فوتبال360/چگونه مربی پرتغالی توانست میلان را به قهرمانی سوپرجام ایتالیا برساند.
سرجیو کونسیسائو چند روز مانده به سوپرجام ایتالیا هدایت میلان را به عهده گرفت و با وجود فرصت کوتاه توانست با شکست دادن یوونتوس و اینتر جام را فتح کند. گاتزتا تحول میلان زیر نظر این مربی پرتغالی را در پنج قسمت بررسی کرده است.
ذهنی
پائولو فونسکا گفته بود که تیمش از نظر ذهنی مشکل دارد و کونسیسائو وارث تیمی شد که بازیکنان نسبت به خودشان تردید داشتند؛ موضوعی که در نیمه اول بازی مقابل یوونتوس هم دیده شد. او بین دو نیمه توصیه تاکتیکی نکرد، بلکه تلاش کرد فکر بازیکنان را تغییر بدهد.
او به بازیکنان گفت که باید شجاع باشند و تیمی قوی هستند. اگر ده دقیقه صحبت انگیزشی برای درمان بیمار کافی بود، مربگیری شغل آسانی می‌شد، ولی او توصیه‌های دیگری هم برای بازیکنان داشت. یکی از آنها این بود که به جای پاس رو به عقب پاس رو به جلو بدهند و شجاعت بالا بردن خط دفاع را داشته باشند. نترسیدن از دریبل زدن و رفتن به فضاهای خالی دو خواسته دیگر این مربی بود. نتیجه این تغییرات دو بار بازگشت مقابل تیم‌هایی بود که اولی فقط یک شکست و دومی فقط دو شکست داشت
فاز حمله
علاوه بر فتح سوپرجام، سوغاتی بزرگ میلان در بازگشت از عربستان قدرت ذهنی است که امکان تبدیل شکست به پیروزی را فراهم کرد و اعتماد به این تیم برگشته است. ولی تحول میلان در بخش تهاجمی را نمی‌توان نادیده گرفت. اینتر در پنج بازی متوالی گلی نخورده بود و یوونتوس دومین خط دفاع برتر سری آ را دارد.
با وجود این میلان در این دو بازی 5 گل زد. تعداد گل‌ها بخصوص مقابل اینتر می‌توانست بیشتر هم باشد. اینتر در نیمه دوم بازی علاوه بر سه گل سه فرصت عالی هم از دست داد. ارتقای تعداد فرصت‌های میلان با در نظر گرفتن قدرت حریفان قابل توجه است. این نشان می‌دهد که گردش بازی میلان دوباره روان شده و روی گل دوم و سوم میلان به اینتر شاهد حرکت تاکتیکی تمیز و زیبایی بودیم.
تاکتیکی
هرچند مهمترین تغییر میلان با کونسیسائو از نظر ذهنی بوده، ولی تحول تاکتیکی هم نباید فراموش شود. مربی پرتغالی نشان داد که می‌تواند نیازهای تیم در جریان بازی را تشخیص بدهد و با تغییر چیدمان آن را برطرف کند.
او بازی مقابل یوونتوس را با چیدمان 3-3-4 شروع کرد که در شروع نیمه دوم به 1-3-2-4 تبدیل شد و در نیم ساعت پایانی با چیدمان 2-4-4 بازی کرد. برد میلان در نیمه‌نهایی مدیون تغییرات تاکتیکی کونسیسائو است.
او داربی را با چیدمان 1-3-2-4 شروع کرد و پیش از این هرگز آلکس خیمنس را در گوش راست ندیده بودیم. آنها در یک ربع پایانی بازی به 4-2-4 تغییر سیستم دادند؛ همان زمانی که میلان برای بازگشت تلاش می‌کرد
رختکن
یکی از مسائل پیچیده میلان وضعیت رختکن تیم بود، چون تعدادی از بازیکنان نتوانسته بودند با فونسکا ارتباط برقرار کنند و در تمرینات هفتگی و مسابقات از برنامه این مربی جدا می‌ماندند. نکته بارز این ماجرا رفتار کونسیسائو با تئو هرناندس و رافائل لیائو بود. کونسیسائو توانست با صحبت و رفتارش دل هر دو بازیکن را به دست آورد و آنها را دلگرم کند. هنگامی که اسماعیل بن‌ناصر در حلقه اتحاد قبل از بازی صحبت می‌کرد، کونسیسائو کنار هرناندس ایستاده بود و بعد از فینال هم از لیائو تمجید کرد. رافا هم بعد از بازی گفت که حرف‌های سرمربی به او انگیزه داد.
کونسیسائو مشکل کاپیتانی را هم برطرف کرد. فونسکا تصمیم گرفته بود بازوبند را چرخشی کند. در دوره سرمربی جدید تا زمانی که کالابریا روی نیمکت باشد، بازوبند را مایک منیان می‌بندد.
انتخاب‌ها
هر سرمربی جدید تغییراتی در تیم بوجود می‌آورد. یک سرمربی باهوش تغییرات اندکی بوجود می‌آورد و منتظر می‌ماند تا نتایجش را ببیند. کونسیسائو سه یا چهار چهره جدید وارد تیم کرده است. فیکایو توموری به خط دفاع برگشته است. اگر تیائو را در قلب دفاع فیکس بدانیم، مدافع انگلیسی با ماتئو گابیا برای جای بعدی رقابت می‌کند.
آماده شدن و بازگشت بن‌ناصر به خط میانی می‌تواند بازی عرضی مورد علاقه مربی پرتغالی را تامین کند. همچنین انتظار می‌رود دقایق بازی موسی هم بیشتر شود.