عصر ایران/متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

اقلیت رادیکال مجلس ... هنوز عمر دولت به ۶ ماه نرسیده می‌خواهد دو یا سه وزیر کلیدی را ساقط کند و برای تحقق این آرزو هر روز دم از استیضاح می‌زند.  

مهرداد خدیر| اقلیت رادیکال مجلس که از  پایان خالص‌سازی و ریاست جمهوری مسعود پزشکیان مبهوت و از دولت وفاق ملی ناراضی است و دوست داشت چند وزیر شاخص از سد مجلس نمی‌گذشتند هنوز عمر دولت به ۶ ماه نرسیده می‌خواهد دو یا سه وزیر کلیدی را ساقط کند و برای تحقق این آرزو هر روز دم از استیضاح می‌زند. 

 در همین مسیر تاکنون استیضاح وزیران اقتصاد و نفت در سامانه مجلس ثبت شده و زمزمه‌های استیضاح وزیر کار و تعاون و رفاه هم به گوش می‌رسد تا به عدد سه برسانند و شاید بالاتر هم ببرند.

درباره وزیر اقتصاد افزایش نرخ دلار و حذف ارز نیمایی انگیزه اصلی علام شده اما سراغ وزیر کار و تعاون و رفاه هم رفته‌اند که ربطی به قضیه ارز ندارد.

 اگر معیارشان همان وزیرانی باشد که از ابتدا کیهان با آنان موافق نبود بعید نیست فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی و سیمایی صراف وزیر علوم را هم در فهرست بگذارند هر چند که مشخص نیست اینها را تا چند درصد «زاویه‌دار» می‌دانند ولی با تیتر درشت نوشتند عبور از مشکلات با زاویه‌داران ناکارآمد شدنی نیست. منظور از زاویه داران ناکارآمد همان وزیرانی است که از ابتدا نمی‌پسندیدند.

با این حال به نظر نمی‌رسد نه رئیس جمهوری نه وزیران او قضیه استیضاح‌ها را جدی نگرفته باشند. اکثریت جامعه هم که به این نمایندگان رأی نداده و درگیر تامین مایحتاج زندگی است و با انواع شوراهای عالی مجلس را در راس امور نمی بیند طبعا برای این رفتارها تره خرد نمی‌کند و اساسا تهدید استیضاح از خود آن مهم‌تر است.

هر چند از قرائن پیداست استیضاح ها به خاطر وضعیت خاص سیاسی و اقتصادی خاصه در آستانه استقرار ترامپ در کاخ سفید لحظه آخر با توصیه یا مداخله یا حتی فرمانی منتفی خواهد شد و اگر هم انجام شود رای نخواهد آورد چون رهبری به صراحت استیضاح یک وزیر بعد از تنها سه چهار ماه را بلاوجه دانسته بودند اما فرض کنیم وزیری مثلا همتی یا میدری را استیضاح کنند. چه اتفاقی خواهد افتاد؟

 اگر استیضاح رای نیاورد که تا مدت‌ها همین حربه را هم از دست داده‌اند و برخی که به دنبال امتیاز خواهی زیر شمشیر داموکلس استیضاح بوده‌اند تا ماه‌ها دیگر نمی‌توانند دور و بر وزیر مربوطه خواست و مطالبه‌ای را مطرح کنند زیرا شمشیر تا اطلاع ثانوی بالای سر آنها نیست و هر روز که نمی توانند استیضاح کنند.

 اگر هم با احتمال بسیار اندک موفق به انداختن وزیر مربوطه شوند رئیس جمهور برای معرفی جانشین شتاب نخواهد ورزید و سه ماه بعد بی‌وزیر مربوطه سپری می‌شود و هم دست شان کوتاه می شود و هم نمی توانند امیدوار باشند یکی از هم فکران خودشان جای وزیر قبلی را بگیرد.

با مزه این که در حوزه وزارت اقتصاد اگر به خاطر ارز و بحث مدیریت باشد رئیس کل بانک مرکزی در دولت فعلی تغییر نکرده و همان رئیس کل دولت ابراهیم رئیسی است و اینها معتقدند مرحوم رییسی در زیر آسمان یک استثنا بوده (‌مقاله رییس شورای اطلاع رسانی دولت قبل در کیهان) و هر  روز کلی خدمات برای دولت قبل قطار می کنند. خوب این آقای فرزین هم که یادگار همان است.

جدای اینها تدبیر کلان اقتضا می کند فرماندهی اقتصادی در آستانه بازگشت ترامپ بلامتصدی نشود.

رادیکال های مجلس البته اگر دغدغه اقتصاد و یخچال خانه مردم داشتند ماه ها وقت خود را صرف جریمه های مضحک قانون حجاب نمی‌کردند یا وسط معرکه چالش با دنیای بیرون پی‌گیر عزل معاون راهبردی ریاست جمهوری نبودند.

استیضاح برای رادیکال‌ها بردی ندارد چون مجلس به حاشیه رانده شده و نماینده‌ پرسروصدایی کلی تقلا کرد تا بداند دستور توقف ابلاغ قانون حجاب از کجا آمده و بعد پروژکتورهای سقف پارلمان را شمرد تا نشان دهد با این اوضاع اگر مجلس تعطیل شود بهتر  خواهد بود.

 این استیضاح ها مانند دولت های اصلاحات و اعتدال آنها را از کارکرد نمی‌اندازد چون مملکت گرفتار ناترازی‌های بسیار مزمن است و منظور از وفاق هم این است که بیرون از دولت در کار دولت نگذارند و اگر بخواهند چنین کنند پزشکیان هم متقابلا تعهدی نخواهد داشت.

هر چند که قالیباف قاعدتا ترمز این جماعت را می‌کشد چون می‌داند اگر به حال خود رهایشان کند به خود او هم رحم نخواهند کرد.
 
پزشکیان هم اگر می‌خواست زیر بار اولدوروم بولدوروم های اینان برود به تغییر جواد ظریف و ابلاغ قانون موهن حجاب تن می‌داد و دیدیم که زیر بار نرفت.

روزی که ناصرالدین شاه را میرزا رضا کرمانی ترور کرد ناظم الدوله رئیس نظمیه دارالخلافه از ضارب پرسید کی پشت دروازه های شهر منتظر بود که قبله عالم را کشتی. حالا می توان از استیضاحیون پرسید کی را پشت دروازه باب همایون منتظر دارید که به  دنبال انداختن همتی هستید در حالی که همه می‌دانند بی مذاکره برای رفع تحریم ها و بدون پیوستن به گروه ویژه  اقدام مالی کاری از هیچ مدیر ارشد اقتصادی برنخواهد آمد.

 به نظر می رسد که به دنبال تشفی خاطر و تسلای دل خودشان باشند تا بگویند از ابزار نظارتی استفاده کرده‌اند. در حالی که از نظر همشهری زاکانی هم موجه نیست و به درستی نوشته مگر در این مدت کوتاه می‌توانستند معجزه کنند؟

 مخالفت اقلیت رادیکال مجلسی که خود مجلس اقلیت است با دولتی که با اکثریت نسبت بیشتری دارد امر شگفت آوری نیست اگرچه بنا بر ادامه کار وزیران باشد از این جماعت کاری برنخواهد آمد و بردی نخواهند داشت.