفته شده باشند؟ نکته چهارم این است که چرا اکثر خانواده‌ها که با موضوع شهادت عزیزان خود کنار آمده‌اند این ادعا‌ها را مطرح نمی‌کنند و هیچ تماسی با آن‌ها گرفته نمی‌شود و این موضوع فقط از سوی چند خانواده مطرح می‌شود؟

 نوذری‌امینی همچنین اظهار کرد که تیم‌های مجرب کارشناسی داخلی و بین‌المللی به آن‌ها اعلام کرده‌اند که طبق بررسی تمام تصاویر دریافتی و با لحاظ تمام شرایط و جوانب حادثه و مدتی که سانچی در آتش با درجه حرارت بیش از ۹۰۰ درجه سانتی‌گراد سوخت و ذوب‌شدن آن بر اثر حرارت و فشار ناشی از غرق شدن، نمی‌توان به یافتن نشانه‌ای از پیکر شهدا امیدوار بود. به‌عبارت دیگر احتمال موفقیت در یافتن نشانه‌ای از پیکر شهدای سانچی غیرممکن است.

واکنش سخنگوی سابق قوه قضاییه به ادعای زنده‌بودن خدمه سانچی
همچنین در سال ۱۴۰۱، سخنگوی سابق قوه قضاییه در مورد ادعای یک شرکت حقوقی درباره زنده‌بودن خدمه سانچی و آخرین وضعیت رسیدگی به این پرونده گفت: این امر طرح ادعا‌های بدون پشتوانه و قصه‌پردازی رسانه‌های معاند است، مطمئن باشید قوه قضاییه محل رجوع و بررسی هرگونه ادعایی است که با مدارک مستند و مستدل ارائه می‌شود.

به گفته ستایشی بعد از وقوع این حادثه پرونده‌ای با موضوع شکایت خانواده‌های خدمه کشتی سانچی علیه شرکت ملی نفتکش ایران دایر بر ادعای زنده‌بودن خدمه در دادسرای تهران تشکیل شد.

پس از انجام استعلامات از مراجع مربوطه و بررسی گزارش توسط هیئت ۵ نفره کارشناسان رسمی دادگستری، نهایتا این پرونده منتهی به صدور ۲ قرار موقوفی تعقیب درمورد اشخاص با تابعیت خارجی و قرار منع تعقیب، به استناد فقدان ادله موجه و قابل اتکا در مورد ادعای زنده بودن آن‌ها شد.